Alguien

Samounicestwienie Samorealizowałam się dotychczas samowystarczalnie, samorealizowałam się patriarchalnie i autonomicznie, samorealizowałam się dotychczas indywidualnie, samozaspakajałam samą siebie bezkrytycznie. Wmawiano mi, że najpierw muszę wybudować siebie, wpajano mi, że najpierw muszę wykorzystać czas, a kiedy siebie całą zbudowałam i kiedy czas wyssałam do cna, wlazła znienacka w mój panieński pałac, z zegarem w ręku, biała baba brzydka. Tak się jej wystraszyłam, że mnie samounicestwiło. […] Samozrealizowałam się. POSŁUCHAJ wiersza "Samounicestwienie". Recytuje: Alexander Haus

Dziękuję Ci bardzo, Oxyvio :) Wiersz rzeczywiście zawiera mnóstwo ukrytych treści i alegorii. A na stronę zapraszam Cię do posłuchania utworów. Niebawem też wkleję tutaj inne "kawałki". Mam nadzieję również, że uda mi się dziś rozczytać także w Twojej poezji. Twój sposób pisania jest mi bardzo bliski. Jeśli nie masz nic przeciwko, chętnie podzielę się później w prywatnej wiadomości własnymi spostrzeżeniami.

Cieszy mnie, że ma Pan poczucie humoru, ale może poprzestańmy już na tym "automacie". Spokojnego dnia Panu życzę i wszystkiego dobrego. Alexander Haus.

Dziękuję serdecznie za komentarz i za odkrywcze spostrzeżenie. Cieszę się, że mogłem sprawić Pani/Panu radość z możliwości poczynienia tak cennego odkrycia. Życzę wielu kolejnych mądrych i wartościowych spostrzeżeń. Łączę serdeczności.

Bardzo ładny utwór. Pięknie, że zadbała Pani również o sylabotonikę. Oby jak najwięcej utworów z dobrą treścią i dbałością o formę. W wolnej chwili z przyjemnością zapoznam się z Pani pozostałymi utworami. Łączę serdeczności i dużo uśmiechu :)

Bardzo Ci dziękuję i zapraszam z szeroko otwartymi ramionami na stronę. Pozdrowienia :)

Dziękuję serdecznie i zapraszam do wysłuchania utworu na mojej stronie. Załączyłem link. Dużo miłości życzę i dobrego, słonecznego dnia :)

Milczący Noe Kochany Noe, Jesteś mi żelaznym sterem na nocnym oceanie, Mosiężnym kompasem wiodącym ku bramom Boga Ojca, Wybawieniem i opoką ̶ atlasem Nowego Świata, Ziarnem nienarodzonego słońca… Włókna Twego wczoraj to nasza jutra przędza. […] Śpisz?... Nie wiem, dlaczego łza mi spadła z serca Na Twoje dłonie, W których przed chwilą odmawiałeś Spotkanie z Matką Boską. Marzę, byś tę łzę ucałował ze szczególną troską I zaopiekował się ̶ moimi modlitwami: Moim „Jestem”, moim „Kocham” i moim „Na zawsze”. Teraz, gdy od serca na Ciebie patrzę, Jesteś mi latarnią morską, chwilę później ̶ kapitanem W nowej księdze, w której płynie ̶ Arka mego życia. Wchodzę na Twój pokład ̶ śpiący Noe. ̶ Czuję powiew Twojej mlecznej skóry i dotyk mokrej nocy ̶ Dlaczego milczysz, kochany Noe? Rozmawiają tylko nasze ciepłe ręce. *** Milczę, bo tylko w ciszy usłyszysz moje serce: Nie wiedziałbym, jak Ci wyznać słowem, Że opiekuję się Tobą… Twoim „Jestem” Twoim „Kocham” I naszym „Na zawsze”. POSŁUCHAJ wiersza "Milczący Noe". Recytuje: Alexander Haus Więcej wierszy: TUTAJ