Justyna Adamczewska

NN, przerzutnie... to ogromny atut wiersza Twego. Tu mam zagwostkę. Ale jeszcze wrócę, bo wiersz tego godny. To na razie tyle. J.

Słowo "upiory" robi duże wrażenie, szczególnie w zestawieniu z pozostałą cz. zwrotki. I kajecik, notatnik, zeszyt. oraz fobia. Wędrowcze, Cząstka duszy chce się wydrzeć z ciała. Rdzawy odcień krwi,która od dawna tkwi w niezagojonej ranie. Utwór mistyczny, moim zdaniem. Zdrobnienie dodaje sił. Małość przeciw wielkości. To mi utkwi w pamięci. Justyna.

Tak tnie, to co okrutne. Eliminuje zło. To ciekawe, umknęło mej uwadze, a to ważne.

Witaj Janie na orgu. To haiku, nawet ciekawe. Czas się zatrzymał. Nostalgiczne haiku. Fajne. Serdecznie pozdrawiam. J.

Rozjaśniłeś trochę Bartoszu, dzięki. Optymistyczne, ale to Widzę zaprzeczenia. Jednak przyjmuje wiersz takim, jakim jest, choć nadal mam niedosyt. J.

Cześć, Bartoszu. Twój wiersz przeczytałam z uwagą. Pytanie końcowe dość enigmatyczne. I ten fragment: To sprawiedliwość idealna - jest taka? Ciekawi mnie to bardzo. Bardzo dużo dramatyzmu, a w ogóle wiersz Twój przywodzi na myśl "Latarnika" H. Sienkiewicza. Jeśli jest bezstronnym "sędzią" to także okrutnym, jak poniżej zacytuję słowa z Twego wiersza: A z drugiej strony piszesz: Kim czy czym jest owa tytułowa latarnia? Pozdrawiam pełna wątpliwości J.

Uderzające, pająk? Czyj to znak? Dusza - w niej zawiera się wszystko, to świata igrzysko ciemnością sadzy wytryska J.A.

Dzięki Maju, miło, że zawitałaś pod moim wierszem. :))

Iwono cud - miód, i zakończenie: Zapomnienie, ach te książka"Z dalekich mórz i i oceanów" Wanda Markowska, Anna Milska.

Tak z daleka. Widziałam niesamowite rzeczy. Twój wiersz dodał sił. szczególnie: To sedno.

NN, witaj. Wiersz porusza. Filozoficzny. To też egzystencjalizm. Ważny wiersz. Włączyć myślenie i iść nową drogą,odnaleźć siebie. Jestem zaskoczona in plus. Pozdrawiam NN. @Justyna Adamczewska

Migiem z M.

Dziękuję tez za serduszko, @Sylwester_Lasota. J.

Tak psy szczekają ze strachu, albo, gdy są zdenerwowane, ale też i radosne. to wiersz o lęku, poddawaniu się, wiersz nieco jak z bajki Krasickiego "Zając i żaba" ,Każdy ma swoją żabę, co przed nim ucieka, I swojego zająca, którego się boi" Dziękuję za Twoją wypowiedź, Sylwestrze. Tez pozdrawiam i życzę spokojnego dnia. Obyśmy jak najrzadziej się bali. :)) Justyna.

To się wykorzystuje w awatarch, w których brak zdjęć, itp.

Jednak mózg mój popracuje i wielkość wiersza już się nie ukryje. Dobranoc.

Tak z francuska, a ja z angielska Here You are.

To piszę, wróciłam; Tak, prawda bywa niewygodna - to raz, czasami bywa też okrutna - to dwa. czasami wstydliwa - to trzy, no mogłabym tak wymieniać, wymieniać, wymieniać. Może kiedyś to zrobię? Szczęście tu problem - może mieć różne oblicza i haczyk jest, różne oblicza może mieć również prawda, o czym powyżej napisałam. Twój wiersz nie daje mi spokoju, eh - pech.

NN DZIĘKI. @Justyna Adamczewska

To najbardziej wyraziste, Wędrowcze, ale cały wiersz piękny z tytułem włącznie. To zapamiętuję. J.

No są, ja kocham wszystkie zwierzaki. Ale nie mam psa, tylko kotkę, były trzy, ale jeden umarł 02. 07. 2018 r. miał 18 lat, a duga kotka miała białaczkę i też umarła 24. 10 2019 r. Zastała tylko Tyśka czarna jak węgielek. Fajnie piszesz "silwuple" Dzięki Wędrowcze. Dobranoc.

Dziękuję Wędrowcze. miłe, że polubiłeś mój wiersz. :))j.

Nie zapomina się bliskości i zrozumienia. Tu odp ze znakiem zapytania. Justyna.

Czarku wszystkiego najlepszego. :))