makarios_

Kiedyś, przeglądałam wyrywkowo wątki mające pomóc forum, ale 'dyskusja' pod nimi schodziła często na kolejne szarpania się słowem, plus wytyki, kto co komu i kiedy, więc przestałam zaglądać dla tzw. świętego spokoju. Tutaj dotrwałam do pewnego momentu... nie znam pobocznych torów konfliktów, więc milknę. Chciałabym jednak zostawić kilka przemyśleń. Jaki jest org, każdy widzi, a niezdrowa atmosfera ciągnie sie już ponad dwa lata, mniej więcej. Pojawiałam sie tutaj 6 lat temu, ale bywam z przerwami. Co zauważyłam.? niektórzy bywający tutaj "sieją cyklicznie" zło aroganckimi, niekiedy obraźliwymi wypowiedziami, czy to pod jakimś utworem, czy w wątku i ciągle ktoś chce być ważniejszy, a wtedy zaczyna się "wojowanie", pytam, po co.? Nigdy nie zrozumiem takich zachowań.. jak w rządzie.. skakanie sobie do gardeł, zamiast w spokoju zastanowić się, co by można.. dla dobra ogółu. Obawiam się, że tutaj i za "dziesięć lat" niewiele się zmieni, jeżeli nie zmieni się myślenie człowieka wobec drugiego człowieka. Poza tym, wiersze na "orgu", piszą i czytają zwykli ludzie i chyba tacy sami starają się oceniać innych piszących, ale niechże to staranie będzie widoczne, w postaci normalnych i kulturalnych postów. Każdy może "wyciągnąć" własny obraz, może podać krytyczne uwagi, byle bez złośliwości i rewanżyzmu, co też się tutaj zdarzało, niestety. Forum jest dla wszystkich, jeżeli komuś "nie leżą" wiersze religijne, może je pominąć, po prostu, po co "psy wieszać" na autorze, tylko dlatego, że pisze w temacie, którego nie trawię. Potem agresja rodzi agresję.. jeden nie odpuści drugiemu.. lepiej "zadrapać" się do krwi, aż kości się posypią.? tylko jaki obraz stwarzamy samym sobie... Dziwię sie, że dorośli ludzie nie potrafią przejść jeden obok drugiego, żeby się nie popchnąc, kopnąć, czy opluć i tu, cała gama epitetów. W taki sposób nigdy nie dojdziemy do porozumienia o ile w ogóle będzie to możliwe. Przy okazji... stali bywalcy wiedzą też, kto pisze rymowane. Kto zechce, zajrzy, jeśli wiersz spodoba się, zostawi post.. jeśli b.słaby, można pominąć, wiadomo, na analizę ewentualnych błędów potrzeba czasu. Kojarzę też, że padła kiedyś propozycja działu tylko dla rymowanych, niech powstanie, w czym problem... Co mnie najbardziej drażni.? WSZELKIE KŁÓTNIE oraz to, że przez "spróchniałą" atmosferę zanikło "komentowanie", nie do zera, jeszcze są tacy, którym się chce, ale można by dłuuugą listę owtorzyć, gdzie będa osoby, które tylko wrzucą wiersz i obserwują, jak mniemam, "poza forum".. może się uda i ktoś mi się wpisze. Miało być krótko, ale nie jest... jesli przynudziłam, trudno... Dnia: 2014-02-05 22:30:13 napisał(a): Nata_Kruk [color=red]Ten głos także jest dotąd lekceważony... [center]http://www.poezja.org/wiersz,79,146854.html

