Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Waldemar_Talar_Talar

Użytkownicy
  • Postów

    22 530
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    87

Treść opublikowana przez Waldemar_Talar_Talar

  1. Pragniemy miłości uśmiechu prawdy pragniemy świata bez łez i głodu Ale te pragnienie to wysoki mur ocean trudnych słonych słów Na jego falach niewiadoma dryfuje szukając otwartych drzwi Za którymi lepsze pokonuje zło a człowiek jest szczęśliwy
  2. @iwonaroma - dziękuje -
  3. Witam - pięknie - Pzdr.zadowolenem.
  4. kłamstwo goni prawdę po polach łąkach i lasach jednak ciągle jest o krok za nią prawda się uśmiecha mówi aleś wariat przecież dobrze wiesz że moja jest racja to ja jestem gwiazdą a ty tylko kłamstwem które wmawia sobie że jest czymś fajnym
  5. Witaj - nie raz widziałem tej jesieni klucz dzikich gęsi - zawsze miałem wrażenie że są srebrne - dlatego tak napisałem - Pzdr. uśmiechem.
  6. Witaj - dziękuje ci za wierszowy komentarz - jest miły - Pzdr.serdecznie. @huzarc - @Wiesław J.K. - @JuzDawnoUmarlem - dziękuje serdecznie -
  7. @Posem - @Wakss - @Ewelina - dziękuje uśmiechem -
  8. lubię zaciszne miejsca w nich odnajduje spokój to one marzeniem kuszą są weną mojej poezji to one upiększają moje myśli są lekiem na trud o który się ocieram choć tego nie chcę lubię zaciszne miejsca to one pomagają mi być tym kim dziś jestem czyli człowiekiem który prawd się nie boi widzi wschody i zachody lubi gdy inni się cieszą nie smucą się nie płaczą lubię zaciszne miejsca w nich czuje ciszę która jest tak piękna jak las który nadziei się kłania
  9. im więcej jej mam tym więcej pragnę nie tylko dotykać podziwiać nagość pragnę czegoś co jest nad tym co uszczęśliwia czego naprawdę nie umiem nazwać tak tak moi drodzy dłuższy do niej niż mi się wydaje prowadzi szlak który jeszcze więcej niż mi się marzy jej da mimo że jest zawsze obok
  10. Waldemar_Talar_Talar

    Haiku

    jesienny ranek na niebie srebrny klucz lato wspomnieniem
  11. W zapomnianej chacie na skraju lasu echo i wiatr o byłym rozmawiają Cisza do nadziei się tuli stary pająk to widząc po swojemu się uśmiecha W zapomnianej chacie kiedyś tętniło życie słońce tu zaglądało było fajnie i miło W ogrodzie kwitły róże burek radośnie szczekał na ławeczce dziadek pykał fajeczkę Dzieci w berka się bawiły obok była studnia żuraw cierpliwie czekał Babuleńka w wannie cynkowej pościel krochmaliła była szczęśliwa Dziś ta chata pusta las częstuje ją cieniem który po cichu popłakuje
  12. @Berenika97 - dzięki -
  13. pociągiem zdarzeń licho jedzie - mówi o nie dziś jest mój dzień nie pomyślało jednak że to lipa - bo ten pociąg jedzie tam gdzie chce nie pomoże semafor ani byle mgła jego są tory więc sobie mknie tam gdzie rzeki drzew cienie gdzie wiatr miły wesoły sen pociąg zdarzeń to poezja wie o tym horyzont i świerszcz ale nie wie o tym licho które pcha się tam gdzie go nie chcą
  14. Witaj - miło że się podoba - dziękuje - Pzdr.uśmiechem. @FaLcorN - @huzarc - serdecznie wam dziękuje -
  15. Witaj - zgadza się - miło że czytasz - dziękuje - Pzdr.serdecznie -
  16. Gdy poczujesz ciszę tul się do niej nie pozwól by była sama Cisza nie lubi samotności jest czuła delikatna rozumie nas Cisza to nie pustka - jest namacalna ma w sobie dużo poezji Ciszy trzeba się nauczyć ona jest tego warta nie omijajmy jej
  17. Witaj - też lubię chodzić na strych - minionym pachnie - budzi refleksje - Pzdr.uśmiechem.
  18. @Andrzej P. Zajączkowski - @infelia - @Berenika97 - @huzarc - dziękuje -
×
×
  • Dodaj nową pozycję...