Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

makarios_

Użytkownicy
  • Postów

    1 085
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez makarios_

  1. [center]Jeden

    Słuchaj, Izraelu:
    Jehowa, nasz Bóg,
    to [color=green]jeden[/color] Jehowa

    (Powtórzonego Prawa 6:4)

    Od wieków na wieki
    Tyś jest o Jehowo
    ,
    Wspaniały i Wielki,
    mówisz poprzez Słowo.

    Uwielbiał Cię Jezus,
    doceniając Pismo,
    z niego słowa mezuz, *
    lśniące srebrne pasmo.

    Sprzeczny z nimi dogmat
    o trójjedynyności,
    babiloński format,
    zło religijności...

    Syn Jednorodzony,
    wszak Jehowy Boga,
    sam został stworzony,
    to prawda, nie betka.

    Ów Świadek Jehowy
    duchem Go wysławiał,
    zniósł wieniec cierniowy,
    gdy ludzkość wybawiał.

    * Marka 12:29
    [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9a/MezuzahText.jpg/250px-MezuzahText.jpg[/img]

    http://www.jw.org/pl/publikacje/czasopisma/wp20091101/mit-b%C3%B3g-jest-tr%C3%B3jc%C4%85/

  2. [center]Słudzy Najwyższego

    Czyż jest On tylko Bogiem Żydów?
    Czyż nie także ludzi z narodów?

    (List do Rzymian 3:29)

    Ongiś byli ludem Bożym wśród narodów,
    inny dzisiaj tworzy coś na kształt niewodu;
    nagarniając "ryby", gromadzi bez przerwy;
    dla Jehowy chluby mają tyle werwy.

    Więź z Nim jest bezcenna, rodzinę zespala,
    aktywność sumienna i miłość co scala.
    Nie ważne kto "Scytą", kto jest żółtej skóry,
    ważne kto z nabytą wciąż przenoszą góry.

    Jest wszystkim dla wszystkich wszak Świadków Jehowy,
    miłujących bliźnich w sposób chrystusowy.
    Czując Jego miłość sławią go z radością,
    poprawiając jakość swej służby z dbałością.


    Powyższa mowa wiązana ma na względzie m.in. poniższe teksty Pisma Świętego:

    List do Galatów 6:16
    List do Kolosan 3:11

    [img]http://swiadkowiejehowy-sektaczyreligia.blog.onet.pl/wp-content/blogs.dir/530656/files/blog_mx_3017272_2967626_sz_niewolnik5.jpg[/img]

  3. [center]Miłosne reminiscencje

    Angażuje wierne dzieci
    w zamierzone przedsięwzięcia,
    słuszne Jego rozstrzygnięcia
    wzniosłe Imię mądry święci...

    Gdy powierza im zadania
    zaufanie okazuje,
    niepoprawność ekskluzuje,
    wszak niezmiennie od zarania...

    Ojcowskiej miłości dowód
    jawny jest i wzrusza wielce,
    ludzkości okazał serce,
    oto do wdzięczności powód...

    Rodzaju 1:26, 28; 2:19-22
    Objawienie 21:1-8


    [img]http://www.vismaya-maitreya.pl/22222333.jpg[/img]

  4. @Joanna_Bogdańska

    snują się myśli liryczne
    marzenia cenne pragnienia
    padają słowa sceniczne
    niewielu owe docenia

    podlir to czuje rozumie
    wyraża to słowem może
    strofy układa w zadumie
    w schyłkowej życiowo porze

    pragnie empatii zaznawać
    od czytelników starannych
    najskrytsze myśli wyznawać
    do czytelników solennych

    tylu już zmarło podobnych
    któż wspomni ich serc pragnienia
    spełzły pragnienia pobożnych
    niejeden siebie przecenia

    non omnis moriar mawiają
    liryczną mową wiązaną
    i do refleksji skłaniają
    swoją poezją nieznaną

  5. [center]Chleb ducha *

    Czytanie w tempie myślenia,
    we dnie i nocą zważanie,
    cne generuje dążenia
    ku życiu, które nastanie...

