Fly Elika

smutny m inn. w świetle tych powtarzających się trudnych scenariuszy podoba mi się napisanie pozdrawiam serdecznie

jak miło mogę się domyślać dzięki za wpadnięcie Kikusie

cóz rozumiem Sylwestrze, taki bywa rzadko ale mój marzeniowy styl, choć tutaj mało okazany indywidualnie w treści dziękuje za czytanie i pozdrawiam

też czytałam - dobrze, że mały kotek uciekł zawczasu przynajmniej, tak by mi się co wydawało

I znowu powiało majem ;) Miło Agatko , że zagladnęłaś do mnie a pewnie że majem, majem ach to taki piękny miesiąc dla rozkwitu codziennie mógłby być maj pozdrawiam

tak tak Zbigniew dobrze zauważył z refleksjami- przewietrzyłam się i przypomniałam sobie po drodze - że może coś jeszcze się zdarzyć - ale jak już- to najlepiej na zawsze :)) pozdrawiam serdecznie co by nie psuć nikomu nastroju ani na bieżąco pisanych wierszy

To tak jak ja! Wiele osób kojarzy moje pisanie z Leśmianem, a ja wcale nie najwięcej Go czytuję i nie On jest moim najulubieńszym Poetą. (Ale to nie znaczy, że Go nie lubię i nie cenię). :-) trzeba i będziemy cenić poetów - dzięki temu będzie cenniejsze to co ze szlachetnym talentem bezcenne a tak mi się ... wykoncypowało na pociechę poetom pozdrawiam serdecznie

jesteś - dzięki no cieplutko Jacku pozdrawiam i buziak zarumieniona od rana z wypieczkami teraz w szybie piaskiem zeszklona

dzięki serdeczne Stasiu jakoś tak wyszło może i tak trzeba pozdrawiam

właściwie to dałam na warsztat te dywagacje bo tak jakoś z mojego patrzenia to częściej jeszcze wygląda nie wiedząc dlaczego -cytując po zmianie w ostatniej zwrotce tak: " a obrus się bieli z lub czy bez krochmalu pod nim zabłocko dla obserwacji ze skonsolidowanego kręgu" co Ci się podobało to zabrałeś i już pozdrowienia

nie mogłam się powstrzymać i ośmieliłam się tu wskoczyć więc mnie przywiodło z tytułu obuwia :)) i tańca niewyobrażalnie interesujący wręcz ale masz świetne teledyski czyli jutubki :)) już na inne nawet nie zerkam - takie dobrze dobrane są w ten się zapatrzyłam i zapatrzyłam niemożliwie ;)))

ucho może boleć oj może, jak już coś to się nasłuchało za dużo słów, których lepiej było nie słuchać od tego bym zaczęła w tym temacie jeśli już do serca przytul dobre serce i może wierne ciepło :) pozdrawiam Stasiu

sytuacyjny o dywagacjach dylatacyjnych samotność niczego sobie poety nie oznacza skruchy no jakże jedna czy dwie na stole a przy osiadając pomiędzy stonogami to się już staje poniżej takie ciche suwanie radość płynąca z sucha że przez filc rys nie widać wszystko i tak się święci nad świecznikami par co tych trzecich stojących naprzeciw obrus się i tak się bieli z lub czy bez krochmalu pod nim zabłocko dla konsolidacji z obserwacyjnego kręgu

:))) ależ mi dzisiaj milutko i Tobie Jacusiu nastrój podzieliłam a do wiosny chociaż tyle to u nas jak się to mówi już tuż tuż .... :))) to czy nie czas już pod tusz tylko ciepły czy chłodny śniegu ani mrozu jeszcze to jakoś da się wytrzymać i do wiosny napiszmy lotniczy serdecznie i ciepło Jacku

Wielkie dziękuję, radośnie słowa z komentarza twoje odczytuję a i ocena znakomita , jakże to na ducha z poranka :)) dobrze może wpływać :)). Pozdrawiam ciepła Oksywię z rana :))) ps. achh muszę jeszcze Leśmiana coś poczytać :)))

Odważnie współczesny i bez bawełny Oxyvio - obraz z realiów i istniejącej też płaszczyzny rzeczywistości. Smutny i prawdziwy bez skrupułów i cackań - do celu pociągnięty wiersz. Druga strofa zawiera aż trzy wersy na końcu ze swoistymi końcówkami - ale taka też i uroda naszego języka, którą akurat odczytuje z zamysłem wierszowych nowoczesności. To może a i nie musi przeszkadzać. Zależy, jak kto lubi i co czytać. Pozdrowienia ciepłe

Bardzo miło się czytało z klimacikiem przedświątecznym serdecznie i cieplutko Alunko

Smutne, czy szczere to trudno powiedzieć, może skłonności do rozterek... Bardzo ładnie to napisane i przekazanie nieufności wobec odczuć drugiej osoby. Pozdrawiam serdecznie

Czytam to któryś raz i dobrze napisane, chociaż bez specjalnej staranności :). Mam odczucie po zakończeniu czytania, że tu już nic nie może się zdarzyć. To tylko takie moje na to patrzenie. Pozdrawiam serdecznie.

Rytm wiersza, o ile to rytm (?) kojarzy mi się z pewnym utworkiem. Zaintrygował mnie do zastanowienia, gdzie coś podobnego czytałam i czy subtelnie wyszło. Widać przemyślane te powtórzenia i oby nie za dużo, ale to zależy, jak komu się to już czyta. Pzdr.

niedostrzeżenie komentarza brak czasu gniewasz się(?) hmm, to mało powiedziane :( zwłaszcza porównanie

to jak komentujesz to jeszcze więcej unieprawdziwiasz, ale może to rozumiem dzięki za czytanie sam wiersz przyszedł mi akurat z lekkością i za ulubioną prawdziwą wiosną :)

Brido, to mnie zaskoczyłaś. Mogę tylko zaznaczyć, że za skojarzenia i do tego /jak nazwałaś zboczone/ nie odpowiadam. A jeśli dlatego, że ładnie to cieszy i jeszcze jak lekko się czyta. Choć mi się wydaje to tak - coś podobnie, jak bym kojarzyła np. okulary nie z niedowidzeniem, tylko tym co chce się zobaczyć a po ich założeniu kojarzy się z tym czego się nie chce tak bardzo tego widzieć :)) Pozdrawiam serdecznie.

rozmierzwiony aplauz marca córka już się miewa dobrze spogląda rankiem przez okno nie pomni już łzy ze zdrożyny rozbłysły się oczka niezapominajek promyki rozgościły spojrzeniem jeszcze głowa spuszczona w zieleń czesze słowa rześko i strojniej baczniej przebacza nieposkromienie rozanieliły się sploty zwiastunów wiosny majowej stokrotnie rozsiały polnym łąki oranym ardentem rozśpiewały się przy lnie maki po lipową koronę

Marku - a skąd ty to tak wszystko wiesz ops nie wszystko - wkradł się błąd a on nic - był i nie ma go e nie nie nie jejujeju dzienki :)) pozdrawiam