Ocalę wszystko
Każesz z pamięci wymazać wszystko?
Gdybym tak zrobiła,
kim bym była?
Tylko ciałem, co niestałe,
zemrze kiedyś,
może nawet już za chwilę,
a ja niczego nie poczuję.
Nie chcę tak.
Pragnę szperać w pamięci,
i znaleźć uroczysko,
utulić tam swą duszę,
wyciszyć się, w końcu postanowić
I rzec: - W dal ruszam.
Wejdę powoli na ścieżkę
w czystych butach.
Wytropię ślady dawnych wypraw,
pomyślę o tym, co najlepsze,
wdychając powietrze świeże.
Po prostu będę na zwykłym spacerze.
Powrócę do dni,
kiedy to wszystko było dobre,
radosne, uśmiechało się do mnie,
rączki wyciągając, miłość dając.
Ocalę.
Justyna Adamczewska