elza sta

strasznie smutno się zrobiło, życzę uśmiechu

Jak cudownie byłoby gdybyś całą prawdę znał.. nie wyznane odkrył slowa i tłumionych uczuć żar.. sztuczny uśmiech, grę pozorów, poznał w porę niemą złość.. to by światu nie ubyła jedna miłość kłamstwom dość.

jestem pod urokiem Twoich wierszy

ZDRADA Chciałabym zapomnieć lecz mi nie pozwalasz zniknij z mej pamięci! tak proszę od lat.. wykonujesz wyrok za me wiarołomstwo? Jesteś wciąż obecny obecny jak kat.

P.Krzywak Pan już ma świadomość, że wszystko wie i rozumie,zatem dziwi mnie Pana obecność dla początkujących ... czas już zbierać tantiemy z nakładów pana dojrzałej twórczości, proszę nie zapominać o onomatopejach- wyjątkowo trafne . z głębokim szacunkiem

Panie Krzywak ma Pan już chyba świadomość, że wie już wszystko dziwi mnie więc obecność dla początkujących...szkoda pana czasu czas już zbierać tantiemy z rozchwytywanych nakładow proszę nie zarzucać sprawdzonych onomatopei pozdrawiam z głębokim szacunkiem

p. KRZYWsposób wyrażania emocji świadczy o człowieku,PAn kwicząc w swojej ripoście chyba wie co robi...

myślałam ,że to Forum to miejsce spotkań ludzi wrażliwych a nie agresywnych...smutne

panie scep pan powinien być matematykiem a nie poetą chodzi chyba o wyrażanie emocji a nie liczenie sylab...

urzekła mnie ta bajka... ale reakcja na Noego już mniej

cały grad!!! mimo to dziękujeczasami brak tych spojrzeń.. prosto w oczy

dziękuję za pierwsze ciepłe słowa... tym bardziej ,że Wera to imię bliskiej mi osoby pozdrawiam

obawiam się kaczej grypy!! nie wracam!

W kolorowy tłum na moście wtapiam moją samotność.. obojętność spojrzeń rani - nikt nie widzi smutnej pani bez ocasów, zagubionej jak ziarenko, w szklanej klepsydrze czasu.

szczerze się ubawiłam

Ta samotność - chlodna dama przyszła do mnie także sama miała ogrzać się minutkę, wypić kawę i podzielić swoim smutkiem... po policzku łza jej spływa krucha... jakby z chińskiej miki... Nawet mi już nie przeszkadza mój lokator dziki.