magdaborys
Użytkownicy-
Postów
7 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Treść opublikowana przez magdaborys
-
*** Nie mogę Ci powiedzieć W jakiej chwili O tobie dziś myślałam Bo musiałbyś znać Wszystkie moje chwile A więcej ich Niż sekund Bo myśli są szybkie I wszystkie twarze, Które dziś widziałam Musiałbyś ujrzeć Choć ja nie pamiętam Usłyszeć każdą nutę Z piosenek Których dzisiaj słuchałam Wszystkie zachwyty poczuć I podmuchy wiatru I ukłucia suflerek Choć ja zapomniałam Wszystkie łzy w locie złapać Zanim pękną … Rozbite o ziemię Którą dzisiaj stąpałam I przeglądać ich wnętrze Trzymając na dłoni Choć Ja ich nie trzymałam Nie było dzisiaj chwili Bez myśli o Tobie Może jutro ją znajdę Razem ze spokojem
-
Chyba to pomyłka. Podobno chowanie się za cyframi pomaga zachować człowieczeństwo.Ale temat już poruszany w Wielkiej Liczbie.
-
Beznadziejny temat. Wiersz pisany przez mężczyznę- co może On wiedzieć o wibratorze??!!. Coś chciałby, coś sobie wyobraża, jeszcze ograniczony myśleniem katolicko-kołtuńskim sądzi jakoby kobiety miały wyrzuty sumienia, ze używają wibratora. A ta, która go kupuje z cała pewnością nie ma dylematów religijnych :-). To nie poezja, to prowokacja i to słaba dla kogoś, kto nie jest pruderyjny.
-
Markotna egzystencja Sorena Kierkegaard'a
magdaborys odpowiedział(a) na Tomasz Kucina utwór w Wiersze gotowe
Dawno nie czytałam tak świetnego tekstu. Jestem tu nowa, ale piszę od dawna... Świetna forma, dużo treści, mało słów Nie umiem ocenić trafności wszystkich spostrzeżeń, bo w Danii byłam tylko raz Ale ufam Autorowi :-) -
Jak krwinka Wiozę ulicą cząstkę jego życia Wartkim strumieniem Z tysiącami innych Raz szeroką arterią, Innym razem boczną uliczką I chociaż tylko cząstkę jego pulsu stanowię Mieści się w moim sercu Wieloma językami mówi, Do różnych rytmów tańczy Codziennie inną twarz mi pokazuje I jego dzieckiem jestem A patrzę jak rośnie… I nie mogę go objąć Ramieniem Ani wzrokiem Tak duże jest To moje miasto…
-
Biedny domek w surowym pięknie zimowego świtu- wspaniałe, bardzo bogate słownictwo. Umiesz nazwać to, co widzisz, pokazać jednocześnie emocje zrodzone ze zwykłego patrzenia.
- 24 odpowiedzi
-
1
-
- rozczarowanie
- smutek
-
(i 2 więcej)
Oznaczone tagami:
-
Nie potrafię przeczytać Twoich listów do niej Prostym szyfrem pisanych Obcym dla mych oczu Listy do niej przychodzą Na mój adres domowy Choć jest do mnie podobna W innym mówi języku Choć jest obok codziennie Nie zdołałam jej poznać Nosi imię nadane przez Ciebie Patrzę w lustro z zazdrością Niemym obdarzasz ją zachwytem I znasz lepiej ode mnie... Nie umiem Ci powiedzieć Że ona To nie ja...