    Święta Księga nad księgami
    rozważana bez pośpiechu,
    stymuluje naukami,
    zaiste godna posłuchu...

    Otwartych na nią pokrzepia,
    przysparza mnóstwo pożytku,
    szlachetne myśli zaszczepia
    tak wiele w niej jest pewników...

    Pojąć sens Bożych oznajmień
    stara się człowiek rozważny,
    nie lekceważąc objawień,
    wzorem Jezusa nabożny...

    Jehowa uczy miłości,
    z nią przekonuje stworzenia,
    wyświadcza bezlik dobroci,
    także przez mądre skarcenia...

    * Jozuego 1:8 + Ew. wg Jana 17:17 + 2 Tymoteusza 3:15-17

    [img]http://www.proroctwa.com/images/chleb.jpg[/img]

  6. co autor miał na myśli nie wielu obchodzi
    meritum wypowiedzi nie wszystkim dogodzi
    pracować to konieczność której nie lubimy
    mimo tego dorobkiem chętnie się chlubimy

    przetwarzamy wiersz cudzy i komentarz wsobnie
    często wiedzą nadęci bez taktu pochopnie
    subiektywizm filtruje przesłań sens wszelako
    zda się nam że niedbali są wszyscy jednako

    korzystnych nam efektów jak złota pragniemy
    gorączką złych ambicji wciąż płonąc nikniemy
    prawda nam oczy kole duma nas nadyma
    znosić fale krytyki niewielu wytrzyma

    za podlira się kryjąc przemycamy własne
    osobiste poglądy nie zawsze wszak jasne
    parnasizm ukształtował traktowanie wierszy
    wiążąc mowę dlatego niejeden wiersz pieprzy

    co dodać co ująć by nikt nie miał zastrzeżeń
    jaki temat podjąć by uniknąć zaprzeczeń
    tak bijąc się z myślami niejeden powściąga
    swoją szczerą wypowiedź czasami zabrzdąka

  7. [center]wydarzenia przed zachodem słońca 10 Nisan 33 r.n.e.

    głód bezowocność ujawnił
    zieloność była zwodnicza
    soków go zatem pozbawił
    kolejna tego rocznica

    znamienne owo zdarzenie
    refleksję nasuwa cenną
    owocność starań jest w cenie
    ciesz Boga swą służbą dzienną

    potem przejawił gorliwość
    o miejsce wielbienia Boga
    stanowcza czynów godziwość
    słuszna tam była i sroga

    ocenił Greków starania
    mówiąc obumrze a zatem
    zachęcił nas do działania
    stwierdzeniem znamiennym zwrotem

    autoperswazją serce sposobił
    na tę godzinę dziejowo ważną
    w której na zawsze ludzkość wykupił
    z niewoli śmierci albowiem grzeszną

    otocz chwałą swoje imię
    upraszał Ojca niezmiernie
    potężne Ojcowskie brzmienie
    uspokoiło znamiennie

    świadectwo głosem Boga Jehowy
    dowód stanowi powagi chwili
    potem nastąpił ów akt dziejowy
    dzięki któremu będziemy żyli

    bezgrzeszni zawsze przeto szczęśliwi
    radując Ojca na wieki wieków
    w spełnianiu woli Jego gorliwi
    na zawsze młodzi i pełni wdzięków

    wzywał by wierzyć w zbawienne światło
    które wskazuje dokąd iść trzeba
    Szatan podsuwa tradycji tatło
    aby odciągnąć od chleba z nieba

    zachęcał uczniów aby wierzyli
    w niego i w Ojca z którym w jedności
    aby uwagą baczną darzyli
    najświętsze prawdy w szczerej miłości

    zachowywanie nauk od Boga
    w życiu codziennym sprawia uznanie
    w takich przed sądem nie wzbiera trwoga
    takich wspomaga zbożne ufanie

    przykazań Bożych podkreślił wartość
    dzięki nim życie wieczne nastanie
    obecnej duszy podkreślił marność
    przeminie bowiem przez zło nękanie


    [/center]Reminiscencja ma na względzie poniższe sprawozdania ewangeliczne:

    Wracając wcześnie rano do miasta, zgłodniał. I ujrzawszy przy drodze drzewo figowe, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści; i rzekł do niego: "Niechże już nigdy, na wieki, nie zrodzi się z ciebie żaden owoc". I drzewo figowe natychmiast uschło. (...) A Jezus wszedł do świątyni i powyrzucał wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, i poprzewracał stoły wymieniających pieniądze, a także ławy sprzedających gołębie. I powiedział do nich: "Napisane jest: Dom mój będzie nazwany domem modlitwy, lecz wy czynicie z niego jaskinię zbójców".
    Mateusza 21:18, 19; 21:12, 13

    A wśród tych, którzy przybyli, by oddawać cześć w czasie święta, byli pewni Grecy. Ci więc podeszli do Filipa z Betsaidy w Galilei i zaczęli go prosić, mówiąc: "Panie, chcemy zobaczyć Jezusa". Przyszedł Filip i powiedział Andrzejowi. Andrzej i Filip przyszli i powiedzieli Jezusowi. Jezus zaś odrzekł im, mówiąc: "Nadeszła godzina, żeby Syn Człowieczy został otoczony chwałą. Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli ziarno pszenicy nie wpadnie w ziemię i nie obumrze, pozostaje tylko jednym ziarnem; ale jeśli obumrze, to przynosi obfity plon. Kto kocha swą duszę, ten ją niszczy, ale kto nienawidzi swej duszy w tym świecie, ten ją ustrzeże dla życia wiecznego. Jeśli ktoś chce mi usługiwać, niech mnie naśladuje, a gdzie ja jestem, tam będzie też mój sługa. Jeśli ktoś mi usługuje, Ojciec będzie go szanował. Teraz dusza moja jest strapiona i co mam powiedzieć? Ojcze, wybaw mnie z tej godziny. Ale właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, otocz chwałą swoje imię". Wtedy doszedł głos z nieba: "Już otoczyłem je chwałą i jeszcze je chwałą otoczę". Tłum więc, który stał dokoła i to usłyszał, począł mówić, że zagrzmiało. Inni się odezwali: "Anioł do niego przemówił". Odpowiadając, Jezus rzekł: "Ten głos rozległ się nie ze względu na mnie, lecz ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem; teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. Ja jednak, jeśli będę z ziemi uniesiony w górę, pociągnę ku sobie ludzi wszelkiego pokroju". To zaś powiedział w tym celu, żeby wskazać, jaką śmiercią ma umrzeć. Toteż tłum mu odpowiedział: "My słyszeliśmy z Prawa, że Chrystus pozostaje na wieki; a jakże to mówisz, iż Syn Człowieczy musi być uniesiony w górę? Kto jest tym Synem Człowieczym?" Jezus więc rzekł do nich: "Jeszcze przez krótką chwilę będzie wśród was światło. Chodźcie, dopóki macie światło, żeby was ciemność nie przemogła; a kto chodzi w ciemności, ten nie wie, gdzie idzie. Dopóki macie światło, wierzcie w światło, żebyście się stali synami światła". Powiedziawszy to, Jezus odszedł i ukrył się przed nimi. Ale chociaż dokonał wobec nich tylu znaków, nie uwierzyli w niego, tak iż spełniło się słowo proroka Izajasza, które on wyrzekł: "Jehowo, kto uwierzył w to, cośmy usłyszeli? I komu zostało objawione ramię Jehowy?" Nie zdołali zaś uwierzyć, gdyż Izajasz rzekł jeszcze: "Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, żeby oczami nie widzieli i sercem nie pojęli, i nie zawrócili i żebym ich nie uzdrowił". Izajasz to rzekł, ponieważ ujrzał jego chwałę i o nim mówił. Mimo to nawet wielu władców wprawdzie uwierzyło w niego, ale [u]ze względu na faryzeuszy nie wyznawali go[/u], żeby ich nie wykluczono z synagogi; [u]bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką niż nawet chwałę Bożą[/u]. Jednakże Jezus zawołał i rzekł: "Kto wierzy we mnie, ten wierzy nie tylko we mnie, lecz także w tego, który mnie posłał, a kto mnie widzi, widzi również tego, który mnie posłał. Przyszedłem na ten świat jako światło, żeby nikt, kto we mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. Ale jeśli ktoś słyszy moje wypowiedzi, a ich nie zachowuje, ja go nie osądzam; bo nie przyszedłem, żeby świat osądzić, lecz żeby świat wybawić. Kto mnie lekceważy i nie przyjmuje moich wypowiedzi, ma swego sędziego. Słowo, które powiedziałem - ono go osądzi w dniu ostatnim; ponieważ ja nie mówiłem sam z siebie, ale to Ojciec, który mnie posłał, dał mi przykazanie dotyczące wszystkiego, co mam powiedzieć i co mówić. Wiem też, że jego przykazanie oznacza życie wieczne. Dlatego wszystko, co mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec".
    Jana 12:20-50

