G_K

Piękny wiersz o życiu, własnym życiu :) Pozdrawiam wiosennie z mniej zielonej Islandii.

Dzięki M Patriota. Również pozdrawiam, cieszę się, że Podlasie zielone :) wkrótce tam zawitam.

Matka siedzi w swym pokoju. Syn z otwartą książką w swym pokoju siedzi. Otwiera wyobrażni oczy, szuka wczoraj w głąb przeszłości kroczy. I widzi , jakby to była filmu klatka spokój, on i Matka. Syn ten kocha Matkę, jednak nie okazuje tego. Może nie umie zapomnieć co zrobił złego, może nie umie , może się wstydzi, może samego siebie się brzydzi. Po tym wszystkim co niedobrego uczynił Matka nadal kocha go, choć on tak wiele zawinił. Tak , nadal kocha i nie patrzy w tamto zło. Urodziła go , dała mu życie i imię. Wychowała i chroniła przed ludżmi złymi. Co dobre , a co złe uczyła. Zrobiłaby wszystko by był szczęśliwy. Gdy trzeba skarciła, lecz zawsze broniła. Ale pewnego dnia syn wybrał własną drogę, nigdy nie pytaj Mamo o drogę ową, bo z niej zawrócił, a myśl o niej przejmuje go trwogą. Mamo , teraz wracam do domu! woła syn. Matka przyjmie go znowu, wciąż czekała Jej miłość przez cały czas nie zmalała. Syn ten Matki potrzebuje syn kocha i nigdy stracenia tego już nie zaryzykuje.

Dziękuję :) Pozdrawiam.

Smacznego ;) Pozdrawiam.

Ładnie :) Pozdrawiam.

trwa już długo na pustej drodze, mój z metą ułudą bieg z zasadzkami natłok myśli mnie dogania zbytecznych, jak gąbka informacje wchłaniam nie mogąc uchylić tajemnicy rąbka kiedy pokonam przeszkody... tak chciałbym móc wygrać te życia zawody, posłuchać ciszy, pokonać Mojrę i zmęczone buty zzuć

Ładne w sumie :) Pozdrawiam.

Oxyvia J. podwyżka cen jest myślę kluczowa :) Pozdrawiam.

O czym to? Pozdrawiam.

Super wiersz :) Pozdrawiam

Ładny wiersz. Deszczowa i depresyjna atmosfera. Nastrojowy bardzo:) Lubię takie. Pozdrawiam

ZoTy po tekście widzę, że chyba umiesz pisać. Ale czy umiesz czytać? Tego nie wiem :/

I oczywiście pozdrawiam serdecznie :)

Łezka zakręciła mi się w oku podczas czytania....po prostu piękny wiersz. Jestem ojcem i Dziękuję Ci Elu za niego :)

Ładny wiersz o pierwszej miłości, nie mylę się? Pozdrawiam :)

Podoba mi się ta miniaturka. Pozdrawiam :)

Hiehie dobreee..czy to może ten sam Grześ co kiedyś zgubił piasek niosąc go w worku ? :)) Fajne opowiadanko :) Pozdrawiam.

Ładny wiersz....aby wszyscy takich przyjaciół mieli ;) Pozdrawiam.

Fakt....

Sanestis aleś pojechał ;) hiehie Pozdrówka.

Dzięki. Również pozdrawiam.

Marusia aganiok bardzo cieszę SIĘ, że podoba Ci SIĘ ;) pt prawdopodobnie tak....ja pisałem ten wiersz na Islandii około godziny 23 i było jasno jak w dzień. Dlatego mnie tak naszło :) Pozdrawiam i dziękuję wszystkim.

Nie zaprzeczę pani Janino; A co ze znajomością internetową, póżniej przeniesioną do reala?Pozdrawiam.

Piękny wiersz o oczekiwaniu. Tak go rozumiem. Pozdrawiam :)