Anna_Myszkin

Oj, tak, Agaś - jeszcze teraz dosłuchuję :) To jeszcze raz Marillion: www.youtube.com/watch?v=G8OlnnQmxWw&feature=fvsr

Taki ogon, jaka gwiazda, pod którą się peelka urodziła ;) Dziękuję za czytanie i miłe skomentowanie. Pozdrawiam :)

Zdecydowanie bez "niż", Stanisławie - wszędzie poziom nasycenia zielenią zależy tylko od nas samych. PS Agata, a właściwie Jej Dżoana, rzeczywiście była inspiracją :) www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=119890#dol Nie czytałam wcześniej komentarzy, żeby się nie sugerować, ale teraz czytam i widzę że potrafię być rzeczywiście w kilku miejscach naraz :)) Fajnie :)))) Pięknie się splotło z "Dżoaną", prawda? :)

Widzę, że wprowadziłaś zmiany. Bardzo na korzyść ;)) Najbardziej podoba mi się trzecia (jakbym przy tym była ;)) Pointa wyprowadziła mnie na manowce (pozytywnie) jadę, jadę na motorze wiater mi owiewa twarz... Mam nadzieję, że się nie pogniewasz za jedno z moich głupich skojarzeń ;)) Dobranocka :))) Twoje skojarzenie mnie rozbawiło :)) Dzięki za pozytywny przejaw bycia pod moim, Agaś :)

A dźwięki w starocie zabrały: www.youtube.com/watch?v=pQCu8Jp9iwM&feature=related

Przepraszam, że obok tematu, ale muszę tę "Jaskółkę" do Was puścić: www.youtube.com/watch?v=HAlibCi2m64&feature=feedf

Wybacz, że pozwolę sobie na strasznie niefachowe skwitowanie Twojej mini: śliczna :))) Buziaki :)

Kobiecy wiersz, sentymentalny, trochę przenoszący w klimat starych koronek w tle, ale bez arszeniku ;) Miło mi się czytało. Pozdrawiam :)

Kobieco, ładnie - z lekkim wyrzutem i odrobiną żalu o tej melancholijnej porze. Pozdrawiam :)

Mocny tekst z dobrą metaforyką i emocjami na wierzchu. Skoro peelka chce o tym gadać, to jeszcze niestracona - tak mi się, żeby nie było, że sam mrok z wiersza bije. Pozdrawiam :)

Już widać, że się przyjął, bo każe się zatrzymać i wwiercić pomiędzy słowa. Pewnie się minę z zamysłem Autorki, ale mnie nie wydaje się najważniejsza sama metamorfoza, tylko ten popiół. Pozdrawiam ciepło :)

Niezupełnie o tym, ale widzę, że mimo mało wiosennej aury, humorek dopisuje, a to znaczy, że z subiektywną optyką wszystko w najlepszym porządku :) Pozdrawiam :)

Elizo, dziękuję, że zajrzałaś i cieszę się, że z takiego przyjęcia. O "niżu" już się rozgadałam kilka pięter wyżej. Pozdrawiam :)

Nato, dziękuję za powrót. Wszystko o "niż" już chyba zostało powiedziane wyżej - może lepiej by brzmiało, ale pokłóciłoby się z przekazem. Pozdrawiam :)

"Niż" spłyciałoby wiersz, który banalny nie jest. Sama metafora lustra ze świadomością autorki jest w wierszu wieloznaczna. Brak stopniowana wskazuje, że rzecz dzieje się wyłącznie na jawie, w jednym, konkretnym miejscu. Poza tym, nawet jak marzymy, a jesteśmy przepełnieni uczuciem ( w tym przypadku może być to tęsknota), które ma odniesienie do realnego "obiektu", to wciąż jesteśmy na jawie. W rzeczy samej, Dawidzie, bo nie chodziło mi o to, żeby pokazać, jak tu u nas/w nas jest dobrze (poprzednie wersy nie miałyby sensu wobec pozytywnej puenty), a wręcz przeciwnie: Peelka w pogoni za ogonem/sensem ulega złudzeniu "trawy bardziej zielonej", wyobrażeniu, że w innych okolicznościach byłaby szczęśliwsza. Konfrontacja z rzeczywistością tylko dowodzi, że wszystko jest kwestią subiektywnej optyki, a nie miejsca.

Zdecydowanie bez "niż", Stanisławie - wszędzie poziom nasycenia zielenią zależy tylko od nas samych. PS Agata, a właściwie Jej Dżoana, rzeczywiście była inspiracją :) www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=119890#dol

Madziu, jeśli załapał się na skalę, to już mi miło:* Pozdrawiam ciepło :)

Dawidzie, Ty to potrafisz! ;) Jeśli według Twojej oceny jest z nim dobrze, to mnie pozostaje się tylko cieszyć. Pozdrawiam :)

Dziękuję, Witku, za wizytę i słówko o wierszyku. Co do rymów, to zostały, mimo wahania. Pozdrawiam :)

Cieszę się, że Cię nie odrzuciły, bo trochę się powahałam nad ich rozrzuceniem ;) Dziękuję za zaglądkę i pozdrawiam :)

Nie zasmuca myśl, że za lustrem oceanu nie jest inaczej ani my nie jesteśmy inni, kiedy tutaj jest nam karminowo ;) Pozdrawiam równie ciepło, Elu :)

Sugestię uwzględniam, bo sama miałam wątpliwości, a o zakończeniu trudno mi dyskutować - jest, jakie jest. Dziękuję za wgląd i uwagi. Pozdrawiam :)

Witam mocno wieczorową porą z Arcade Fire (trochę pachną the Killers),: www.youtube.com/watch?v=DxA2kR3r5bM

jeszcze raz gonię ogon uciekającej gwiazdy rozmerdany w zrywie ku zieleńszej trawie po drugiej stronie lustro faluje tak samo odbiciem niebieskiej agawy wracamy skulone mniejsze od kłębka myśli nigdzie nie jest bardziej zielono na jawie

Rozumiem smutek po stracie, ale pocieszenia, płynącego z tytułu, z wiersza nie wynoszę. Chyba te przecinki niekoniecznie konieczne, prawda? ;) Pozdrawiam :)