Beata Piłat

piękna kompozycja podkreślająca urok gór ,,pełna kontrola nad zawartością i układaniem kolaży, nie mylić z kolarstwem,posklejane obrazy w jedną całość ,poprzeplatane duchowością , tak to odbieram pozdr.B.

piękne, rozmarzone i gaś lampy ...pozdr.B.

wlewasz nadzieję w serce , aż chce się czekać pełnego słońca , ładne pozdr. B.

coraz więcej marnych stacyjek wołających o podróżnych i coraz mniej pociągów wlokących wagony,celny strzał na podwórko rządu na dzień dobry,pozdr. B.

bardzo dobre, a z urn wysypią głosy, jak prochy myślenia, na kogo głosować i tak się nic nie zmienia?(no są małe wyjąteczki)

strumieniem pereł błyszczących ciepły deszcz spadł rysownik tęczy ze swojej obręczy namalował świat słońcem rozjaśnione tańczą kolory uwolnione dodając otuchy zbierając dnia okruchy jej koniec spada we mgle jak w szklance pełnej mleka a księżyc jak we śnie na pełnię swoją czeka i opowiada o zachodzie słońca by móc panować wciąż bez końca przystanął ustalony czas i ziemia przystanęła światem tęcza zawładnęła zeszła głowa z obłoków bujała śmiało bez tłoku i ciągle myśl męczy w momencie śmierci nie ma na niebie tęczy.

...ileż to było piwa ,że nadeszła suchość w ustach i jeszcze na dodatek wszystkie akweny wodne wyparowały , och jak bardzo suszy , popijanie krwi ostatnich nieszczęśników jeszcze bardziej pogarsza sprawę ,ale w końcu może pomoże syrop , do braku wody trzeba się przyzwyczajać może to uratuje planetę...pozdr. B.

zawsze trzeba być sobą mimo, że chwastów wokoło tyle ,że można w nich utonąć , mocne słowa choć może są wyrazem rozpaczy...pozdr. B.

zgubione w przeciągu słowa odnajdą w poczekalni szpitala swój sens od nowa sterylna sala oddychająca rytmem respiratora wdusi z powrotem życie i wróci zmora myślenia i wróci życie od niechcenia

"cyganka prawdę Ci powie" a nerka przy zbyt dużym ciśnieniu wysiada ,dobra reklama dla gubiących rozum wraz z wiatrem pozdr.B.

...jeśli masz taki dar , to ustawię się w kolejce o "lepsze niebo" i nie tylko , wentyl bezpieczeństwa jest niezbędny w plątaninie problemów, pozdr.B.

...wciąż ten okrutny czas ,znaczący swoje panowanie nad przemijaniem , ja chętnie wróciłabym do "dziecięcości", ale z wpisanym innym scenariuszem ,dla mnie oddaje myśl , a "wyrok" jest tu dla wszystkich taki sam ,tyle że rozłożony w różnym czasie ,podoba i się pozdr. B.m

każdy ,kto coś utracił może wydawać się innym dziwny,ale zamieszkujące przeszłość istoty już nie wrócą,a chęć odfrunięcia nie rozwiąże problemu , trzeba być jednocześnie silnym i słabym , żeby tego dokonać ,to że piszesz ,oznacza że masz duszę , która walczy.Może utwór jest na pograniczu prozy, ale rozumiem jego "duszę" , a ćwiczenia czynią mistrza. .. pozdr.B.

...kto mieszka w lesie zbiera krajobraz z prostych uniesień, to wrzesień pajęczynami utkany i choć zbyt prosty ,urzekający swymi widokami.

wszystko zaczęło się niewinnie , jednak gdy sięgnęliśmy ziemi zatraciliśmy idee niewinności i szlachetności. Otoczenie i warunki zmieniły pierwotne założenia. Bóg zaspokoił pragnienie Adama , a co z Ewą? Też miała swoje pragnienia ,a gdy sięgnęło po nie ,wszyscy zostaliśmy ukarani.Obdarzając nas rozumem stwórca nie przewidział , iż będziemy pędzić do doskonałości , a z drugiej strony pędzimy ku swojej zagładzie , obarczeni słabościami czasem wyłączamy myślenie i stając się bestiami niszczymy wszystko co piękne bez pokory...wiersz mi się podoba, może trochę go dopieścić ...? pozdr . B.

dobre ujęcie zachowań i choć powoli niemodny cyrk ze zwierzętami i tak na co dzień to my w cyrku gramy, dobrowolnie lub z przymusu tworzymy scenariusz występów dla szerokiej publiczności nie widząc żadnej w tym śmieszności...pozdr. B.

koniec lata pajęczyny wyplata jak serwetki koronkowe nici jedwabiste perełkowe w słońcu błyszczą krople rosy wrzesień kwiecą wrzosy koniec lata pajęczyna drzewa splata gałązki przetkane nitkami ociekające kropelkami jakby drobnymi pożegnalnymi łzami.

...lepie się nie wycofuj , lecz z entuzjazmem pisz dalej , podoba mi się ,pozdr. B.

...cała prawda w nas samych , często zapominamy jacy byliśmy w tym samym wieku ,choć nam się wydaje , że to właśnie my stworzyliśmy najlepszy grunt...pozdr. B.

...wciąż szukamy odpowiedzi, choć wiemy ,że jej nie znajdziemy zagubieni w codzienności,dużo się zdarza poza nami ,już wcześniej ułożone przez siły wyższe, jesteś tylko chwilowymi mieszkańcami tego świata ,ale czy jesteśmy go warci? Zmagamy się ,szukamy wędrujemy do końca bez wiedzy o tajemnicy życia... pozdr. B.

...nie może być nic na siłę ,chyba żadne opatrunki nie pomogą na nieodwzajemnioną miłość , a jeśli musisz to zaklnij zdrowo , może pomoże , dodrze ujęte rozczarowanie i wciąż ta nuta nadziei na powrót.. pozdrawiam B.

człowiek człowiekowi nie równy , a zapomnieć można wszystko , zależy jaki nadejdzie czas , piękny rebus, ćwiczący mózg , są chwile , że można się czuć jak " łosnaża"...pozdrowienia B.

Wszyscy jesteśmy igraszką w rękach losu. Nic nie zmieni tego, czego zmienić się nie da. I te rzeczy dręczą najbardziej.Każdy z nas ma swój krzyż, lecz gdy kiedy staje się on za ciężki, zaczynamy walczyć z losem, nie zgadzając się na jedną prawdę jaką znamy.Pioruny opadają tam, gdzie im przyjdzie na to ochota i dlatego trzeba podjąć walkę do końca.Kto wie ,czy świat nie byłby bardziej znośny,bez świadomości odchodzenia na drugą stronę.Wytrwałości i wiary.Pozdrawiam B.

tu ma być kącik na prozę!!!

...wspaniałe , aż w duszy gra...pozdrawiam B.