Michał Wilk

Będę kiedyś grał w realu myśli sobie piłkarz legii prawie nieprzytomny od gorzały w warszawskim barze Będę kiedyś miał piękną kochaną najlepszą na świecie żonę i będę dobrym mężem myśli 18 letni piotrek kochając się z dmuchaną lalą Zmienię ten świat na lepsze mówią politycy więksi i mniejsi gwiazdy które już świecą i te które jeszcze nie rozbłysnęły a stary ksiądz modli się w swoim pokoju na plebani Panie przymnóż mi wiary bo jest jej we mnie tak mało

dzięki za czytanie i komentarze. zgodzę się, że wierszowi trochę brakuje ale już nie będę go poprawiał, w moim odczuciu troszkę dziecinny wyszedł.. następny wiersz bardziej dopracuję i będzie poważniejszy. pozdrawiam:)

mam takiego małego żółwia.. nie jest on uosobieniem piękności nie wiem czy jest inteligentny ale to nieważne ważne że ten mały żółwik ma w sobie więcej miłości niż wielu ludzi razem wziętych.. on nie wyśmieje gdy mi coś nie wyjdzie on nie uśmiechnie się szyderczo gdy potrzebuję pomocnej dłoni on nie będzie się cieszył w duchu z moich dołów porażek kompleksów można z nim pogadać wyżalić się przytulić jest kochany

no w tym wierszu może trochę za dużo filozofowania ale to dlatego, że chciałem napisać trochę bardziej poetycko niż we wcześniejszych wierszach, które były bardziej proste i bardziej przypominały prozę pozdrawiam:)

jeśli chodzi o coelho to kiedyś lubiałem jego książki szczególnie alchemika ale teraz uważam je za trochę naiwne i za bardzo uduchowione choć na pewno bardzo pozytywnie dające do myślenia. a zaświadczam, że utożsamiam się z każdym zdaniem każdego mojego wiersza i wszystkie w jakiś tam sposób wyrażają mój światopogląd. choć mogę zgodzić się, że ten wiersz to trochę oklepane mądrości. pozdrawiam:)

im więcej się czyta wcale nie staje się mądrzejszym im więcej się myśli wcale nie wie się więcej jeśli ktoś przeczytał tysiące ksiażek zna wszystkie religie filozofie biblię na pamięć a nie wie co zrobić ze swoim życiem musi powiedzieć to co wcale nie wydaje mu się takie oczywiste:wiem że nic nie wiem a prosty pastuch klęczący w zimnym kościele ten pastuch który skończył 6 klas podstawówki klęcząc tak z uśmiechem na ustach i łzami dziękczynienia w oczach może śmiało powiedzieć Dziękuje Ci że wszystko wiem

dzięki za czytanie i komentarze. pozdrawiam:)

nie ukrywam, że lubię różewicza i najbardziej lubię taki rodzaj poezji, choć dla niektórych to antypoezja.

akurat te 3 samobójstwa i 1 próba samobójstwa zakończona na drzewie miały miejsce w rzeszowie ale rzeczywiście opisałem w telegraficznym skrócie i wszystkie szczegóły tych wydarzeń są wierne rzeczywistości. pozdrawiam:)

a co do komentarza Marcina B zgodzę się, że jest trochę "za wąski" ten wiersz, no i trochę za mało płynny, taki trochę rwany. zgodzę się, że można zmienić konstrukcję, ale wyrazów w większości bym nie zmieniał.pozdrawiam:)