Na to pytanie łatwiej jest odpowiedzieć pisząc, czym poezja nie jest. Powszechnie wiadomo, że trudna do zdefiniowania poezja istnieje - ma uznane miejsce w literaturze, pojmowanej jako pisemny dorobek ludzkości. Od zarania ludzkości, do tworzenia poezji pobudza niektórych ludzi zarówno umysł jak i serce. Zainspirowany twórca stara się tym co pisze zainspirować tych, którzy po pierwsze zechcą przeczytać to, co on uznał za poezję. Każdy ma prawo do własnego zdania na każdy temat, w tym na temat tego czym jest jego twórczość. Niezależnie od tego każdy, kto zechce przeczytać dany utwór, ma prawo do własnego zdania na jego temat. Najczęściej bywa tak, że niezależnie od tego, jak bywa odbierany dany konstrukt (mniej czy bardziej zwersyfikowany i ozdobiony środkami artystycznymi), jego twórca nie zmienia swojego zdania o nim. Wie ile dołożył starań, by uplastycznić przekaz swoich myśli i nadać im melodyjne brzmienie, w takt muzyki jaka mu gra w duszy. Nie każdy wiersz nie każdego twórcy zmusza każdego do zadumy, śmiechu lub płaczu. Rzec można, że to truizm, ale w książce The Need for Words (Potrzeba słów) odniesiono się do tej kwestii tak: "Poezja to często nic więcej jak tylko słowa - tak dobrane, by dostarczyć silnych i nagłych doznań. W tym między innymi tkwi przyczyna tego, że wybitne wiersze (...) są pod każdym względem niezapomniane". Niezwykłość danego tekstu to rezultat jego ocennego potraktowania. Nie każdy człowiek dostrzega niezwykłość w danym utworze, który wielu innych uznało za niezwykły. Ponieważ tak jest i nie sposób bez końca wieść spory o to czy dany tekst jest, czy też nie jest dla kogoś niezwykły, więc zwykło się mawiać: "O gustach się nie dyskutuje". Faktem jest, że w statystycznym ujęciu "piękna" poezja rzadko bywa wytworem płytkiego umysłu. Poza tym, w tym ujęciu uprawnione jest stwierdzenie, iż "od dawna zajmuje się tym, co w życiu [color=blue]najistotniejsze - więziami międzyludzkimi, miłością, wartościami duchowymi, otaczającym nas światem i sensem istnienia[/color]". Przeto nic dziwnego, że poezja to jedna z najstarszych form artystycznej ekspresji. Swoje walory wykazuje swoiście w zestawieniu z prozą. Pewien słynny poeta powiedział, że gdyby obie równie dobrze opisywały tę samą rzecz, "wiersz zostanie przeczytany setki razy, natomiast utwór prozatorski raz". Poczytność danego wiersza (przez tę samą osobę, która do niego powraca) jest więc obiektywnym wskaźnikiem wartości artystycznych dla danego utworu. Ponieważ poetyk jest nieomal tyle samo ilu było i jest twórców utworów stroficznych, więc nieuchronnie (i mimowolnie) istnieje wiele różnych form poetyckich. Niektóre są rymowane, a inne nie. Czasami wręcz przypominają prozę. Czym zatem jest poezja? Co jest jej wyznacznikiem? Dzieło Macquarie Dictionary definiuje poezję jako: "sztukę rytmicznej wypowiedzi, pisemnej lub ustnej, dostarczającej wrażeń estetycznych poprzez piękne, twórcze lub wzniosłe myśli". Po tych stwierdzeniach dzieło to dodaje, że poezja jest to "metryczne dzieło literackie; utwór wierszowany [u]i tyle[/u]!. Tu nasuwa się spostrzeżenie, że cechy podane w takiej definicji widzi w swoim utworze twórca, który decyduje się opublikować dany utwór, jako składnik najszerzej rozumianej poezji i... nikomu nic do tego, jeśli jego wypowiedź mieści się w ramach wolności słowa. Po opublikowaniu dany utwór nieuchronnie jest traktowany przez różnych ludzi różnie, w rezultacie czego może się okazać, iż twórczy trud był daremny, lub nie... Jak widać w wyznaczniku poezji najszerzej rozumianej są dwa kluczowe elementy: rytm i metrum. Rytm jest cechą otaczającego nas świata (jest bardzo zróżnicowany i bardzo często niepowtarzalny). Słychać go nie tylko w pływach oceanicznych, porach roku, czy biciu serca... Jeśli czytając dany zestrój wyczuwa się w nim [u]powtarzalność[/u] jego tych czy innych elementów, to pierwszy z kluczowych wyznaczników poezji występuje. Jeśli do tego w subiektywnym odbiorze danego zestroju czytelnik zauważa charakterystyczny wzorzec rytmu (metrum), to dany zestrój ma prawo uznać za posiadający drugi z kluczowych wyznaczników poezji. Rym może być ale nie musi. Nierzadko pełni rolę ozdobnika (jeśli tylko i wyłącznie ozdobnika, to też dobrze moim zdaniem, chociaż rolą rymu winno być stosowne akcentowanie meritum danego stychu (wersu). Oczywiste jest, że to gdzie doszukamy się rymu i jak on wybrzmiewa to kwestia stanowiąca o jego wartości lub użyteczności (przydatności), stąd zgadzam się na zestroje pozbawione rymu, choć nie uznaję za wiersz zestroju, który nie posiada rytmu i metrum. Niezależnie od tego co stanowi meritum zestroju, jeśli tylko wykazuje on te dwie kluczowe cechy, nie ośmielę się - w przeciwieństwie do administratora serwisu www.poezja.org - odmówić danemu zestrojowi cech wiersza. Ponieważ regulamin tego serwisu nie stanowi o tym co ma być meritum zamieszczanych w nim utworów, więc kolejne [color=red]banowanie[/color] mojej aktywności w tym serwisie, w świetle powyższego zmuszony jestem postrzegać bardzo negatywnie. Czy jestem w takim postrzeganiu banowania odosobniony? To się okaże... Nie wykluczam, że tak, ale wówczas... Na koniec podkreślę, że powszechnie (Czy w tym serwisie też?) poezję od dawna ceni się za przekazywanie bogactwa myśli w niewielu słowach. Jak każdy może przeczytać w The World Book Encyclopedia, poetyczne słowa "wyrażają znacznie więcej, niż wskazywałby ich sens. Rozpalają wyobraźnię (...) Język poezji jest przesycony treścią; znaczenie jednego wyrazu może podsunąć skojarzenie, dzięki któremu cały wiersz ożyje w twej imaginacji". W świetle tego wara każdemu narzucać lub zakłócać czy też uniemożliwiać drugiemu (też potencjalnemu czytelnikowi) odbiór. [color=blue]Mimo tego administratorzy serwisów poetyckich, krytycy i komentatorzy to robią...[/color] Oczywistą oczywistością nieoczywistą dla nazbyt wielu jest okoliczność, że niekiedy wiersz trzeba przeczytać parę razy, zanim w umyśle "przeskoczy iskra" pozwalająca uchwycić jego sens i wartość, także artystyczną. Haniebną sprawą jest [color=red] usuwanie cudzego utworu z serwisu[/color], który swoim przekazem nie narusza niczyich dóbr osobistych (obowiązujących przepisów prawa). [color=red]KATEGORYCZNIE ŻĄDAM BY ADMINISTRATOR ZAMIEŚCIŁ USUNIĘTY WIERSZ pt.: Tego naprawdę uczy Biblia.[/color] Proceder usuwania cudzych utworów prawem kaduka sprawia utratę zaufania do tego serwisu. Oprócz tego w dniu 07.12.2104 r. bezpodstawnie zastosował tzw. ban - dowód w postaci komunikatu, którego treść zamieszczam poniżej. [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny[/color] Banując moją aktywność w serwisie, administrator i/lub jego moderatorzy zlekceważyli meritum zestroju pt.: Tego naprawdę uczy Biblia i postanowienia regulaminu tego serwisu oraz znaczenie słów: teologia i teologiczny - http://pl.wikipedia.org/wiki/Teologia poezja i poetycki - j.w. i http://pl.wikipedia.org/wiki/Poezja przez co zdeprecjonowali nie tylko w moich oczach serwis poetycki, ewidentnie naruszając przy tym obowiązujące przepisy prawa chroniące moje dobra osobiste i wolność słowa. [center]http://www.poezja.org/wiersz,79,149781.html http://www.jw.org/pl/wiadomo%C5%9Bci/sytuacja-prawna/regiony/indie/sad-najwyzszy-panstwowy-hymn-wolnosc-slowa/

