Anna_Para

Leo: zostawiłaś jeszcze inwersje. Jeśli Ci to nie przeszkadza, poprostuj je, co??? Po co dziś mówić: ojciec stary żeńcem stał się niebios piórem zapiszę Ale: Jak chcesz! Cieplutko, Para:)

Leo: Trochę inaczej połamałabym wersy, ale w zasadzie - kosmetycznie. Jest dobrze. Zamyśliłam się, zadumałam. (Mój ojciec zmarł wiele lat temu.) chciałbym zobaczyć rzekł ojciec piękno ale nie mogę wyżej niż sięga oko w utrudzeniu bez żalu stał się żeńcem niebios bo marzył na ziemi dzwony gdy podzwoniły rozsypały byt kruszyły serce dom się pochylił i łzy upadły na ziemię zapiszę piórem doświadczyłam wzruszeń znów krok do tyłu w cieniu lipowego drzewa wsparty z jednej strony spoglądał na lot gołębi do lotu podrywał inne ulecę i ja kiedyś ulecę nad ścieżki nieprzetarte nie ma innej drogi Jeszcze tu pewnie wpadnę. Widzisz, więcej ingerencji niż myślałam. Ale... to Twój wiersz. Piękny tak czy siak. Cieplutko, Para:)

Oxy, Kochana! Policzmy razem: w tajemnicy nocnych szeptów pojawiła się pieszczota 16 zaplątała srebra złota i nie chciała wcale wyjść 15 miała miękkość czułych gestów nie umiała się odmotać 16 zapytała czemu nie śpię potem zapragnęła pić 15 piłyśmy obydwie szeptem sok z czereśni tych czerwcowych 16 a w zagięciach naszych palców zostawiała ślad 13 rozgniatanie jagód słodkich ach nie przyszło nam do głowy 16 może być przyjęciem pysznym czarnym że aż strach 13 --------// -------- 8 + 8 --------// ------- 8 + 7 --------// -------- 8 + 8 --------// ------- 8 + 7 --------// -------- 8 + 8 --------// ----- 8 + 5 --------// -------- 8 + 8 --------// ----- 8 + 5 Widzisz , jak spod linijki! Tylko śpiewać! Zapisałam w długich wersach, bo ballada lubi się epicko "rozgadać", z wielością czasowników, zarysowaną akcją. Teraz zapiszę Ci to inaczej. Spójrz: w tajemnicy nocnych szeptów 8 pojawiła się pieszczota 8 zaplątała srebra złota 8 i nie chciała wcale wyjść 7 miała miękkość czułych gestów 8 nie umiała się odmotać 8 zapytała czemu nie śpię 8 potem zapragnęła pić 7 piłyśmy obydwie szeptem 8 sok z czereśni tych czerwcowych 8 a w zagięciach naszych palców 8 zostawiała ślad 5 rozgniatanie jagód słodkich 8 ach nie przyszło nam do głowy 8 może być przyjęciem pysznym 8 czarnym że aż strach 5 Teraz czytelniej, jaśniej widzisz strukturę z jej regularnościami i nieregularnościami. :) Sobie na przyszłość i wszystkim rymującym życzę takich nieregularnośći! ;))))) Ale zawsze: Dzięki za czytanie i zainteresowanie. Cieplutko, Para:)

Aleee, koniec, a podobno astronoma poznaje się po tym, jak kończy.... Dobra, jak nie, to nie. Nic na siłę! Pa ra ra ra! ;))))

Anno Myszkino: Dzięki za sumienne i systematyczne czytanie moich wierszydełek. Miło mi baaaardzo;) Paraanna

Anno: Fakt, jest lepiej:) Para

Taro: Tak, to wiersz z warsztatu. To on Ci się tak podobał w czerwcu i cieszę się, że się to nie zmieniło. Cieplutko wdzięczna, Para:)

Krzyś, jesteś niezawodny, bardzo dziękuję i cieszę się, że niezmiennie jesteś pod moimi wierszykami. Dzięki śliczne. Para:)

