Ciagle jesteś
w każdym otwartym oknie
Twój oddech
nadaje kształt
stającej się rzeczywistości
ciągnie za myśl
lepka nić babiego lata
owija moje Jestem
w snującej pajęczynie
przywiązania
@Bronisław_Muszyński
Wydaje mi się ,że potrafisz skutecznie zniechęcić wszystkich do publikowania tu swoich mniej lub bardziej udanych haiku.
Nie widziałam tu innego Twojego komentarza niż powtarzany jak mantra - "To nie jest haiku " Już chyba wszyscy tu piszący dokładnie zrozumieli, że wg.Ciebie jedyne poprawne haiku piszesz Ty i myśle ,że tego będziemy się trzymać.
Dwie rzeki
czerwona i biała
pulsują jak aorty
zgodnie z rytmem
Midgard
wtłoczeni w krwioobieg planety
płyniemy
witają nas
srebrzyste dzwonki
blaszane krwinki
mrugają powiekami
wieziemy ładunek energii
mamy adres
mamy czas
przestrzeń pomieści
nieskonczoną ilość gwiazd
Dziękuję wszystkim za uwagi i komentarze.
Sugestie mile widziane i do przemyślenia.
Spacje do poprawienia.
Oczywiście ,że się nie gniewam, żywa dyskusja zawsze jest potrzebna i coś wnosi
Byle do przodu.
Cieniem rzuciłam na ścianę
twoje zdjęcie
wspomnienie skąpane
ciszą,co nadeszła
po pocałunku nocy,
bladym świtem
w rozmowie
oczy nieśmiało zagadane
co kiedyś,
co nam nie było,nie chciało,
perełki godzin
stukają o cyfry
mów mi jeszcze proszę,
że fajnie się stało,
że deszcz,że święta
i że tak mało brakowało .
@marianna_ja
W tłumaczeniu jest
"wszystko co wzrok obejmie "
nazwanym przez Basho Tarasem Osiemnastu Widoków
Ale " wszystko co wzrok ogarnia " też chyba dobrze oddaje
piękno tej chwili.