Kalina_Kaczmarek

Nie próbowałam napisać nowej wersji piosenki Metalliki, za bardzo ją lubię... Po prostu nie wiedziałam jaki tu wstawić tytuł. No i wiem, że się nie umywam do Jamesa. Może to rzeczywiście był błąd. Ale to chyba nie jest unforgiven;)?

Czy w domu wariatów jest ktoś naprawdę chory? Nie,to my,ci co jesteśmy na zewnątrz, twierdzimy, że oni nie są zdrowi, bo nie umiemy zobaczyć tego wszystkiego, co widzą oni. Wariaci. O ile ktoś taki tam istnieje... Bo czy my wszyscy,tu, nie jesteśmy wariatami?

Przez ściśniete gardło nie wydobywa się żaden dźwięk. Zaciśnięte pięści aż do bólu wbite paznokcie. Nieme błaganie w oczach, szum w uszach, mgła przed oczami... Aż przychodzi świadomośc tego, co się stało, że stało się to, czego człowiek tak się boi: że umarł człowiek, że znowu umarł człowiek...

Jeśli nie tak, to jak opisać czas przeszły? Jak opisać, to co minęło? jesli mi powiesz, to następny wiersz może będzie lepszy. I jeśli mi się uda, to zadedykuję go Tobie;-) A tak w ogóle, to bardzo dziękuję za rady. Wezmę je pod uwagę:)

Z przyjemnością uśmiechnę się do wszystkich;-D

Szłam długo, samotnie uśmiechałam się tylko do mego odbicia w kałuży Bawiłam się, śmiałam uśmiechałam się nawet do ludzi, do wielu ludzi. Szłam, spotkałam kogoś po drodze i nie musiałam już samotnie uśmiechać się do swego odbicia w kałuży Znów szłam samotnie ale się już nie uśmiechałam Szukałam drogi tam, skąd się już nie wraca...

W spracowane Swe ręce ujął Bóg ziemię i tchnął w nią życie, stworzył, zbudował, wynalazł i Jego spracowany umysł popełnił błąd: Bóg stworzył człowieka. Tak oto dzieło Mistrza upadło by powstać przez śmierć i zmartwychwstanie Syna Jego Amen.

Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić...

Krzysiu, "nie mych" czyli "nie moich", i "niemych" czyli "niemych". Pozdrawiam.

W obłokach myśli obcych w gronie myśli nie mych Wśród słów niewypowiedzianych Czai się prawda. w gromadzie ludzi innych, w tułaczce słów nie mych w zapale i w rozpaczy jest głęboka... Ukryta Cicha noc, ciemne niebo, jasne gwiazdy, Wielki wóz. Galop myśli opętańczych wśród tych gwiazd, pośrod drzew. nie ma mnie Ani nie mych myśli, obcych słów. Nie ma mnie. Niema jest prawda. niema. nie ma...

Podobne, podobne... A może inne, tylko trzeba złapać ich sens?

Mam za co, mam...

Dzieki, nie wiem, co czujesz, lae miło mi, że ktoś to rozumie;-))) Pozdrawiam

Siedzę sama, choć wokół mnie tłum Siedzę sama, choć w pokoju pełno osób. Mam ochotę napisać wiersz, wiem nawet o czym. Nie mogę. Ten tłum nie daje mi szans. Chcę byc sama, ale nie samotna bo nie umiem rozmawiać z wieloma osobami na raz. Chcę byc sama, by przemyśleć to, co chę powiedzieć. A chcę powiedziec wiele. Wykrzyczeć! Nie usłyszysz mojego wołania. jesteś za daleko. Ale kiedyś będziemy bliżej Po prostu powiem, a wtedy mnie usłyszysz...

Pelman, powtórzenia może i nie są poprawne, jeśli chodzi o język polski, ale wyrażają to, że ta jedna osoba, pomogła mi w tylu rzeczach. A najważniejsze jest to, że jej to mogłam powiedzieć i że ona (on) o tym wie. Ale dziękuję za komentarz. Będzie mniej powtórzeń;-)

Fantasmagoria... To od piosenki Hunter? a jeśli chodzi o wiersz, to jest świetny. Tyle powiem. Po porstu świetny. Pozdrawiam

Spotkałam raz człowieka, który pomógł mi zrozumiec sens mego życia. Spotkałam raz człowieka, który pomógł mi zrozumiec dlaczego... Spotkałam raz człowieka, dzięki któremu pojęłam co dla mnie ważne. Spotkałam raz człowieka, który ukazał mi jak wiele błędów w życiu człowiek popełnia nieświadomie. Spotkałam raz człowieka, który wskazał mi drogę do zrozumienia rzeczy, których nie mogłam i nie chciałam zrozumieć. Spotkałam raz człowieka i chcę mu powidzieć: Dziękuję...

Od próśb już głowa pęka - Pomóż sobie. Pomóż sobie, byś mógł pomóc innym. Cudo. Tyle powiem:)

Siedzę i słucham słowa mają tak wiele znaczeń, sama nie wiem jak mam je rozumieć. O czym mówisz? Ja to inaczej rozumiem. Ale też dobrze. to było neważne ważna była reakcja. Ważne było czy odpowiesz Odpowiedziałam Ale nadal nie wiem...

Wiesz co, Klaudiusz, ja nie mam wpływu na to ilu ludzi czyta ten wiersz. Nie piszę po to, by go wiele osób czytało. A ty na jego temat nie napisałeś nic tylko, że go wiele osób przeczytało. Ale dzięki za komentarz. Może to odstraszy ludzi i nie będzie więcej trzycyfrowych liczb w tej rubryczce...

Patrzę prze okno Widzę świat Patrzę przez okno na drzewa i las Widzę rzekę jezioro i was Patrzę przez okno Widzę mgłę Patrzę przez okno nie widzę już nic oprócz ciemności Śmierć puka do drzwi... Wypadam przez okno Umieram I znów widzę las drzewa jezioro i was Ale z góry

Takie to trochę ckliwe, muza i róża, takie banałki, Ale muszę przyznać, że w całości trafiają do czytelnika. Może trochę za dużo tam romantyzmu, ale ogólnie jest w porządku. Pozdrawiam

Wiesz, kiedy czytałam początek, to tak nie bardzo mi to odpowiadało. Takie dziecinne, ale jak przeczytałam ostatni wers-to nie jest już dziecinne. Czy to twoje własne odczucia, czy tak po prostu, z obserwacji innych ludzi? Ogółem wiersz całkiem dobry,ma dość zaskakujące zakończenie, ja bym tylko popracowała nad rymami. Albo je robić, albo nie. Pozdrawiam.

nie zgodzę się, że jest taki jak wszystkie, choć nie przeczę, że może nie być super oryginalny. Ale mi się wydaje, że coś w nim jest.

Pisałam to pod wpływem chwili, ale i tak uważam, że jest w nim coś. Czy ktoś się ze mną zgadza?