Vica pozornie proste i oczywiste, a jednak zrobiło na mnie wrażenie i dało do myślenia. dzięki. pozdrawiam. cieszę się, że taki prosty wiersz mógł skłonić do jakiejś refleksji. pozdrawiam:)

koniec świata blok przy broniewskiego nieważne które piętro postać kobiety wyłania się z okna spada uderzenie krew ludzie karetki hieny a gra musi trwać dalej ................ blok przy chrzanowskiej tym razem szybko i bez świadków pistolet głowa kula w mózg ................ tory kolejowe baranówka na torach dziewczyna jedno dziecko na ręku drugie nie zdążyło zobaczyć tego świata została tylko czapka na lokomotywie .................. nieważne które osiedle dach bloku kobieta skok kilka sekund do końca świata drzewo gałęzie a jednak świat jeszcze trochę potrwa

zgodzę się, że jeszcze dużo pracy przede mną jeśli chodzi np. o układ wersów, stylistykę itd. a jeśli chodzi o poetyckość to niestety nie lubię pisać uduchowionych, poetyckich wierszy tylko wolę takie proste, może za proste.. pozdrowienia dla Marcina i Nikodema

dzieci których nikt nie przytulał dzieci których nikt nie przytulał gdy tak bardzo tego potrzebowały które umierały z samotności z rozpaczy z lęku gdy ich rówieśnicy bawili się z uśmiechami na twarzach ich oczy były pełne łez i strachu w domu była wódka był strach którego nie da się wyrazić słowami i agresja której nie da się opanować dzieci.. tak bezbronne tak okaleczone zeszmacone zniszczone od małego uczone wszystkiego najgorszego od małego uczone jaki okropny jest świat gdzie rządzi prawo pięści i układów gdzie można dostać wpierdol za wygląd za ubranie za coś albo za nic tak dla zabawy dzieci wychodzą z domów.. wychodzą wściekłe wygłodzone miłości psy urwane z łańcuchów rozszarpują innych wyjadają im wnętrzności zagryzają siebie nawzajem kaleczą samych siebie czasem wpadają albo skaczą pod rozpędzony pociąg który nie zdąży wyhamować świat pełen jest dorosłych dzieci których kiedyś nikt nigdy nie przytulał

chodzi własnie o to, że mógłbym pisać wiersze rymowane albo bardziej poetyckie ale wolę prostsze formy bezrymowe choć niektórzy mogą twierdzić, że to nie poezja. ale wydaje mi się, że w prostszy sposób można przekazać więcej emocji, przeżyć, refleksji itd. a jeśli chodzi o ten wiersz to mogę się zgodzić, że jest trochę za prosty.. pozdrawiam:)

no ja też mam nadzieje, że jeszcze niejeden dobry wiersz tu zamieszczę.. pozdrawiam

jeśli chodzi o pierwszy komentarz to dużo bardziej lubie utwory różewicza czy twardowskiego niż np. mickiewicza przybosia słonimskiego itd.. I też wolę pisać o rzeczywistości niż np rymować o chmurach itd. a akurat ten wiersz nie jest może najlepszy ale następne będą już dużo lepsze mam nadzieję:) pozdrawiam Pana Białego

ludzie, którzy wygrali życie ludzie którzy byli po dobrej stronie barykady ludzie umierający zakatowani za wiarę za uczciwość za miłość za zwyczajną dobroć w dzisiejszych czasach niezwyczajną ludzie umierający w pokorze z powodu raka czy czegoś równie okropnego pogodzeni z ludźmi Bogiem samymi sobą przeznaczeniem ludzie którzy wygrali swoje życie i wygrali swoją śmierć chociaż może w oczach innych nic wielkiego nie osiągnęli

zgadzam się, że jeśli chodzi o formę wiersza, układ itd to jest trochę do poprawy np. błedy ortograficzne, stylistyczne, układ wersów itd. ale w tych wierszach, które umieszczam na tym forum chodzi mi o przekaz, o to by były kontowersyjne i opowiadały o życiu i chyba mi się to udaje:)

witam. nie zgodzę się, że opisuję coś co jest już doskonale znane, bo tak naprawdę to mało jest znanej i powszechnej literatury o dda. a co do pokrzepienia serc to niestety akurat w tym przypadku może być właśnie naiwne.. ja nie jestem poetą ale myślę, że lepsze są wiersze trudne i dające do myślenia niż lekkie łatwe i przyjemne. pozdrawiam:)