Wyrusz ze swej krainy i od swoich krewnych (...) do krainy, którą ci pokażę [indent][Księga Rodzaju 12:1][/indent] Podążył Abram wprost przed siebie, ufając Bogu Prawdziwemu - jako przechodzień żył na globie. Wzór pozostawił wierzącemu. Ufnością darzył wciąż Jehowę - Boga Ebera syna Sema ** i dzięki temu wiódł celowe życie - inaczej niźli Adma. Obietnicami sycił wiarę, nadzieję żywił w noc gwiazdami, zawsze właściwą mając miarę nie dał się zająć głupotami. Bóg go nie zawiódł. Jak oznajmił stosownie działał iszcząc słowa, nawet ówczesnych władców gromił. Potężną wieżą jest Jehowa. Przyjął na siebie obowiązek bycia schronieniem swoim sługom, w ziemi, gdzie sadził tamaryszek *** i tam, gdzie nie chcą służyć bożkom. Księga Rodzaju 12:2, 3; 14-20; 20:1-14; 26:6-11 + Psalm 105:14, 15 [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/76/Sarah_Abraham.jpg[/img] * http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1200000060 ** http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1200001952?q=Hebrajczycy&p=par *** http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1200004314 W dniu 07.12.2014 r. o 14:50 po raz pierwszy zauważyłem, że administrator (lub jego moderatorzy) po raz kolejny bezpodstawnie ograniczyli moją wolność słowa, wyrażanego również w tym serwisie. Oto komunikat, który ukazuje się ilekroć usiłuję zamieścić w serwisie www.poezja.org mniej czy bardziej artystyczną wypowiedź: [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny http://www.poezja.org/wiersz,79,150518.html

