Znajdź zawartość

uderzyły o ziemię korale płaczu rozsypały się paciorki wyszeptanych modlitw żarliwych słów wypowiadanych po stokroć w myślach tej nocy każdej minionej i następnej kiedy byłam sama w mojej pustelni niezapomnianych marzeń tych całkiem realnych które szlifuję przed snem niczym drogocenne kamienie kreuję codzienność jak coś co może ulecieć rozpuścić się w przypływie emocji zniknąć ... zasnę dziś tylko na chwilę dam odpocząć myślom świt już blisko ...

Chcę czegoś doświadczyć Chcę mieć wspomnienia Chcę żeby ktoś mnie pokochał Chcę być piękna Chcę żyć To wszystko co sprawia że mogę być szczęśliwa Zazwyczaj jest daleko Niczym odległa wyspa do której trafia się tylko raz Można na niej zostać lub odejść I już nigdy nie wrócić Ale zawsze po drodze na wyspę Jest pełno przeszkód I mimo że próbuję z całych sił do niej dotrzeć To nigdy nie daję rady Ponieważ jestem zbyt słaba i niewystarczająca Dla właśnie tego szczęścia Czekam Każdy radzi czekać Wierzy że czekanie jest najlepsze Ale tak naprawdę jedynie co mi daje To fałszywą nadzieję Lecz minął czas A ja dostrzegłam braki Które za każdym razem ukrywałam czekając Teraz widzę wszystko Wiem czemu wyspa zawsze była nieosiągalna Czemu moją wymówką było czekanie Teraz wiem że nie jestem godna Aby czegokolwiek chcieć Nawet wysp Koniec