basia ha

ja się jedynie ukłonie nie dodając ani słowa więcej.

bardzo mi bliskie... to jak być, trwać w czymś do czego do samego końca nie ma się przekonania. Jest gdzieś inny świat, ale sama nie potrafisz podjąć decyzji: być tu czy być tam?

mam na myśli twój komentarz do mojego w tym poście nawet, ale nie ma o czym mówić.

Do ogółu. Nie martw się, nie pije do ciebie w żaden sposób, od samego początku nie było to moim zamiarem, choć już raz mi się od Ciebie oberwało pozdrawiam

nie potrzebny wyścig argumentów nikła demostracja słów zapisane wypowiedziane stało się niezapomniane słowa są Jej a reszta? chyba powinna stać się milczeniem napisałam to tu, w tej chwili, w okienku, więc pewnie dlatego nieudolnie trochę, ale to co przekazać chciałam, to przekazałam.

dziękuję i pozdrawiam... odważyłam się i... miłe to takie.

starałam sie odpowiedziec na pytanie powyzej " a skad mialem wiedziec"...i nie było to żadnym zarzutem, pokuszę się nawet o stwierdzenie, że wręcz przeciwnie.

"niczym matka" - to już dyskwalifikuje temat jako dosłowny... chyba...

a mi się podoba i choć przeczytam go jeszcze z dziesięć razy by zrozumieć po swojemu, to nie szkoda mi na to czasu.

ja bym nie starała się go bronić zanim dobrniesz do Z masz jeszcze wiele, wiele czasu - Hej, niezwyciężony... - chciałoby się rzec. (ale ktoś zrobił to przede mną już) Czasem lepiej krótko i ...na temat? wiersz jest wtedy, gdy poeta siada nad kartką papieru (ówczesnie przed monitorem) i bawi się słowami, wplatając weń sens dla siebie jedynie zrozumiały. Czy dla innych? - nad tym warto się zastanowić, ale nie każdy poeta ma na to czas. Co autor miał na myśli? - autor to wie.

No wszystko ok, tyle, że ja robie porządki po kimś... I niestety nie pomoże tu przycisk "zmień", który oczywiście zauważyłam dopiero teraz. Pozdrawiam

To już kolejny wiersz twój, który można przypisać komuś, czemuś, po coś - pisany pod kogoś. A ja pytam po co? Czy to nie jest tak, że powinniśmy pisać coś nowego, swojego, dla siebie, od siebie? Po co powtarzać coś co już było? Wiersz jest piękny, to prawda, ale takimi wierszami zachwycała się wiele lat temu moja niedowidząca polonistka, a nie ja. "hej niezwycięzony (...) poznać się daj" - ale takim jakim jesteś teraz, a nie przed wiekami..." pozdrawiam serdecznie.

Bursa kojarzy mi się z "mam w dupie małe miasteczka" raczej, ale zaiste wiersze jego (całe 7, które napisał) są szokujące, a może po prostu zaskakujące. Twój wiersz nie zaskakuje a właśnie szokuje. Lubię pisanie proste i zwyczajne, bez ubierania w ideologie i mądrości, których nie ma. Fajne to twoje "Romantyczne rozstanie".

Przepraszam, na suficie zwykle bywa żyrandol, a nie żyraldol. My mistake!

Szlag trafił Kota, psa a potem mnie Dywan się posiepał Żyraldol lekko naderwał Stąpam po kwadratach Nieposłyszalnie, tańcząc Przechodzę do drugiego pokoju Wstawiam dziesiąte już pranie Śpisz tu, śpisz i tam Nie mogę pozbyć się ciebie Z cieni tych ścian wystają Twoje marzenia.

A ja nie wiem co mnie w nim ujmuje; prostota, czy blebleble. Jednak coś, komuś bliskie, nikomu, mnie, tobie, czy tak po prostu. Coś na pewno! ale... czytam do dziś

Ustawa o... I prawo do... Pochody postulatów Nie podpiszę żadnego dokumentu Nie zatwierdzę żadnej propozycji Właściwie w nic Ci już nie wierzę Sama nakazy i zakazy Jakbym ustrój zmieniła Dawno temu W odległej galaktyce... Tej bajki już nie powtórzymy... Nie zapuszczę warkocza Byś mógł się wspiąć Na ratunek smoki, z którymi walczymy przybierają postać twoich bliskich Dostałam dziesięć punktów przy porodzie nie wyróżniam się więc zupełnie niczym.

Pamiętam, pamiętam.

Pel... i nie mow, to dla ciebie...za zainteresowanie, gdzies kiedys.... odwazyłam sie własnie dzieki tobie.

Eufrat cicho szepcze wykrzykuje falami słowa zapomniana brama bogów otwarta dla nielicznych Mardukowi z dłoni wypadło berło gdy zabijał żeński pierwiastek świata powstało sklepienie niebieskie odległe i niezrozumiałe Tiamat umarła rozdarta na pół a ja jeszcze oddycham. Pel______

Tak. I nadal zastanawiam się jak to przeżyłam. Ale skoro tu jestem, to chyba happy and.

chodziło mi chyba o porównanie tego rodarcia z Babilonu do mojego rozdarcia... z niego powstało...a ja nadal oddycham. Dziwi mnie to wielce.

Eufrat cicho szepcze wykrzykuje falami słowa zapomniana brama bogów otwarta dla nielicznych Mardukowi z dłoni wypadło berło gdy zabijał żeński pierwiastek świata powstało sklepienie niebieskie odległe i niezrozumiałe Tiamat umarła rozdarta na pół a ja jeszcze oddycham.