cogito13

sorry ja bym widział to tak Ból istnienia okna podeszły - nie zajrzały w oczy siedziałem ręce wsparte o krawędź udawały drzewa za daleko im było do wody wsłuchałem się w muzykę kranu minuty czas odliczał na głowicach rdzą słuchałem strzepków dialogu z powierzchnią drewnianą która modliła się o widok kornika na obłokach wschodzącego słońca na dyskurs filozoficzny na umówione krzesła nie czuję ciepła podszedłem dziś wieczorem do okna na palcach przypomniałem mu się przypomniałem ile szumów odjął ile krwi od nieba sędziwy ojciec słońce on wyprawiał twarze z domostwa na wygnanie mówił już dorosłeś pozdrawiam

nie mam czasu bawić się tym wierszem,ale jest ogólnie do d*** dlaczego? uzasadniam - po co te powtórzenia ? można było to np.tak Współczuje Współczuje światu za to co mu się robi. Za łzy niepotrzebnie wylane. Współczuje tobie chłopcze młody i tobie mężczyzno stary. Moja litośc ogarnia tych biednych co dzieci mają, bogatych co ich nigdy mieć nie będą. Współczuje tym co zniknęli w chwili I tym co w całym życiu się nigdy nie odnajdą. Żal mi ciebie wietrze napalony, co masz siły dąć a nie masz żagli. i ciebie statku zatopiony co choć z żaglami nigdzie nie dopłyniesz. Współczuje tobie pająku co całe życie czekasz na właściwą chwilę; I tobie ważko w sieci złapana, I tobie chrząszczu, co zawsze masz pod górkę. pozdrawiam

sorry nie pisze tego złośliwie (jestem tu "nowy" więc) zwyczajnie mi to nie grało tam:) pozdrawiam

chcę być dla Ciebie jak namiastka nieba(lub być namiastką nieba) jako jest nielogiczne pozdrawiam

"mam farta widać niezłego" widać wydaję się zbędnym"mam farta niezłego" wystarczy "i kochające mnie wielce" tu natomiast dopełnienie "mnie" również wydaje się być nieuzasadnione, kogo kochające ? wynika z treści wiersza . pozdrawiam

wstawiając tu wiersze liczyłem na opinię z waszej strony(czy to co pisze ma jakikolwiek sens,co powinienem zmienić itd) chyba,że to ja coś pokręciłem i "warsztaty" są tylko pro"forma warsztatami :) pozdrawiam

zgnieciony niedopałek papierosa żar gaśnie niczym życie cieniutka smużka błękitnego dymu jeszcze się snuje ginie porwana nagłym wiatru porywem życie..spalane w pospiechu kolejny haust połykany w biegu między kolejnym autobusem kolejnym słowem nagle wszystko tężeje staje się takie bezosobowe niczym smużka błękitnego dymu szybko gdzieś znika zostaje gorzki posmak żal...że coś umyka...

kropla ciemna,purpurowa amplituda nieśmiało się wychyla linia życia granica niczyja po tamtej stronie niecierpliwią się anioły tu nad stołem ktoś się pochyla sterylne ściany...czyste jakby chciały zmyć grzechy podłego życia suchy trzask..iskra gdy przez ciało tysiąc wolt przemyka. kropla ciemna...purpurowa... na posadzkę kap kap kap ktoś depcze... ktoś inny gorączkowo się przepycha po tamtej stronie już światła rozbłysły tu suchy komentarz...tylko nie udało się..zszedł nam i cisza....

:) świetnie ująłeś temat pozdrawiam

radość Radość moja jest banalna. Bez wzniosłych słów - to że wieczorem spać się kładę, że rano budzę. Że widzę następny dzień, a w okół ludzi mam - tych samych. Ja nie lubię zmian również pozdrawiam :)

moja uwaga dotyczyła tylko tego fragmentu wiersza-zamykanie sie w 4ech ścianach niczemu nie służy,wzmaga tylko ogólną apatię. Dobrym sposobem jest odnalezienie siebie,swoich pasji(może to być pisanie wierszy/prozy)tam łatwo jest wyładować swoje emocje pozdrawiam

nie rozumiemy się,nic nikomu nie zarzucam(napisałem tylko,że ja nie będe tego robił) ironiczna uwaga"No tak jak się szuka 20 lat....."ja sięgnąłem po Łysiaka w 86r-pierwsza powieść to był Flet z Mandragory,póżniej Cesarski Poker i Empirowy Pasjans(oczywiście czytam Łysiaka sukcesywnie i na tych tytułach sie nie kończy moja z nim "znajomość"-ostatnia była Cena).Nie szukałem z zaciekłością każdej pozycji tego autora,zwyczajnie w bibliotekach była nieosiągalna (Szachista) ostatnie wydanie jest chyba z 83r ps. żeby wyjaśnić niedomówienia (pan/pani) jestem facetem mam 46 lat na imie Mariusz pozdrawiam

