violetta

magiczy

piękne słodkie

na domowych deskach podfruwam to upadam na twojej dłoni w spojrzeniu jak pyłek przyjmuję uwielbienie mocno objęci wkładamy nasz skarb do albumu z żołędziem albo orzeszkiem

wracam miękko stopą w szmacianym trzewiku dotykam ciepły strumień częścią mnie wyłapuję każdy listek grę patrzysz splatam się z tobą pniami i pozostaję pyłkiem

W zarośla bzów rzucam się na trawę Czuję w tobie czułość Zachwycasz się zapachem mojej skóry Węszysz jak myśliwski pies Kocham to zamieranie A potem lawendowe cętki

Wyciągam koronkowe ręce jak jesion, by odbywać miłość i długie spacery. Z gałązek rozpinasz koc, jesteś, kiedy zawołam. A potem wchodzę do środka, oczy żarzą się węglem, w domu bardzo ciepło.

dziękuję, cieszę się:)

dziękuję, trochę zmieniam

Podbiegasz z błyszczącym babim latem i na jedwabnej nitce wypuszczasz światło, a ja stoję w nowym miejscu. Słyszę - ach. Jestem mgnieniem w twoim biegu, delikatnym pulsowaniem w przytuleniu. Taka nasza powszedniość.

wślizguję się między ciebie ciepłą dłonią dotykasz szyi falowanym zapachem ożywiam jak kwiat piosenkę o marzeniach w letnim kurzu słyszę miękki odgłos mrugających powiek

piękny wiersz i to gniazdo szpaków.

moja dłoń otwiera się w naszych splotachszumisz nad głową miękki żwirek pod podeszwamirozanielam kwieciestaję się kształtnym listkiem gałązkąz zaskoczenia pocałuję w usta

w twoich ramionach mój słodki zapach subtelnych kwiatów przytulasz mocniej otwieram usta do soczystego pocałunku wraca ciepło wygładzasz pieszczotliwie jak złocisty bez rozpromieniam się

to promieniejące kwiaty nie krem;)

cieszę się słodkim powietrzem odsłaniam ramiona z listkiem z kremowych kwiatów nie zasnęłam późno całujesz kołysany bez

złota skóra uświęca moją palce tworzą wybujałe gałązki na drabinkach całujesz pachnące włosy lgną zabarwiamy się malinową pościelą nawzajem w jedną całość

piękny

piękny, sam sobie odpowiedziałeś;)

świetny, niepokojący troszkę.

zrobiłam błąd i wyszło śmiesznie;)

pragnę onieśmielająco patrzeć w oczy jak za pierwszym razem kiedy wciskam dłonie w kremowe więchy czarnego bzu zostawiasz na mnie złoty pyłek tak dla zabawy nastawiam usta

rzucam się w ramiona i zamieniam w obłok rozciągany do następnego razu bliżsi wchodzę na ścieżkę jak ogród różowych migdałków bo kochasz się po francusku bujamy w głębi zdolności

mówisz jestem słodką iskrą porywasz pieszczotą latającym piórkiem pióreczkiem które opada na moją głowę i widzę cień bawimy się w sprawianie nawzajem przyjemności

końcówka spowolniła mi czytanie, ale ok. wiersz.

wtulam się w ciebie jakbyśmy urodzili się objęci a potem ktoś nas rodzielił i teraz zabierasz mnie do nieba zasypiamy o poranku kiedy otwieram oczy jest zapomniane południe zajęcia ciepła skóra na początku