witam. ja właśnie piszę takie wiersze (choć nie są to typowe wiersze), które mają jakiś przekaz i dotyczą zwykłych ludzkich problemów emocji uczuć, które są często trudne ale prawdziwe. a nie lubię jakichś rymowanych wierszy o wszystkim i niczym, które nic nie wnoszą. a w polsce niestety jest pewnie parę milionów alkoholików i parenaście milionów dda.. ale jest też jakiś procent z tych osób, którzy zdają sobie z tego sprawę i coś z tym problemem robią.. pozdrawiam:)

witam. zgadzam się jeśli chodzi o błędy ortograficzne czy stylistyczne. jeśli chodzi o duże czy małe litery albo o układ wiersza to chciałem by taki był choć może być dla niektórych trochę mało przejrzysty. a co do przekleństw to myślę, że czasem przekleństwo jest najodpowiedniejszym słowem dla wyrażenia emocji, ale z drugiej strony nie powinno się też przesadzać z ilością przekleństw bo wtedy to nie wiersz. a wolę takie kontrowersyjne wiersze niż np o przyrodzie albo rymowanki o wszystkim i o niczym. pozdrawiam

patrzysz na ojca którego nie pamiętasz trzeźwego i wstyd Ci nazwać go swoim ojcem patrzysz na łzy matki na jej rozpacz i nie możesz sobie przypomnieć kiedy ostatni raz był uśmiech na jej twarzy czy wogóle był Dom rodzinny Ciepło rodzinne to brzmi jak szyderstwo chcesz stąd uciec byle gdzie byle zapomnieć Sam nie pamiętasz kiedy ostatnio byłeś szczęśliwy czy wogóle byłeś Czujesz się winny że masz takiego ojca że masz taką rodzinę Z oczu ciekną łzy nie ma kto ich otrzeć W sercu rozpacz nie ma kto jej ukoić Myślisz ciągle Boże kiedy to się w końcu skończy I może tracisz wiarę w Boga bo końca tragedii nie widać Nie widać nadzieji na swiecie wokół skurwysyństwo widzisz te zeszmacone dziewczyny widzisz tych niekoniecznie łysych gości którzy za parę złotych zabilby Cię jak psa przy tłumie gapiów którzy potem mówią że nic nie widzieli Najchętniej chciałbyś zasnąć Chciałbyś nic nie czuć Nie czuć tego bólu tej rozpaczy i samotności ogromnej samotności Chciałbyś żeby Cię ktoś przytulił otarł Twoje łzy martwił się o Ciebie modlił się i myślał o Tobie Chciałbyś by zawsze był przy Tobie mimo Twoich kompleksów nieśmiałości i wszystkich wad i błędów które popełniasz jak my wszyscy Wierzę w to głęboko

pogrzeb Jana Pawła II i śmierć bezdomnego umarł Jan Paweł II jak niektórzy mówią wielki żegnały go miliony ze łzami w oczach i można było wtedy iść przez miasto w koszulce resovii i nie zostać za to skopanym to były podobno wielkie rekolekcje rekolekcje w świetle kamer tv jeden człowiek umarł a tyle milionów go żegnało jechało zobaczyć jego zwłoki tysiące kilometrów i nawet radiostacja i four fun tv spokorniały Tak można umierać Tak jest łatwiej umierać mniej strasznie bardziej pogodnie i spokojnie Niedaleko mojego domu jest kościelny śmietnik leżał tam brudny śmierdzący bezdomny taki dla wielu nic nie warty śmieć leżał tam sobie i umarł bez telewizyjnych kamer bez zbiorowego lamentu i bicia kościelnych dzwonów po prostu umarł gdzieś między metalowym kontenerem a białą ścianą wśród niepotrzebnych odpadków

a nie odpowiedziałeś na moje pytanie odnośnie różewicza..