Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wanda_Szczypiorska

Użytkownicy
  • Postów

    30
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Wanda_Szczypiorska

  1. Trochę przypomina dowcipy rysunkowe, scenki z zaświatów, podobna konwencja, ale ja to lubię
  2. Uroczo przewrotne opowiadanie
  3. Zszedł ze schodków, skręcił w lewo, minął szopę a za nią kupę starych mebli przykrytych spaczonymi drzwiami i zaczął obchód wzdłuż parkanu. Psy się rozbiegły, znały trasę. Przy płocie sterta desek a dalej boczna furtka. Za ogrodzeniem tylko las. Ta furtka ułatwiała jego żonie dostanie się do lasu w poszukiwaniu drewna do piecyka. Właściwie z jakiej racji? Znów poczuł się skrzywdzony. Lekarz mu kazał chodzić przez godzinę, więc chodził po ogrodzie, przy płocie, dookoła, potem alejką wzdłuż i wszerz. Spacer za ogród nie miał sensu, bo nawet gdyby kogoś spotkał, nikt się do niego nie odezwie. Wiedział dlaczego. Dobrze wiedział. To wszystko dranie i złodzieje. Mija kopczyki liści, które zgrabił. Będą tak sobie leżeć aż do wiosny, potem zarosną zielskiem. Lubił porządek w miejscach, które widać z drogi. To nic, że w krzakach leży pełno złomu i rupieci. Wszystko się kiedyś przyda. Czasami ona chodzi tam i szpera. Czegoś szuka. Ciekawe czego? Na ogół tego, czego szuka, nie znajduje. On widzi to przez okno. Śledzi ją, jak tylko ona wyjdzie do ogrodu. Na próżno odciął ogrzewanie, bo jakoś dała sobie radę. Był tym zirytowany, bo poczuł się bezsilny. Ale na razie. Zobaczymy. Kiedy podchodził do komórki w której miał wszystko czego potrzebował, coś jednak przyszło mu do głowy. Furtka. Poprzedni pomysł z kłódką i łańcuchem się nie sprawdził. Syn przeciął łańcuch, kłódkę zabrał. Sklął syna, syn go sklął i furtka znów otwarta. Trzeba wymyślić coś innego. Stanął, bo ona wyszła ze swojej części domu niosąc piłę. O proszę. Ciągnie kabel. Mógłby zabronić, a wtedy ona wrzaśnie, że to jej drewno i jej dom. To jeszcze się okaże. Bo oni chcą go okraść, dlatego wciąż się zabezpiecza. Wszystko co mógł, to pozamykał, wszystko co znajdzie na podwórku chowa. Śledzi ją. Nawet kiedy ubrana w lepsze ciuchy jedzie do miasta. Po co jedzie? Czego tam szuka? Skąd pieniądze? Trzeba się zająć furtką. Wywlókł spawarkę z szopy, ale czeka, aż ona zniesie drewno i wreszcie zniknie swojej części domu. Kiedy musi zrealizować jakiś plan nie lubi świadków, lubi zaskoczenie. Któreś z nich będzie chciało przejść przez furtkę. A tu nic z tego. Zaspawane. Panoszą się do czasu. To co mu świta w głowie wymaga pracy i nakładów. Niewielkich, bo wszystko co potrzebne znalazł w komórce i na złomie. Kiedy się wreszcie z tym upora, dopiero wtedy się okaże się, kto tu jest prawowitym właścicielem. Na dworze zimno, bo to jesień, ale u niego ciepło. U niej nie. Odciął jej ogrzewanie, bo chciała go okradać. Niby to miała pokryć koszty, lecz jego na to nie nabierze. Musiała wstawić piecyk i wsadzić rurę do komina. Nie sama, syn to zrobił. Znowu ten nagły przypływ nienawiści. Skąd może wiedzieć, czy to naprawdę jego syn? Suka przylazła za nim i leży na fotelu. Śpi. Dwa psy zostały na werandzie. Grube, nażarte, ociężałe. Pomyślał o obiedzie. Jeszcze za wcześnie i nawet nie chce mu się jeść, jest podniecony tym, co zrobi. Musi poskładać to co skonstruował i wybić dziurę w ścianie przy kominie. Ostrożnie, jak najciszej. Obejrzał urządzenie. Nieduży wentylator elektryczny. Wyszedł na chwile na dwór, spojrzał w górę, dym nie leci, jeszcze nie rozpaliła w piecu. Dobrze jest. Szybko wybije dziurę w przewodzie kominowym i wstawi wentylator. Kabelek z wtyczką będzie gotów na odpowiedni moment. Jej piecyk z rurą do komina stoi na dole, w suterenie. Po chwili był już gotów i szczelnie zamaskował otwór w ścianie. Teraz może sobie poleżeć, zobaczyć co tam w telewizji. Ma dużo czasu do wieczora. Wie, że cokolwiek pokazaliby w telewizorze na pewno zaśnie. Lecz nie ona. Ona nie sypia w ciągu dnia. Zmierzch wkradł się nieoczekiwanie, kiedy otworzył oczy, było ciemno. Natychmiast poczuł głód i zabrał się do pitraszenia. Od kiedy zabronił jej gotować dla nich dwojga dobrze się odżywia. Polubił gotowanie. We własnej kuchni i zupełnie sam. Nie potrzebuje tu nikogo. Kiedyś przychodził stary kumpel. Ale od kiedy nie popija, bo lekarz mu zabronił i nie kupuje nawet piwa, nawet ten stary nie przychodzi. Ile też ona wydaje na jedzenie? Zebrała pewnie niezłą sumkę kiedy byli razem. . A teraz syn coś nosi. Chodzi na skróty ze swojego domu przez las i furtkę. Koniec z tym. Do bramy przez osiedle dookoła płotu nie będzie mu się chciało. Byłby się z tego pewno pośmiał, jednak zapomniał jak to jest, kiedy się człowiek śmieje. Ale ta myśl dodała mu energii. Wyszedł na dwór, dym leciał już z komina. Pali się u niej światło, widać ją, widać przez okno jak się krząta. Zjadł obiad. Jarzyny, chude mięso. Zapewne jakiś instynkt, albo lekarz każe mu dbać o siebie. Teraz może oglądać telewizję. Czekać. Już nie zaśnie. Przedtem nakarmi psy. Psy, jak psy. Ale kiedy się wydostaną przez dziurę w ogrodzeniu, pobiegną gdzieś i znikną na pół dnia, przeżywa męki niepokoju, dlatego co dzień sprawdza płot. Mogą sobie przez siatkę poszczekać na przechodniów. A jednak zasnął. Obudził się wieczorem. Już po dzienniku i po filmie. To znowu będzie długa noc. Teraz poczeka. A na co? Jeszcze nie wie. Znowu wyszedł i spojrzał w górę. W świetle księżyca widać strużkę dymu. W jej oknie ciemno. Więc już czas. Skurczył się w sobie. Już. Wtyczka z kabelkiem od wentylatora w gniazdku. Ruszył i teraz będzie zasysał dym z komina. Tłoczył w dół. Przemyślał to i skonstruował jak potrzeba. W nocy jak gdyby nie spał. Trochę kręciło mu się w głowie. Nie wie dlaczego. Wstał i wywietrzył, bo poczuł nikły zapach dymu. Widać podłoga nie jest szczelna. Był ciekaw, co ona na to powie.. ? Pochmurny ranek, coraz widniej Zaraz przyleci z awanturą. On tylko na to czeka. Czeka długo. Cisza. Psy jakoś dziwnie zaniepokojone. Zwęszyły jeża? Niemożliwe.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...