emila xD

Tak też dobrze ;)

No albo mi się tylko wydaję ,albo "powiało" patriotyzmem. Troszkę nastroju grozy. Bije brawa i pozdrawiam. ;)

Jak dla mnie super. Czytam i czytam ,z wielkim zainteresowaniem. Nie mogę się do niczego przyczepić. Pozdrawiam.;)

Wybacz lecz nic nie mogę wywnioskować z tego wiersza. Najwidoczniej nie każdy wkłada tyle swojej duszy w pisanie wierszy. No niestety. Powiedzmy,że jest ok.

Już sam tytuł moją uwagę przyciągnął , przyznać muszę że konwalie to moje ulubione kwiaty. Delikatne,niewinne o pięknym zapachu. Budzą we mnie niezmierny zachwyt. Ten wiersz jest cudowny! kobietę o której jest ten wiersz, musisz kochać ponad życie i to jest jej prawdziwym szczęściem. Zachwycasz się każdą chwilą z nią spędzoną i potrafisz ująć całe to uczucie w tak piękne słowa. Podziwiam oraz pozdrawiam z uśmiechem na twarzy;)

Dziękuję Waldku i również Cię pozdrawiam ,a teraz pozwól ,że zajrzę do Twoich dzieł by móc się nimi pozachwycać. ;) Przyznać ze smutkiem muszę,że długo mnie tu nie było, ze względu braku cennego czasu. Widzę,a to już z radością oświadczam,iż wielu "nowych" poetów się tu zebrało. Cieszę się,że coraz więcej ludzi próbuje wyrażać swoje myśli,uczucia za pomocą wierszy. Są one sztuką,która gnieździ się w każdym sercu.Trzeba ją tylko odnaleźć,co nie zawsze jest takie łatwe. Ale się rozpisałam. Może nawet troszkę nie na temat.

I ,że też na świecie nie ma serca, które kochać by nie chciało. Tyle płatków róż po raz kolejny się suszy, ale ja wiem. Miłość jak wiatr. Dziś mocna jutro słabsza, a później jak w upalny dzień niknie. Za mało złamanych serc,by nie potrafić już kochać. Świat kręci się wokół miłości, znowu przyszedł wiatr na ławce usiedli zakochani, pocałunkiem ciszy się obdarowali patrząc czule w oczy, które nigdy nie przestaną łzawić. Chwycili się za ręce, uśmiechnęli się do siebie w podzięce... Lecz ,czy to miłością nazwać można? Miłość po grób,śmierć. A może chwila,która uprzyjemnić się miała.

Wzruszający wiersz,na pewno poruszy każde serce.

Jak dobrze znów zachwycać się Twoimi wierszami ;) Piękny wiersz ,który dodaje skrzydeł. Czytając Twoje wiersze wzrasta wiara w prawdziwą miłość. Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję wszystkim serdecznie za te ciepłe słowa,które dodały mi wiary. Pozdrawiam najcieplej jak potrafię ;)

Waldku, pisząc ten wiersz miałam na celu wzbudzić w odbiorcy właśnie mieszane uczucia,bo przecież każdy dobrze wie,że miłość nigdy aż taka piękna nie jest...dlatego chciałam ją pokazać właśnie z tej prawdziwej strony,a nie fałszywie słodzić lecz nie zaprzeczam,iż jest ona pięknym uczuciem. ;)

Ahh,ten nasz wietrzyk lubi płatać figle. Ciekawy wierszyk,a już na pewno oryginalny. Pozdrawiam serdecznie ;)

Pierwszy raz ze łzą na policzku przejrzałam, żeś moim pierwszym chłopakiem był. Wcale nie na żarty. Teraz gdy o tym myślę, a prawda taka,że z mego serca same płyną słowa, poświęcić siebie,a nawet życie jestem gotowa. Lecz co ja tu mówię o słowach, liczą się czyny,a nie parę marnych liter, które moich prawdziwych uczuć nie mogą oddać. Jednak chyba wolę się wyżalić, niż iść i na poduszczę,dowód smutku rozlać. Powiem szczerze,że jak pies do swego pana tak ja do Ciebie należę. I dobrze mi jest z mą niewolniczą naturą, a zarazem stanowczości nutką. Chyba każda kobieta wie,że zazdrość często budzi w mężczyźnie gniew. Tu się przyznam,że nieraz wzbudzam ten zły chwast w Twej osobie, tym jak na ogień rozlewam wodę. Często też zdarz się, że jak pies na Ciebie warknę... Wtedy,aż okna huczą i pod wpływem dźwięku się tłuką. Lecz cóż ja począć mogę, skoro taki już ciemny charakterek noszę w sobie? Mimo to nadal Twe serce noszę przy sobie, zawsze wierna jedynej osobie...

Piękny wierszyk i naprawdę romantyczny ;)

W mojej głowie wzbudził wiele ciepłych wspomnień związanych z latem,co bardzo mi pomogło w te zimowe dni i za to wielkie dzięki ,ale niestety rozmarzyłam się,a za oknem dalej biało. Wracając do wiersza bardzo mi się podoba. Pozdrawiam ;)

Bardzo leciutki ten wierszyk,ale nie mija się z prawdą , co jest najważniejsze. Pozdrawiam.

Bardzo wzruszający wiersz,jednak nie wiem czy dla każdej miłości warto się tak poświęcać... otóż zawsze trzeba żyć z perspektywą,iż gdzieś żyje osoba ta jedyna,która będzie nas kochać. Pozdrawiam. ;)

Bardzo ciekawy.Jednak przyznam, że czarny jest moim ulubionym kolorem ;) Pozdrawiam.

bardzo Ci dziękuję Waldku i również pozdrawiam. ;)

Waldku wybacz,ale niestety nie zrozumiałam Twojego komentarza, mogę prosić o jaśniejsze wytłumaczenie?

heheh,dobra lekcja języka polskiego ;) oryginalny.

Znowu stoję przy Twych drzwiach, czekam cierpliwie. Prawie jak zbity pies. Może powitasz mnie uśmiechem, a może nie otworzysz. Dobrze,zapukam. Puk,puk... Pierwszy raz przeraża mnie cisza. Przecieram załzawione oczy, tusz mi się rozmazał. Jednak to nie jest teraz takie ważne. Maluję usta błyszczykiem. Czekam,tylko spokojnie. Przecież taka zła nie byłam.. nie złamałam nikomu serca, nie uwodziłam mężczyzn, nie bawiłam się uczuciami. Jestem niewinna,pierwszy raz. Jak płatek białej róży, a Ty miłość,otwieraj !

W tym tygodniu mało mych uśmiechów widział świat lecz gdy czytam Twoje wiersz, śmieje mi się nawet serce,bo kocham się w szczerości jaką okazujesz w każdym ze swoich wierszy. Jest naprawdę piękny. Pozdrawiam. ;)

Od czasów dzieciństwa dzielisz się ze mną, przyjaźnią prosto z serca wziętą. Jak nikt inny znasz mój ból, każdą ranę łatasz. Uśmiech nawiedza Twoją twarz, gdy łaskawy los daję mi szczęście. Każdy mój zły dzień naprawiasz i tak się życiem ze mną napawasz. Czasem w złość mnie wprowadzasz, ale potem przychodzi słońce, a chmury idą w dal. Jak kwiat róży jesteś płatkiem i kolcem jednak serce masz gorące.

To 'dziwne coś' bardzo mi się podoba , tym bardziej,że też znam to odczucie ;) piękny wiersz .