Anno Myszkino: Podoba mi się ten tekst. Rozprawiasz o swoich relacjach z tą najsubiektywniejszą z wartości życia. Dobrze, że zapisałaś stychicznie. Wers: nielitościwy to kompan poprawiłabym na: bezlitosny kompan Tak bywa, że szczęśliwi czasu nie liczą, dopiero kiedy coś uwiera, ma się wrażenie, że jest go za dużo. To nie czas mija, to człowiecza właściwość. Cieplutko, Para:)

gdyby wolał zaś oralny układ byłby ten - fatalny:)))) No coś Ty??? Koniec zabawy?

Mateuszku, a myślałam, że spodoba Ci się mój wiersz;) Trudno. Jak buty nie do pary, jak rękawiczki z dwóch innych kompletów, jak rewers od innej monety niż awers. Tak bywa, Mateuszku. Ale to nic, przecież i tak wszyscy wiedzą, że... Jeden but jest lewy, drugi prawy, i jakoś łażą jeden za drugim. Ach, rozgadałam się, a miałam napisać jedno: Mateuszku, a o wierszuuuu???? Cmok.

Leo: Nie dość, że mnie bronisz, to jeszcze mnie rozpieszczasz recenzjami. I rób tak dalej. Bardzo mi to odpowiada. :))))))) Cieplutko i wdzięcznie, Para:)

Arielu: Witam Cię, nowego czytelnika moich wierszy. No trudno, jeśli nie cały trafił. Jeśli bodaj jedno zdanie - to i tak jest mi miło. Serdecznie dziękuję, Para:)

Oxywio: Słyszenie rytmu jest umiejętnością tak subiektywną... Wiersz był w warsztacie, sama go już podciągałam. Niechże tak zostanie. Ale bardzo mi miło, że czytasz i "słuchasz" moich wierszy. Zawsze to dla mnie wielki zaszczyt. Cieplutko, Para:) Ps. Ach, pewnie inaczej akcentujemy słowo "piłyśmy" :) Ja, Oxyvio, po staremu: z akcentem na trzecią od końca, czyli tu - na pierwszą:) Pewnie dlatego;)

Jacku, bardzo mi bardzo. Serdecznie dziękuję za czas i dobre słowo. Cieplutko, Para:)

A wiesz, Anno, że "Szachrajkę" znam niemal całą na pamięć? A ta moja Mucha, to takie wygłupy... Dzięki prześliczne, bardzo wdzięczna i zmęczona kłaniam się, Paraanna:)

gdyby Wenus miała pończoszki, korale, nic by nie zwiotczało wcale, wcale, wcale Sama planeta - nie to, co kobieta! ;)))))))

Leo: Natychmiast proszę mi się przyznać do pci, to będę z Tobą inaczej prowadzić konwersancjęęęęę! Możesz napisać na pw;) Staranna Para. A Mucha już się wylęga. Nie zdradzę miejsca, bo spożywam kolancjęęęę ;) Cmok, na wszelki.

odzyskiwał zwykły rezon kiedy ściągał kombinezon No, to lecim, ale ... po obiedzie:))))) Star Anna

Leokadio, Broniu moja! Dzięki. Astronomiczne;)

Staroć z warsztatu, lekko poprawiony.

Wiersz można przeczytać w książce: Jolanta Zarębska, Śpiewam i milczę, Miniatura, Kraków 2012, ISBN 978-83-7606-401-7 Cieplutko pozdrawiam, Para:)

czy astralny czy analny byleby był nienachalny Nie przeginam, Leo, powiedz? Para:)

tak czekała astronoma że zsiniała - jak to ona A co sobie będę żałować? Cieplutko. Star Anna:)

Taruniu, dzięki. Zbieram sobie podobne bajeczki... do teczki. Wyciągam z archiwum, dla Zuzi, dla Stasia. Niech mają. Kiedyś. Cmokam, Para:)