jakaś niekonsekwencja- idę,patrzę w chmury(raczej pod nogi) drzewa idą,domy idą- czyli ja stoję(wynika z prawa fizyki i definicja kiedy ciało jest w ruchu) drugą strofe jakoś trawię :) gratuluję SZTUCE pewnie jest w jesiennym nastroju pozdrawiam

dziękuję :) cieszy mnie,że podobało się Tobie to co napisałem :) pozdrawiam ciepło

dziękuję:) chociaż nie był ów utwór inspiracją przy pisaniu tego "wiersza" (o ile można tak to nazwać) pozdrawiam

dziękuje :) pozdrawiam

Historia o decyzji hrabiego Teodora Tarłowskiewgo, akcja dzieje się w Rudniku, w pałacu tegoż. Po aresztowaniu jego syna, hrabia musi prosić o pomoc szefa gestapo, Mullera. Ten się zgadza na wykup (za potężne pieniądze), ale daje warunek - Tarłowski musi wybrać kogo wykupić spośród 10 zakładników (w grę wchodzą cztery osoby), co więcej - na ich miejsce ma zaproponować innych, wybranych przez niego, żeby rachunek się zgadzał. Wtedy hrabia decyduje się zwołać 13 znaczniejszych mieszczan, z którymi podejmie decyzje. Mają czas do rana... "Cena" jest dobra, aczkolwiek nie za taką cenę książki ;) ja raczej nie będę bawił się w streszczenia poszczególnych pozycji(uważam,że w dobie internetu łatwo jest na zasadzie Ctrl+V coś takiego wstawić) ps.może właśnie na tym polega dwoistość znaczenia tytułu (a może juz i potrójność jeśli brać pod uwagę "Cenę" jako cenę tej pozycji na rynku :)) pozdrawiam :)

ja ostatnio czytałem "Cene" tegoż autora,książka z pewnością należy do mniej znanych w jego dorobku.Reasumując - dla mnie Łysiak jest świetnym autorem i jeśli mam okazję chętnie sięgam po jego książki ps.pisząc,że szukałem 20 lat miałem na myśli biblioteki,naprawdę ciężko znaleźć Szachistę w bibliotece

ze swojego doświadczenia wiem - to nie jest dobra metoda,żeby odpocząć(zapomnieć) mimo wszystko życzę wszystkiego naj..naj...

zdawać by się moglo,że mamy do czynienia z "FACHOWCEM" :)) w tak krotkiej formie tyle merytoryzmu....ciekawym jestem ogromnie czy ów "osobnik"zna twórczośc w/w

wiersz może poruszyć(mnie poruszył) tylko technicznie nie pasuje:) "w pustostan trwasz"..tu bym napisał"w pustostanie trwasz!",ale za chwie piszesz "chciałabym odpocząć"...by po chwili"chciałbyś trwać nieprzerwanie rozczarowujesz się tym że zostajesz " to mi nie gra jakoś:)) pozdrawiam ciepło cogito13

W karminowych ustach malowanych o świcie czerwienią zatrzymałaś pocałunek - na krótko przed wyjściem ze snu. W zaciśniętej garści wciąż więzisz tamtą chwilę - po co ? Kromka chleba, goryczą smarowana o poranku Kawa...spijana w samotności. Chyłkiem przemykasz, pomiędzy nocą i dniem. Opleciona pajęczyną wspomnień, zamknięta w kokonie własnych myśli - dojrzewasz.

ja dodam jeszcze pozycję o której chyba zapomnieliście :) "Szachista" - powiem tylko tyle,że książka jest ogólnie trudno dostępna (nie ma wznowień) ja szukałem około 20 lat ,ale w końcu udało mi się przeczytać:) z pozostałymi opiniami poprostu się zgadzam:) Łysiak jest świetny! szczególnie opis epoki Napoleońskiej w jego wydaniu

Ta ulica i tamta kobieta. Ona miała coś z motyla, jej się czas nie imał Z czasem mini zastąpiły dresy, czerwień szminki barwa ust sina. Ta ulica i tamta kobieta i ta ludzka kpina Dzieci miała lecz straciła, bo piła. Mijały lata,zimy - te były dla niej najgorsze. Odeszła tak jak żyła. Kpiąc z życia,moralności. Zmieniła tylko trunki, na tańsze(kiedyś piła droższe) Pod sklepem dwóch pijaczków. Ty-wiesz? Ona zmarła -no zmarła,ale to k**** była A ona odchodząc na efekt motyla liczyła

Zasypiając przemykałem bezszelestnie kołysany kołataniem serca. Dotykałem opuszkami palców skóry cienkiej jak pergamin. Grałem struną - jedną tylko, w uszach aria brzmiała. Przemykałem bezszelestnie, smakowałem cię ustami. Odkrywałem wciąż na nowo - czułem znowu: mocniej,głębiej. Ty jak dawniej łaskotałaś mnie włosami, twoje dłonie były wszędzie. Z drzewa owoc mi podałaś - cierpki posmak. Dreszczem ciała nam zadrżały, cisze wypełniły szeptem. Zasypiałem kołysany twoim wnętrzem