Nie ma nadziei dla poetów
Zamknięte we własnych ciałach
Piękne dusze...ach piękne dusze
Docenione dopiero po śmierci
Za życia śmiech, czasem wzruszenie
Dla poetów nie ma nadziei
Wielcy odeszli, ostały się dzieła
Nadal trwają w pamięci, w teorii
Co po utworach, tomikach, słowach?
Fragmenty rozkruszone na kawałki
Nie ma nadziei dla poetów
To cnota zbędna, blokująca
Sztuka rodzi się bez nadziei
Sztuka rodzi się w beznadziei
Kto posiada nadzieję nie jest poetą
Bo dla poetów nie ma nadziei
Zapraszam do dyskusji i na instagram @tojuzwiersz