Ładnie. Ładniej hen - http://sjp.pl/het W dniu 07.12.2014 r. o 14:50 po raz pierwszy zauważyłem, że administrator (lub jego moderatorzy) po raz kolejny bezpodstawnie ograniczyli moją wolność słowa, wyrażanego również w tym serwisie. Oto komunikat, który ukazuje się ilekroć usiłuję zamieścić w serwisie www.poezja.org mniej czy bardziej artystyczną wypowiedź: [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny http://www.poezja.org/wiersz,79,150518.html

@Waldemar_Talar_Talar mogą to być myśli albo okulary roztropnością błyśnij czyś stary czy jary sprawiłeś Talarku zagadkę dla bystrych wszystko jak w zegarku wierszyk twój niezwykły (:) W dniu 07.12.2014 r. o 14:50 po raz pierwszy zauważyłem, że administrator (lub jego moderatorzy) po raz kolejny bezpodstawnie ograniczyli moją wolność słowa, wyrażanego również w tym serwisie. Oto komunikat, który ukazuje się ilekroć usiłuję zamieścić w serwisie www.poezja.org mniej czxy bardziej artystyczną wypowiedź: [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny http://www.poezja.org/wiersz,79,150518.html

@teresa943 Dziękuję.. także za uśmiech.

@Waldemar_Talar_Talar Wrażenie trudnego w odbiorze sprawia użycie słów: turzyc - http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca absydiola - http://sjp.pwn.pl/sjp/apsydiola;2550597 - wędrowiec tworzy ją siadając w wysokich trawach - wygniecione miejsce tworzy swego rodzaju absydiolę świetlna dyfrakcja - http://pl.wikipedia.org/wiki/Dyfrakcja pszeniec - http://pl.wikipedia.org/wiki/Pszeniec_bia%C5%82y nica - http://sjp.pl/nica nobliwy - http://sjp.pl/nobliwy Dziękuję za poświęconą uwagę i wyrażone zdanie i odwzajemniam pozdrowienie.

