adolf_ii

Najpierw się dowiedział las katyński. Jeszcze Wieści nie dotarły utknęły na ziemi Co zaczęło niebo skończyło powietrze Gdy pękł sinym rankiem niewidzialny rzemyk Gwałtownie zrywając wszelki kontakt z nimi. Mgłą się uniósł w górę odepchnąwszy drzewa Jak gdyby był parą, co z kominów dymi Widmowych pociągów. Rok czterdziesty - Teraz. Znów czas stał się jeden, zderzyły dwa światy W wielkim huku, błysku dopełniły słowa: "musicie zrozumieć, czym dla nas jest Katyń" Musicie... możecie... zbyt lekkie są słowa Jakby z aluminium. gdy spadną na ziemię część z nich pewnie słońce, część z nich Księżyc weźmie