Znajdź zawartość

Zakazała nam matula, zakazał ten ląd czerwony, żadnych spotkań w krwi kałuży, żadnych spojrzeń w sens ułamków. Zakazała Ci matula, witać każdy dzień inaczej, istnieją te stare płuca, czernie kaw na parapecie. Zakazała nam matula, przemierzać śniegi młodości, wielbić masz to co już znamy, wielbić masz te stare twarze. Zakazuje Ci matula, kreślić nowe kreski, zakazuje Ci matula, kochać to co tylko chcesz. Nie zmieniaj pościeli głupcze, konają nowości w kołdrach. Nie biegnij, bo stracisz stopy, marny wicher smuga skronie, nie ma sensu nam już biedź, nie odsłaniaj swoich pragnień.

Świat się budzi, drzwi otwiera, człek wychodzi szukać chleba, I spotyka raz sąsiada, jego życie, jego sprawa. Ktoś o pomoc wołać musi… Chcesz pomocy ? Do mamusi ! Dziwna to wszak jest kraina bardzo piękna , lecz niemiła. Każdy kto pomocy szuka, lepiej niech nie pyta druha. Brat dla brata, Kain i Abel. Zawiść w głowie, tylko żale. Nie daj życie scenariusza gdy za pracą chłop w świat rusza. Obca ziemia lepiej rodzi bo brat do brata z nożem chodzi. Każdy tylko nie twój bliski da ci łaski, gdy los śliski. Ale szkoda żyć wszak trzeba, Kraj jest piękny, żyzna gleba. Tylko z ludźmi coś nie miara, „twoje życie twoja sprawa”.