mikolenka_

@fregamo Ja swój wiersz rozumiem doskonale, i sądzę że udało mi się uchwycić przekaz. Jednakże recepcja utworu jest zależna od doświadczeń czytelnika, czy jest kompatybilna z jego wnętrzem i przeżyciami. Ten wiersz zahacza o metafizyczne elementy o których mam pewną wiedzę, tym niemniej pewnym trudem jest zawrzeć świat „spoza” by był zrozumiany w tym, który znamy. Czy siebie intryguję?..owszem. Tak samo, jak świadoma jestem rzeczy, które mi we mnie przeszkadzają ;) również miłego dnia życzę.

@huzarc Właśnie to bogactwo doznań sennych, uświadomiło mnie w przekonaniu, że język ludzki jest zbyt ubogi by wyrazić pewne treści. Także ich symbolika jest sprawą zawiłą, musi obejść cenzora, którym jest nasz umysł. Podobnie mam z dźwiękiem i barwą. Pozdrawiam.

Zatrzymuje na dłużej. Szczególnie czwarta strofa, która rysuje bliski mi obraz. Taki bez tła, znad przepaści. Pozdrawiam.

@fregamo Domyślam się, że ten wiersz jest ciężko zrozumieć. Opisałam bowiem swój sen. Tak to był On, nienazwany?..o ciele Bogini, i bardzo kusił. Był też mną i nim. Pozwolę główny sens jednak zachować dla siebie :) Co do Anioła..hmm.. w pewnym sensie nim jest również. Wiem, enigmatycznie. Pozdrawiam

@huzarc Zgadzam się w zupełności. Miłość tez uczy pokory. Ma dwa dominujące odcienie, uniesienie i cierpienie. Paradoksalnie się uzupełniają, jedno bez drugiego nie istnieje tworząc pełnię? Bynajmniej w moim rozumieniu. Pozdrawiam.

@Lidia Maria Concertina Ach ten nasz los, kobiet. Bardzo ciekawie i przyjemnie się czyta. Dusza jest pamięcią, niekoniecznie chlubną. Pozdrawiam.

@[email protected] Interesujące powiązanie. A może owa Róża, na próżno szukała Miłości, którą ja opisuje. Tej duchowej. Bardzo smutna i refleksyjna historia. Kobiety często naiwnie brną w życie, osiągając wiele ogromnym kosztem. Bez pomysłu na siebie i wyobraźni. Pozdrawiam. @fregamo Tak, dziewicza. Pozdrawiam.

Byłaś dla mnie natchnieniem barwą iluzji wśród śmiałych snów kielichem, po którym pragnienie spłynęło tysiącem słów. A słowa znaczyły tak mało niewiele, tyle co gest w sercu zawarty jak anioł o skrzydłach ciężkich od łez. Byłaś też dla mnie muzyką szelestem wśród traw i rzęs biegłam za Tobą donikąd po kolcach zrzucanych we mgle. Zbyt hojnie stawałaś się naga piękniejsza niż zamysł i sen rozkwitłaś na rzęsach, na trawach nadzieją, kolejnym dniem.

@huzarc @huzarc ..nieprawdą? A szkoda :) Rewelacyjnie!

Byłeś jak Bogini, ponętny i dziki Byłeś mną, tą która mnie intryguje Byłeś nim, mężnym i skrytym Byłeś nimi I nikim. Lecz żadne z nich, nie wznieciło zorzy Żadne też, nie wzbudziło pożądania W sercu moim, nadal jesteś Nikim Jak wszystko wokół Jak ja sama. Powiedz mi, czy zgadłam.. Powiedz mi, czy jesteś.. Tą, którą byłam i będę? Nim? Tą, którą jestem ?

@Kot Dziekuję. Pozdrawiam.

@Kot @Kot Witam, przecinek faktycznie zbędny. Dziękuje za uwagi. Pozdrawiam.

A gdybyś znów powrócić mógł Tym pamiętnym znikąd dreszczem? I może umiał roztopić chłód W mej pustce odnalazł przestrzeń? Nigdy nie śniłam o takiej z dróg, Gdzie razem piszemy wiersze… Z Tobą nie śmiałam dzielić na pół Mój smutek, radość i serce. Więc jakim gestem ukoisz ból Tęsknoty, którą jestem… Jakie słowa popłyną z ust Wprost w moje, co śnią jeszcze…

Świetny tekst. Dziękuję za to lustereczko. Jak dla mnie kojarzy się ze wzrostem, oczy pełne przepaści również przykuły mą uwagę, w niej wszystko zdaje się możliwe.. Pozdrawiam.

Piękna ta miłość..niewinna, wdzięczna, dziewicza..ale jako definicja..bo w życiu to różnie bywa. Sztuką jest też umieć kochać subtelnie, tak łatwo popaść w przeróżne skrajności, w imię miłości oczywiście. Ta pokazana w wierszu wzruszyła mnie i zmusiła do refleksji. Też chcę tak kochać! Piękny obraz. Pozdrawiam autorkę.