    [center][img]http://jestem-blisko.blog.deon.pl/files/2014/08/jezus_oczyszcza_swiatynie.jpg[/img]

  8. @Marlett

    Oprócz rodzącego niesnaski (i inne reakcje) komentowania, problematyczne bywało reagowanie nawet na poprawne (również formalnie) komentarze, więc nauczeni doświadczeniem użytkownicy serwisu stali się powściągliwi... tym bardziej, że niejednokrotnie zaznali (również niczym formalnie nie zawinionego) bana. Nadrzędne znaczenie ma jednak "zniknięcie" z gromady zarejestrowanych użytkowników wielu mających coś do powiedzenie nie tylko o własnej aktywności...

    [center]http://www.poezja.org/wiersz,71,141508.html
    http://www.poezja.org/wiersz,79,150518.html
    http://www.poezja.org/wiersz,79,149781.html

  9. nad przepaścią myśli się o sobie, z przekonaniem, że krok w nią będzie miał znaczenie zasadnicze dla czyniącego go; a tymczasem śmierć jest przeciwieństwem życia, więc nie wiąże się z jakąkolwiek jego funkcją, stąd niemożliwe jest w niej doznawanie (postrzeganie pozazmysłowe) czegokolwiek, nie wyłączając ulgi i nicości. samolubstwo kroku w przepaść polega na pozbawieniu innych (ojca i/lub matki, i/lub żony, i/lub dzieci, i/lub przyjaciół, i/lub rodziny, i społeczeństwa, a przede wszystkim Ojca w niebie, siebie...

  10. [center]Pasterska dbałość

    Zbłąkana owca, osłabła
    w oczach Boga nadal cenna,
    pod wpływem świata oziębła,
    niedożywiona jest senna...

    Szlachetny pasterz ratuje
    owce pogubione, wiedzie,
    odzyskaną się raduje,
    prowadzi ku żywej wodzie...

    Tkliwie leczy chorujące,
    namaszcza balsamem Słowa,
    uspokaja brykające,
    pociesza gdy smutna wdowa...

    Angażuje bez zmuszania,
    zachętami i przykładem,
    nie imając się kuksania
    traktuje ciepło cytatem...

    Zieleń pastwisk w obfitości
    zaspokaja głód duchowy,
    ileż widać w tym dbałości,
    o pomyślność sług Jehowy.

    [img]http://images.photo.bikestats.eu/zdjecie,600,431452,20130928,po-drodze-napotkalismy-stado-owiec-plus-pasterz-plus-dwa-psy.jpg[/img]

    Ew. wg Mateusza 18:12-14
    Jakuba 5:14, 15
    Psalm 23

  11. [center]"przeciwstawcie się mu"

    Toczy wojnę smok zawzięcie,
    gotów pożreć wszak każdego,
    kler mu służy za narzędzie,
    czyha zwłaszcza na prawego.

    Zaślepia umysły ścisłe
    fikcyjność swą propagując,
    teorie lansuje śmiałe,
    Słowo Boże krytykując.

    Zadufany pyszny krętacz,
    wąż pradawny, zwyrodnialec,
    ma w zanadrzu także szantaż,
    zna go dumny zagorzalec.

