Anna Świętokrzyska

bardzo ładnie,subtelnie,bajkowo.

@Anna ŚwiętokrzyskaDzięki za czytanie i komentarze TETU i CHOMIKU. @Anna Świętokrzyska

Gdy obdarta ze złudzeń, zapatrzona w gwiazdy trawersuję życie, niekiedy pod wiatr, cenię bagaż doświadczeń jak rodowe srebra, a domowe antyki, jak więzi rodzinne. Ale gdy nazbyt chętnie chodzimy na skróty, kiedy nawet rymy są przewidywalne, przyda się łyżka dziegciu w każdej beczce miodu, żeby znaleźć remedium na złamane skrzydła.

Powracam tu, na Forum po latach....i przejściach.... wyciągacie starocie, rozumiem, sprawdzacie, "kto zacz". Aż się łezka w oku kręci... ja też nie Wszystkich znam. Czytam, a moje pisanie się zmieniło, zmieniły się okoliczności życiowe.....może znów coś nowego dodam....do poczytania, pozdrawiam Wszystkich z uśmiechem.A.Ś.

Panie Łukaszu, jestem rodowitą Krakowianką przeszczepioną do Gór Świętokrzyskich, można powiedzieć SCYZORYK Z WYBORU

@Anna Świętokrzyska Dzięki Jacku , każdy z nas chce z czymś zdążyć....

ZDĄŻYĆ Zanim mi się zdarzy wyjść rano z domu w butach nie do pary, może uda się jeszcze przedostatnie tango tańczyć w szpilkach fioletowych, czas oszukać nowym kolorem fryzury, nie czuć bólu, na nartach pędząc z Kasprowego. Zanim wygaśnie gwarancja na zdrowie i urodę, nie patrząc w lustro- zdążyć z nonszalanckim uśmiechem ruszyć w podbój świata…….

Lubię te klimaty.;)

Śmieszna rymowanka ;) dzięki za czytanie.

Na palecie barw, jak w sercu mieszam pędzlem uczuć odcienie czułości. Na płótnie rozedrgane w słońcu drobne bliki szczęścia migają zbyt jasno. A kiedy smutek muska duszę cieniem , skrzy się, jak diament w ciemności gorąca, ciężka łza na końcach drżących rzęs. W zielonych zaroślach zadumy dojrzewają powoli soczyste owoce konkluzji. Pod zmrużoną powieką utrwalam obraz werniksem doznań.

Dzięki Wszystkim serduszkowcom od polubień.

Dziękuję. Zycie daje wciąż tematy do przemyśleń.

@Rafael Marius Dzięki za zainteresowanie. To tylko przykład, a może wyjątek od reguły, że usilne starania na nic, bo przypadek to coś mądrzejszego od nas....

Na rozstaju chmur i zwykłych dni, spragniona słońca o szarej godzinie poszukuję wciąż magii w miłości, która jak piórko czasem ledwie muśnie duszę czułym słowem. Tymczasem biegnę pod wiatr, daremnie góry przenoszę , gram z własnym losem va bank , czuwam w pół kroku cudzej samotności, a najważniejsze zdarza się zawsze przypadkiem.

Trzeba się umieć starzeć z godnością i nie udawać kogoś innego, bo odmładzanie się na siłę jest śmieszne. To zgoda na nieuniknione, na co nie mamy wpływu. Dobrze, że z humorem. :) Serdeczności nie tylko Świąteczne.

Rozumiem, Imienniczko, że Twój piękny wiersz- to recenzja książki Doroty Terakowskiej "Tam, gdzie spadają Anioły", albo wariacja na temat. Bardzo mi się podoba. :))) Pozdrawiam i życzę dobrej obecności Anioła Stróża na co dzień.

Prześliczne-klimatyczne. Zwiewne i delikatne, a z jakim wydźwiękiem. Pozdrawiam ciepło.

Dzięki za czytanie i Wszystkim udanych Świąt.:)

Ode mnie też dla Wszystkich najlepsze życzenia, może nie tak piękne i poetyckie, jak Wasze, ale serdeczne i szczere. Żebyśmy w zalewie reklam i komercji (już od listopada) nie zapomnieli, o co tak na prawdę chodzi w tych Świętach! Serdeczności dla Wszystkich ORGOWICZÓW od Anny. Pierwsza gwiazdka na niebie, pod obrusem siano, Życzenia dziś składamy od samego rana: Zdrowia, szczęścia, radości, wzajemnej miłości I niech mir między ludźmi na zawsze zagości. Na stole opłatek, choinka się świeci, Cieszą się dorośli, radują się dzieci. Karp znad galarety zimnym okiem mruga, Piękna to opowieść, chociaż niezbyt długa. Dodatkowy talerz na wędrowca czeka, Może właśnie dzisiaj przyjdzie ktoś z daleka. Niech w tę noc cudowną nikt sam już nie siedzi, Pomyślcie o innych, Szanowni Sąsiedzi. Pod choinką dary, wszystko, czego chcecie, Lecz najmilszym podarkiem jest to Boże Dziecię, Co w ubogiej szopce przyszło na nasz świat, Żeby zbawić ludzi od wszelkiego zła. O północy Pasterka, kolędujmy szczerze, Posłuchajmy, co mówią zwierzęta w oborze. Wszyscy się radujmy, wpuśćmy Go pod dach, Wzajem się miłujmy, wyrzeknijmy zła. Żyjmy mądrze i pięknie, Panowie i Panie, A Bóg z nami zamieszka i na zawsze zostanie.

Staram się w życiu widzieć to, co piękne i dobre. Pomimo tego, jak jest. Życzę Ci tego samego. :)))))

.............A może tak?.......... Magia pierwszego śniegu Jakby stado aniołków trzepało pierzynę lecą białe motyle moich ufnych myśli wirują z wiatrem wzruszenia, topnieją na grudzie bezsensu Pozdrawiam zimowo. Anna.

Ładne. I tak trzymaj, Alicjo!!!!!! Pozdrawiam.

Poza tym, że całkiem po omacku, bardzo fajna całość.Pozdrawiam.

Bardzo,, bardzo !!!!refleksje, które chyba każdy z nas przeżywa, przeżywał, lub dopiero będzie. Świetnie to ujęłaś.:)

No, nie bądź taki skromny. Kiedy zaczęłam czytać, to miałam skojarzenie z Inwokacją w "Panu Tadeuszu". - Takie dość pokaźnych rozmiarów opowiadanie o zaobserwowanych widokach i i faktach, z wtrąconymi refleksjami i odczuciami. Nie mówię, że napisałeś epopeję narodową, ale coś w tym jest. epopeja 1. «długi poemat epicki opiewający w podniosłej formie czyny bohaterów narodowych» 2. «większy utwór powieściowy lub cykl powieści, przedstawiający obraz społeczeństwa w przełomowych momentach historycznych» 3. «szereg wydarzeń o doniosłym znaczeniu historycznym, społecznym itp., tworzących pewną całość» :)