Ślad jaki noszę w sercu
jest jak twarda opok
na której rośnie drzewo
wiecznie zielone
Jest w nim chłód
co otula miękko
słoneczny skwar
Jest w nim radość
co jak wieczność
nigdy nie przemija
Jest i ból który rzeźbi
w mym wnętrzu
trwałe ślady wspomnień
Drzewo wiecznie zielone
Nadzieja