@WiJa Wielu się wydaje że wie wszystko i wciąż. Pewność ich jest zakłamana, oparta wyłącznie na subiektywnych wrażeniach, oglądach. Sami siebie nabierają jak powiada Pismo: "ludzie niegodziwi i oszuści będą się posuwać od złego ku gorszemu, wprowadzając w błąd i będąc w błąd wprowadzeni" - oczywiście bezwiednie - 2 list do Tymoteusza 3:13 . Każdy kto obiektywnie jest wprowadzony w błąd (nie zdając sobie z tego sprawy) i wypowiada się oraz działa w błędnym przekonaniu bywa bardzo skutecznym oszustem. To bardzo znamienne, że swoje doniosłe w treści i znaczeniu proroctwo o znaku wskazującym na wtórą obecność, Jezus Chrystus rozpoczął od słów, utrwalonych w ewangelii wg Mateusza 24:4 - "Baczcie aby was nikt nie wprowadził w błąd". Istotnie, obecnie trzeba bacznie baczyć, aby nie nabrać się i potem innych nie nabierać. Właśnie do tego potrzebna jest mądrość z góry, którą określa list Jakuba 3:17, 18 wraz z kontekstem. Początkiem takiej mądrości jest stosowna (nacechowana miłosnym respektem) bojaźń wobec Jehowy Boga - wielokrotnie mówi o tym Słowo Boże, np. Księga przysłów 9:10. Chociaż "w miłości nie ma bojaźni, bo bojaźń drży przed karą", to jednak trzeba się bać Prawdziwego Boga, aby stać się mądrym. Taka bojaźń to właściwie „głęboki szacunek i cześć dla Stwórcy, połączone ze zdrowym lękiem przed wywołaniem Jego niezadowolenia”. Tego typu bojaźń świadczy o pokorze, która jest niezbędna temu, któ chce nabyć wiedzy i dzięki niej mądrości od tego, o którym mowa w Objawieniu 4:11. Oczywiście stopniowe, rzeczywiste nabywanie wiedzy i bazującej na niej mądrości, kogoś kto ją posiada w jakieś mierze i przy tym nadal żywi bojaźń wobec Boga nie skłoni do zarozumialstwa, pychy, bowiem Prawdziwy Bóg stwierdził o sobie, iż "pysznym się sprzeciwia a pokornym okazuje niezasłużoną życzliwość". Przebiegłość, wyrachowanie, przewrotność to przywary, których mądrość Boża każe się wyzbyć, stąd niezależnie od tego jakie wrażenie sprawia osoba mądra po Bożemu, jej słowa i czyny non stop będą przeczyć wrażeniom jakie mimo woli może wywoływać, szczególnie u osób sądzących na podstawie pozorów, pochopnie. Z biegiem czasu szczera osoba, która odnosi mylne wrażenia powinna zyskiwać coraz więcej podstaw do zreflektowania się. Dobitnym tego przykładem jest to, co na ziemi spotykało Jezusa Chrystusa, o którym słusznie apostoł Piotr napisał: "On grzechu nie popełnił ani w jego ustach nie znaleziono nic zwodniczego" - 1 list Piotra 2:22. Mimo to przez wielu był postrzegany i oceniany jako oszust, żarłok, pijak, grzesznik, bluźnierca. Hołdowanie niepewności (ciągłe, nieprzejednane szukanie dziury w całym) to cynizm wiodący wprost do nihilizmu, który jest niczym otchłań... Niepewność postrzegana jako stan przejściowy, poprzedzający nabycie pewności (przekonania), jest.. po prostu jest - ani dobra ani zła , wręcz nieuchronna. Jest niczym potrzeba (np. głód), która skłania do jej zaspokojenia, stąd swoje słynne kazanie na górze Wielki Nauczyciel zaczął od słów mających związek z tak pojmowanym głodem (niepewnością), zapewniając, że osoby go czujące mogą być szczęśliwe, że go czują, o ile będą dążyć do jego zaspokajania ilekroć się on pojawi - Ew. wg Mateusza 5:3 "Szczęśliwi, którzy są świadomi swej potrzeby duchowej, gdyż do nich należy królestwo niebios". Natomiast na wszystkich takich osobach, które tak pojmowanego głodu duchowego de facto nie chcą zaspokajać (chociaż go odczuwają), spełnia się proroctwo Amosa 8:11-13 "Oto idą dni - brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy - a ześlę na tę ziemię głód, nie głód chleba i nie pragnienie wody, lecz słuchania słów Jehowy. I słaniając się, pójdą od morza aż do morza i z północy ku wschodowi słońca. Będą wędrować w poszukiwaniu słowa Jehowy, lecz go nie znajdą. W owym dniu z powodu tego pragnienia omdlewać będą piękne dziewice, a także młodzieńcy". W dniu 07.12.2014 r. o 14:50 po raz pierwszy zauważyłem, że administrator (lub jego moderatorzy) po raz kolejny bezpodstawnie ograniczyli moją wolność słowa, wyrażanego również w tym serwisie. Oto komunikat, który ukazuje się ilekroć usiłuję zamieścić w serwisie www.poezja.org mniej czy bardziej artystyczną wypowiedź: [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny

