Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Apolonia_Zięba

Użytkownicy
  • Postów

    84
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy
  • Wygrane w rankingu

    1

Treść opublikowana przez Apolonia_Zięba

  1. @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za czytanie i miły komentarz :) Również pozdrawiam :)
  2. za pomylony krok pod but i klaki dla tych co śpiewają za mokre rzęsy pod publikę tańczę grają... ejże orkiestra - słono płacę nie mogę prędzej niż życie maestro proszę biały walc - tańczę ciszę...
  3. @Jacek_Suchowicz Jacku, w następnym wierszu będzie miętowo i rumiankowo :) Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam... :)
  4. @anna_barbara__czuraj-struzik Miło mi, że się podoba - taki mały pejzaż :) Pozdrawiam...
  5. @Waldemar_Talar_Talar Talarku, miło mi, że przyszedłeś do mojego wiersza :) Ja też lubię robić bukiety z kwiatów, ziół z własnego ogrodu. Dzięki za czytanie i komentarz. Pozdrawiam... :)
  6. @WiJa tam gdzie zielsko, powinno być sielsko :) Pozdrawiam...
  7. @Marlett Dziękuję za pobycie pod wierszem i miły komentarz. PozdrawiaP.
  8. @Waldemar_Talar_Talar Też wolę wieś. Moje buty też robią się ciasne, gdy jadę do miasta po zakupy :) Lubię pieścić stopy chłodną trawą, a nawet chodzić po rosie na bosaka. Pozdrawiam :)
  9. biegną do mnie zioła z Lipiec rozchodnik od Anny macierzanka z listów Waldka z Bukowiny przyszedł dziurawiec w kolorze płonących kasztanów za Dąbrówką słychać nuty kapeli spragnione kapliczki schodzą do dróg chłopcy kołyszą lipcową muzyką wzgórza Jabłonnej instrumenty rozpisują życie Zdzichu dekoruje zielony mosteczek innym razem jak cukiernik obiecuje pannom marcepany na fotografiach Krzysia ludzie kwitną lato ze słodkimi jagodami z klematisami Magdy odchodzi w niedzielną wieczność gdzie gryka jak śnieg biała
  10. @Marlett Marletko, wiersz mnie zatrzymał na chwilę zadumy. Jest w nim nostalgia za szczęściem i dobór właściwego budulca, by to szczęście osiągnąć. Dobre Twoje pisanie... PozdrawiaP.
  11. @Jacek_Suchowicz Szczerze i pięknie się modlisz. Pozdrawia - dawniej Leokadia Koryncka
  12. @Marlett Prawda. Kartka nie wyśmieje i wszystkie żale przyjmie :) Człowiekowi, kiedy ją zapisze, lżej się robi na duszy. Dzięki za czytanie i pocieszający komentarz. pozdrawiaP.
  13. @WiJa masz rację, dwa krzyki w jednym, to dopiero krzyk :) pozdrawiam :)
  14. Biała kartko papieru, moja przyjaciółko, weź moje sekrety. Inni mówią:" Ty w kółko sfrustrowana narzekasz". A ty wiesz, że to brednie; tylko - ot - moje troski te przyziemne, powszednie, to co rani, co gnębi i co w myślach się kłębi. Komuś trzeba się zwierzyć, by odrzucić złe myśli, by - o błogim spokoju - sen na jawie się przyśnił. Biała kartko papieru - weź mój żal i radości. Ktoś to kiedyś przeczyta. Nie wiem, czy pojąć zdoła - co to krzyk samotności.
  15. @WiJa Twoja sugestia też dobra, jednak zostaje po mojemu :) Pozdrawiam...
  16. @Waldemar_Talar_Talar Tylko od nas. Jednak trudno się z tej uczciwości niektórym wywiązać... Dziękuję za czytanie i komentarz :) Pozdrówka :)
  17. @Marlett Według życzeń - niech zostanie :) PozdrawiaP.
  18. @Waldemar_Talar_Talar Mnie też Twój wiersz skojarzył się z wierszem Miłosza. Oby słowa wiersza - dobrego wiersza, były zachętą dla nas wszystkich, bo nikt nie jest bez winy.
  19. to dwa lśniące kółka na trzy kłosy nanizane ten pszenny - miłość złota i jasna jak rogalik z miodem żytni - wierność - srebrno - szara niczym chleb codzienny niezbędny trwały ten jęczmienny - srebrzyście ościsty czepliwy i szorstki - uczciwość ta jest najtrudniejsza
  20. @WiJa Wija, to tylko na ziemi tak wygląda :) W niebie jest inaczej... Jeśli wierzysz - tam nikt nie jest śmieciem :)
  21. @Marlett Dziękuję za czytanie i miły komentarz :D Pozdrawia P
  22. @WiJa Jak jest lot, to musi być polot :) Dziękuję za czytanie :)
  23. chciałbym zobaczyć rzekł ojciec piękno ale nie mogę wyżej niż sięga oko w utrudzeniu bez żalu dzwony gdy podzwoniły rozsypały byt kruszyły serce dom się pochylił i łzy upadły na ziemię znów krok do tyłu w cieniu lipowego drzewa wsparty z jednej strony spoglądał na lot gołębi pod niebo podrywał inne ulecę i ja kiedyś nad ścieżki nieprzetarte nie ma innej drogi
  24. Apolonia_Zięba

    echa

    @Stary_Kredens Wiersz zatrzymał na chwilę refleksji. Pięknie o przemijaniu. Nie powinniśmy zazdrościć tym, którzy świętują w lepszym świecie. Pozdrawiam... P
  25. Apolonia_Zięba

    very

    @Marlett Powrót do lat młodości, a może nawet dzieciństwa :) Mało słów, a dużo treści. Lubię skondensowaną poezję :) Pozdrawia - Pola
×
×
  • Dodaj nową pozycję...