    Całą ziemię w błąd wprowadza,
    demony mu asystują,
    na walną bitwę zgromadza,
    Armagedon spowodują.

    Wygra, kto się przeciwstawia,
    wsparty duchem Wszechmocnego,
    tych przy życiu pozostawia,
    do istnienia wieczystego.


    * 1 Piotra 5:9: Przeciwstawcie się mu {Szatanowi}, stali w wierze

    [img]http://valtorta.org/images/JesusWithDevil.jpg[/img][/center]


    Zestrój ma również na względzie:

    Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie. (...) Dlatego weselcie się niebiosa i wy, którzy w nich przebywacie! Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że mało ma czasu.
    Objawienie 12:9, 12

    Przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was
    Jakuba 4:7

    bóg tego systemu rzeczy zaślepił umysły niewierzących, aby nie mogło przeniknąć oświecenie chwalebną dobrą nowiną o Chrystusie, który jest obrazem Boga
    2 Koryntian 4:4

    Bóg przeciwstawia się wyniosłym, lecz pokornych obdarza niezasłużoną życzliwością
    1 Piotra 5:5

  12. @Waldemar_Talar_Talar

    sobie a muzom piszą poeci
    tacy naiwni jak małe dzieci
    liczą że wzruszą innych wzruszeniem
    pragną by strofy były spełnieniem
    ich oczekiwań i wyobrażeń
    by były źródłem doznań i wrażeń
    lecz tu w serwisie widać wyraźnie
    że się zawodzą jednak doraźnie
    non omnis moriar się pocieszają
    no bo czasami wiersze czytają
    różni frustraci i romantycy
    rzec można krótko to bajronczycy *

    (:)

    * http://pl.wikipedia.org/wiki/Bajronizm

  13. [center]Czas na wagę życia

    Pilna działalność tego wymaga,
    by nie mitrężyć czasu cennego,
    wskazówka Mistrza w tym dopomaga.
    Usłuchaj przeto Syna Świętego.

    Rzeczy ważniejsze miewa na względzie,
    kto im poświęca non stop uwagę,
    ten kto Bogactwu służy jest w błędzie,
    gdyż lekceważy Słowa powagę...!

    Komu brakuje czasu, niech kupi
    cenne godziny kosztem rozrywki.
    Użytku z wiedzy nie robi głupi.
    Czas pochłaniają zbędne wędrówki.

    Coraz mniej czasu jest na głoszenie
    dobrej nowiny wszystkim narodom,
    skądinąd ważne bywa goszczenie...
    Tak łatwo ulec zbytkom, wygodom...

    Gospodarzenia czasem uczeni,
    żyjmy z dnia na dzień bez zamartwiania.
    Ojciec w niebiosach ofiarność ceni...
    Ze wszech miar godzien jest wysławiania.


    Zestrój uwzględnia m.in.:

    Ew. wg Łukasza 10:4 "Po drodze nikogo nie bierzcie w objęcia na powitanie"
    Efezjan 5:16 "wykupując sobie dogodny czas, ponieważ dni są złe"

    [img]https://gebhara.files.wordpress.com/2012/10/509615_czas-dla-przyjaciol.jpg[/img]

  14. [center]Wiosenne rozlirycznienie

    Już przebiśniegi ściółkę przebiły
    pięknem zwiastując wiosnę wymownie
    rozkrakały się wrony wiosennie
    nastał w mym życiu okres przemiły

    Listków codziennie kwiatków przybywa
    pąki forsycji pękną niebawem
    witam powstałe z martwych podziwem
    cieszy mnie nawet gdy to pokrzywa

    Kolejna wiosna życia mojego
    miło nastaje także dla ucha
    rozkosznie bzyczy ospała mucha
    tak zwrotna cząstka dzieła Bożego

    Radości źródła tryskają wokół
    witalne siły poją rozkosznie
    cudne się dzieją cuda rokrocznie
    wdzięczny Jehowie jestem i wesół

    [img]http://www.tapetus.pl/obrazki/n/80223_topniejacy-przebisniegi-nieg.jpg[/img]

×
×
  • Dodaj nową pozycję...