@WiJa prawda się z kłamstwem spotyka od Edenu aż do dzisiaj wielu niepewność dotyka zbyt wielu zaś pewność zwisa Prawdomówny jest Stworzyciel pewność żywić dopomaga konieczne wiedzy nabycie od Niego jest równowaga W dniu 07.12.2014 r. o 14:50 po raz pierwszy zauważyłem, że administrator (lub jego moderatorzy) po raz kolejny bezpodstawnie ograniczyli moją wolność słowa, wyrażanego również w tym serwisie. Oto komunikat, który ukazuje się ilekroć usiłuję zamieścić w serwisie www.poezja.org mniej czy bardziej artystyczną wypowiedź: [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny

Zawoalowany księżyc odbija światło słoneczne posrebrza pasemka turzyc tworzy pejzaże liryczne Koncentryczna aureola - halo perlisto tęczowe lśni trzcinowa absydiola listeczki błyszczą bluszczowe Świetlna przebiega dyfrakcja otaczając Lunę wieńcem fenomenalna atrakcja ozdabiana białym pszeńcem Sączy się w głąb przez źrenice i dodaje blasku życiu przewraca szarość na nice dopomaga w grzechów zmyciu Uwrażliwia blask wrażliwych oddźwięk budzi blask srebrzysty motyw lirników nobliwy skłaniając do strof przeczystych [img]http://www.art-area.pl/obrazki/Moolight_Garden.jpg[/img] http://www.youtube.com/watch?v=Dsz4zNtHQ9k http://www.youtube.com/watch?v=1QbaJl9Xpe0 http://www.youtube.com/watch?v=QaWhPqqd560 http://www.youtube.com/watch?v=E8KxvYVMdKE http://www.youtube.com/watch?v=pbyCswDAxjU http://www.youtube.com/watch?v=NdYNo6WvSYE http://www.youtube.com/watch?v=z52_oW7NIWw W dniu 07.12.2014 r. o 14:50 po raz pierwszy zauważyłem, że administrator (lub jego moderatorzy) po raz kolejny bezpodstawnie ograniczyli moją wolność słowa, wyrażanego również w tym serwisie. Oto komunikat, który ukazuje się ilekroć usiłuję zamieścić w serwisie www.poezja.org mniej czxy bardziej artystyczną wypowiedź: [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny http://www.poezja.org/wiersz,79,150518.html

