Jolanta_Dzierań

szkoda, że nikt nie skomentował, pozdrawiam:)

z ust mi wyjąłeś, a raczej spod pióra, pozdrawiam:))

oszałamia wybór włosów - krótkie, długie splątane warkocze Hannah zatańczą panny z kromką chleba w kieszeni kawalerowie o piwnych oczach z piętra wyżej i vis a vis odbicia zastygną w lustrach i pomnożą odgłosy kroków tych co już przybyli i tych co jeszcze w drodze na wesele krajobrazy nachalnie wciskają się przez szpary chwytają za ręce przeczuwając finał oblubieńcy ze stali czekają zwabieni nagością pachnie łzami i dymem co zburzy błękit pozostaną niezliczone warkocze Hannah i cisza z bukietem kwiatów i welonem w ręku od rampy kolejowej po czubki drzew

będzie cała rodzina siostry i bracia, sąsiedzi z vis a vis, piętro wyżej - o piwnych oczach suknia i drugie pantofle nie wiadomo po co kapelusz taty zdrzemnął się na wieszaku zostaje sam w nagłej pustce niepotrzebny rekwizyt krajobrazy wciskają się przez szpary kurczowo chwytają za ręce przeczuwając finał panny młode nagością wabią oblubieńców ze stali pachną łzami i środkiem dezynfekcyjnym zapach zmiesza się z dymem oszałamia wybór włosów - krótkie, długie splątane warkocze Hannah i cisza z bukietem kwiatów i welonem w ręku od rampy kolejowej po czubki drzew zapisek na kartce wyrzuconej z pociągu zapada w pamięć w wiersz

proszę o uwagi, z góry dziekuję:))

a ja tesknię za Podlasiem, wiersz bardzo ciekawy, nowe spojrzenie motyw bądź co bądź wyeksplatowany w poezji, pozdrawiam:))

Dziekuję za komentarz, tak to jest moj starszy wiersz w nowej odsłonie. Poprzedni ma tytuł "kobieta i mężczyzna" i publikowałam go na tym portalu, nie pamiętam, dwa miesiące temu. To chyba był mój pierwsz wiersz na tym portalu, publikuję jeszcze na Poemie. Pozdrawiam

bardzo ciekawy wiersz, pozdrawiam:))

no to ślę usmiech:))

Henryku oraz makarios dziekuję za poczytanie i kmentarz, pozdrawiam:))

szkoda, jestem tu nowa i już koniec:))

osobiście nie mam nic przeciwko "więc", pozdrawiam:))

wprowadziłabym drobne korekty, ale to twój wiersz - przyglądałem się temu nieobojętnie literówka - nie o to mu chodziło miałem mieć - źle brzmi - obiecano mi hektary/ nie dostałem obiecanych hektarów - czy jeszcze jakoś inaczej wiersz bardzo mi sie podoba, tak pisać i czuć mogą tylko ludzie z Podlasia, pozdrawiam:))

firanka musnęła nogę kobiety, tatuaż ze świetlnych refleksów podrażnił skórę, stopami opierała się o chłodne prześcieradło, dreszcze rodziły się w delcie ud i biegły ku opuszkom palców, z pokoju zniknęły ściany - wyciągała głodne ręce, aby dotknąć gałęzi gnących się pod ciężarem owoców. zaspa pomiędzy jej ciałem i ciałem mężczyzny nie stopniała ani o milimetr, tej nocy. rano przy stole - on porozmawiał o polityce, ona przekroiła jabłko.

fajne teksty, piękne zdjęcia - wzbudziły zazdrość zamiast zachwytu, pytanie - dlaczego?, pozdrawiam:))

kto pyta nie błądzi :))

@Kulok_the_Bo$$ ciesze się, pozdrawiam

@WiJa o jej, nie jestem groźna, pozdrawiam

premier śpiewa Hey Jude polskie godło w tle zegarek w depozycie, w prokuratorskim pokoju czas płynie na korzyść. narodowe dzieło madonny w rękach sportowca z wykształcenia. do tornistra Toli trafi laptop z papieru, chorym wystarczy zastrzyk optymizmu. gospodarka, głupcze, ma się dobrze jak nigdy. można zaśpiewać. sorry taki mamy rząd, tu i teraz, chińskie centrum w każdym polskim miasteczku, wartko płynie żółta rzeka towarów - zaśpiewajmy Yellow Submarine, coś koniecznie po angielsku, better, better, better ... od prawa do lewa cała sala śpiewa. i jeszcze jeden i jeszcze...

trochę zakęcona treść, ale coś w tym jest, pozdrawiam:))

ciekawie:))

święci na ścianach, hostia za złotymi drzwiczkami. obślinione usta zabierają pierwszy pocałunek. jeden z tych obrazów, które same przychodzą i odchodzą kiedy zechcą, nie szanują chronologii, albo tego, że śpieszę się do pracy lub gotuję zupę, każdy chce mi powiedzieć coś istotnie nieistotnego, jak kapcie w muzeum czy kropla deszczu na szybie. pociąg na trasie Białystok - Warszawa, ja do domu, ona w ostatnią podróż. zmarznięta wśród majowej zieleni, w ogrodzie mgieł i białych kitli, zupełnie obca kobieta, której pożyczyłam szlafrok. zdechła kotka. nie chcesz tego widzieć - nagle zesztywniały kłębek sierści. na mogile jeszcze świeże kwiaty, nie tylko faraon mógł zabrać ze sobą orszak - tak to tlumaczę. moje przywidzenia - obślinione usta, szlafrok w śmieszne różowe kropki, pustka na ramieniu, powiedz, kto jest kustoszem tej ciągle żywej galerii.

myśl ciekawa, ale trochę przegadany, pozdrawiam:))

sławo, dziękuję za komentarz, spróbuję zmienić zapis, cieszę się, że wiersz przyciągnął twoją uwagę; pozdrawiam:))

gratuluję zwycięzcom, jakoś się pocieszę... pójdę na zakupy!