Przykro żyć pośród w wielkim mieście odczuwać pustkę niewymowną pociechy szukać w tanim geście ceniąc postawę afektywną Zgiełk zamęt przykry wywołuje oddala zamiast miło zbliżać wyobcowaniem wręcz dołuje powierzchowności muszą zrażać Nieufność oraz ksenofobia ochrona ciasnej prywatności niejeden przy tym narozrabia z braku szlachetnej pobożności Kręcą się w pracy jako trybik stąd styczność z ludźmi mechaniczna wyścig i presja - stres jej wynik jeżeli bywa idiotyczna Trapi zagrożeń wiele przy tym izolujące tępo pracy nierozumiany będzie skryty nic to że wokół są rodacy Bez telefonu nie potrafią zwracać się prosto do bliźniego jednak niewiele się namówią spełnienia pragnąc tak błogiego Zmiana mieszkania przeprowadzka pozbawia wielu znajomości nietrwała bywa międzyludzka więź pryska skutkiem niedbałości Jeżeli zaśnie ukochana złożona w grobie już nie słyszy czują samotność złą od rana zaiste dosyć mają ciszy Separowani rozwiedzeni nieopisane czują smutki cierpią zaiste porzuceni niedopisania trapią skutki Dzieci z rozbitych są samotne nawet jeżeli już dorosną wyrzuty dręczą je istotne rodząc pytania co się cisną Tkwią w wirtualnym całe doby jest im cenniejszy od realu wraz z monitorem rosną snoby w nieutulonym serca żalu Czują sędziwi ją w dwójnasób nawet gdy z dziećmi zamieszkują wspomnień doskwiera spory zasób nimi relacje komplikują Silnie doskwiera chłodny klimat - oziębłość uczuć brak przyjaciół jakaś bariera albo prymat wątleją choć są jak zimoziół * Odosobnienie temu sprzyja choć być z bliskimi jest korzystnie niema znaczenia zimna fuzja traktuj samotność rezolutnie Pomocna bywa gdy się modlisz w szczerości serca strapionego zaiste z Bogiem wtedy dzielisz bezcenne chwile życia swego * http://www.pnbt.com.pl/?lg=&a=31 Ew. wg Mateusza 14:13 Ew. wg Łukasza 4:42; 5:16; 6:12 W dniu 07.12.2014 r. o 14:50 po raz pierwszy zauważyłem, że administrator (lub jego moderatorzy) po raz kolejny bezpodstawnie ograniczyli moją wolność słowa, wyrażanego również w tym serwisie. Oto komunikat, który ukazuje się ilekroć usiłuję zamieścić w serwisie www.poezja.org mniej czxy bardziej artystyczną wypowiedź: [color=red]Zostal nalozony ban na to konto. Ban wygasa za 36693 sekund. Wiadomosc od moderatora: to portal poetycki, a nie teologiczny http://www.poezja.org/wiersz,79,150518.html

Miałeś i masz tych, co Ci służą - wdzięczni za życie i cud stworzenia * - oddani, wierni całą duszą, pomimo chorób, mimo starzenia... Zwracasz się do nich swoim Słowem - niczym pochodnia zbawienna w mrokach, z niebios ich darzysz ducha zdrowiem, wspierasz w istotnych życiowych krokach. Cenisz posłusznych, błogosławisz. Wspierasz lękliwych swoją potęgą i nigdy samych nie zostawisz. Wiarę umacniasz daną przysięgą. Ziemskie precjoza, gwiezdne roje, wymownie świadczą co Ty potrafisz Ziści Królestwo słowa Twoje, ze złem wszelakim wnet się rozprawi. Śpiewają Tobie gromko chóry jako ptaszyny, słodkie dzieciny, dzieła w postaci fauny, flory - mądrość posiadasz z każdej dziedziny. * Objawienie 4:11 http://www.youtube.com/watch?v=HxTT4Kcb0uw https://www.youtube.com/watch?v=sZMCErciN8c

Nowego świata wypatruję - mój Dobry Boże - Twojej władzy. Przez wąską bramę wmaszeruję... Nastaną wiecznie szczęsne czasy. Dzisiaj doskwiera system stary - podszyte fałszem w nim relacje, bezbożnik wszczyna o nic swary, krewni bywają jak rebucje... Wkrótce uczyni wszystko nowe. W ziemi zamieszka sprawiedliwość. Wokoło słyszę czystą mowę, bo wykorzenił niegodziwość... Era liryczna zapanuje - piękni zbawieni piękno tworzą... Miłość agape dominuje uczucia, które jeszcze trwożą. Kulistym domem rajska Ziemia - bezpiecznie pomknie poprzez przestwór, mimo, że wszechświat wciąż się zmienia - wszak raj to nie fantazji wytwór. [img]http://miriadna.com/desctopwalls/images/max/Colors-paradise.jpg[/img] http://www.jw.org/pl/nauki-biblijne/rodzina/dzieci/zosta%C5%84-przyjacielem-jehowy/pie%C5%9Bni/24-wypatruj-rajskiego-%C5%9Bwiata/

czytam lirycznie komentuję niniejszym świadczę prawdę czasami przyznam że żałuję ślinę przełykam wzgardę póki co życzliwe sugestie niewielu czytelników wciąż pomijają ważkie kwestie nie wzruszając ....ków [center]http://www.poezja.org/wiersz,79,149781.html

refleksje budzi poznanie wzrost wiedzy nasila troski prostactwo sprawia infamię głupotą jest wielbić bożki zwątpienia trapią rozterki pytania bez odpowiedzi przeraża problem niewielki myślących od tysiącleci wiedza zmienia perspektywę wnikliwość roztropność rodzi przejawiaj inicjatywę otrzymasz jeśli prosisz Ew. wg Mateusza 7:7 + Ew. wg Jana 17:17

@Krystyna_Stempel wzburzenie rzadko jest liryczne oszustwa w kwiatki nie ubierze nim dyktowany wiersz bajecznie nie wybrzmi jak dźwięki w bolerze (:)

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję i.. jak zawsze, tak i ninie..

Bezbłędnie przewidział jak jest i byłoby, gdyby Jeździec... Wnet stanowczo uczyni rzeź - bezbożną wytraci gawiedź. Jak będzie już widzieć można poznając treść Objawienia - dziewiętnasty rozdział wyzna skutki słusznego działania. Kolejne zaś opowiedzą, co potem zrobi Król królów... Wnikliwi zaiste wiedzą - nastanie Eden bez bólów.

Śmierć obfite zbiera żniwo - liczne groby zaistniały, uwija się dotąd żwawo, iszcząc Diabła ideały. Więcej niż na wojnach zbiera jeździec z wizji owej z Patmos - cywilizacyjna era napełnia zmarłymi kosmos. Jeździec na bielutkim koniu [color=blue]*[/color] wnet usunie pozostałych - kres położy zabijaniu pouczając tych wśród zmarłych: Jak nie śpieszyć się do grobu? Jak szanować świętość życia? Jak wyziewem nie truć globu? Jak czcić Boga należycie? Napiął łuk - celuje zgrabnie w łeb ognisty - czyni wojny, długim mieczem czarny ciapnie - więc zakończy się byt marny. Również śmierć dopadnie snadnie, w otchłań wtrąci wraz z Szatanem, czyniąc potem Eden ładnie - przecież jest On panów Panem. Uświęciwszy Ojca Imię rządy odda w Jego ręce, aby sam zarządzał zbornie, odbierając hołd w podzięce. [img]http://www.desertsunlimitedatonement.com/_/rsrc/1377477314078/the-olivet-discourse/revelation-of-jesus-christ/30---marriage-dinner-of-the-pet-lamb/Rev%2019.11%20Rider%20on%20the%20White%20Horse%20David%20Miles%20500W.jpg[/img] [color=blue]*[/color] Objawienie 6:2 Zestrój do pewnego stopnia ilustruje przekaz: http://www.youtube.com/watch?v=gRXq1IS4GlM [center]http://www.youtube.com/watch?v=wrhRaYCGAwI

@Adrian_Poraj miło lirycznie płyną słowne obrazy przesycone dźwiękami ciszy sączą się tkliwe wyrazy uwielbienia tęczy

@Janusz_Ork źle przypuszczasz - nie odpuszczasz czepiając się makariosa innych względów nie dopuszczasz na przykład tych Dionizosa (:)

@WiJa według tego czego uczy Biblia jest i będzie tak jak chcesz warto więc nadstawiać uszy na jej prawdy przecież dobrze wiesz :)

@WiJa to co się w każdym rozgrywa można rzec że recydywa samego siebie zwodzimy kiedy swe myśli płodzimy sobie samemu więc wytknę fałsz identycznie jak prawdę więc pilnuj siebie samego byś też nie zwodził nikogo radzi Słowo Jehowy nie bój się użyć w tym głowy miast pretensji miej empatię przecz odrzucaj złą apatię

@Artur_Bielawa A propos podmiotu Twojego wiersza: istniało do potopu odmęty je zniszczyły by nie było kłopotu tak słowa się ziściły pojawi się z powrotem będziesz w raju zapewnił już nie będzie kłopotem żyw będzie kto docenił to o czym też powiedział do Nikodema nocą Jan Chrzciciel przepowiedział co ma poczciwy począć (:)

@WiJa dywagacje labidzenie jedno oraz drugie mienie tak jak je postrzegam przeto przez to łatwiej być poetą (:)