Jimmy_Jordan

skoro to rozumiesz, w jakim celu używasz słowa debilizm? Oświadczam Ci najzwyczajniej w świecie, że w tekście, zwłaszcza po pierwszej strofie, jest zbyt wiele złożoności, która przeszkadza w odbiorze owej "metafizyki". Debilizm? spoko Jimmy Chyba nie do końca zrozumiałeś treść mojej wypowiedzi. Kwestia wysmakowania jest stricte subiektywnym elementem poglądu na tekst. Natomiast debilizmem jest dla mnie stwierdzenie, że wiersz przegadany. Mam bardziej łopatologicznie ? stary przeczytaj jeszcze raz, bo naprawdę szkoda mi na ciebie czasu

ładna myśl w puencie, ale coś zgrzyta przy ikarze, chyba banał leciutki z tą mitologiczną metaforą. ale ok, niech sobie żyje, Jimmy

Odbieram ten komentarz jako przejaw skrajnego debilizmu. Jakim cudem tekst może być przegadany ? Przegadałeś go, że tak piszesz ? Wiesz jaka była początkowa, metafizyczna forma tekstu, żeby stwierdzać, że tekst jest przegadany ? Ja go nie przegadałem. Wysmakowany, powiadasz. To wyłącznie kwestia osobistego poczucia estetycznego i indywidualnych preferencji. skoro to rozumiesz, w jakim celu używasz słowa debilizm? Oświadczam Ci najzwyczajniej w świecie, że w tekście, zwłaszcza po pierwszej strofie, jest zbyt wiele złożoności, która przeszkadza w odbiorze owej "metafizyki". Debilizm? spoko Jimmy

łał. gratulacje, dobrą grupę skupiacie wokół siebie. pnijcie się w tej hierarchi krakowskiej, ekipa pozdrawia Jimmy

Jak dla mnie nieco przegadane, nawet nie nieco, a mocno. Nawet jeśli to zabieg świadomy, w co wątpię, a jego celem, jak zawsze, jest oddanie jakiejś nerwowości peela, powinien być bardziej ... wysmakowany? wysmykły? zdrówko, Jimmy edycja: wysmukły

hihihi, dzięki Norman za porcje humoru, zdrówko Jimmy

to nieładnie tak zmieniać tekst, od tego warsztat

hihi, ja właśnie dowiedziałem się o tym wczoraj od Magdy. na początku nie wiedziałem o co chodzi ;) ale to miło. Dzięki Beatko, dzięki Madziu, Jimmy

aj, jak ja czytam nie mogę ;P sorki

tak, a więc można się temu odfurkać nie rzucając c h u j a mi. I dobrze niech się chłopięta uczą. Jednakowoż nie idzie, przynajmniej u mnie pogodzić "jarmarczni kuglarze" z innymi cudami techniki z tekstu, a i "ograniczona metafora" ogranicza i tak lekką metaforykę tekstu. zdrówko Beato, Jimmy

to jest to! byłem raz ale zniechęciłem się samym kształtem tekstu, jak się okazuje pozory mylą. Jakbym znalazł gdzieś jeszcze starą skalę ocen, dałbym genialny w obu rubryczkach ;P

ja to widzę tak ^,bez słówka cień, ale wiem (;) że nic już z tym zrobić się nie da, bo już zostanie jakie jest (com napisał...), ale chyba mógłbyś na potrzeby forum usunąć ów "cień"? - tak czy siak zgłaszam potrzebę... ps wiesz, że umiesz i nie trzeba cię raczej o tym informować pięćset razy Jimmy

ja wam mówię jest dobrze jest dobrze jest dobrze ale nienajgorzej jest

nie przesadzaj, jak jest dobrze, to piszę: jest dobrze.

jest jakaś potoczna pokraczność w przedostatnim wersie, ale ujdzie ta miniaturka na walentynki ;) pozdrawiam Jimmy

jak ja bym chciał już dawać minusy... to nie działa Gała

tylko bez skandalicznych słów proszę. chyba, że to twoje skryte marzenia;) na zdrowie

apostrof w złym miejscu, a wiersz zwyczajnie d o d u p y

massssssssssakra, dałbym milion minusów, ale jeszcze nie mogę

nie moja bajka. wolę kiedy takie historie są wzięte z życia, bliżej życia. zdrówko

a (złośliwie!) w co drugiej linijce musi być rym. ale jakiś do kitu ten rym. puentujesz, a w dzisiejszych czasach jest to umiejętność niektórym obca, coś kiedyś może z ciebie wleźć, ale pisz częściej.

ja nie czytałem wersji obrzydliwej, ale pierwsza ma bardzo dużo smaczków, po których można powiedzieć, że rozumiesz istotę tego co robisz. nie przesadzone, choć trudno w twojej konwencji nie przesadzać, dużo razy pojawia się wyraz światło (synonim znajdź), poza tym pamiętam krople duszy - i podoba mi się. "Wiem, że chciałeś więcej, serc kule z ołowiu tym prochem rozpalić, którego wsypałeś" rozpalić tym prochem. zapanuj nad inwersjami peace Jimmy

wierszoł daje radę, ale jedynka jakaś dziwna pozdrawiam Jimmy

oj, poniosło mnie, sorki, ale moim zdaniem niezupełnie dobrze wyszło ubranie miąższu wiersza w milion nawiązań do tego samego. wystarczyło napomknąć, a tak ma się wrażenie, że podjarałeś się tą muzą jak dziecko. (a może o to chodziło / zdrówko

sentyment jest, ale po co pisać wiersze o joy division? nie chwytam, a może chodzi o magię tej sytuacji z epilogu, że nawet nie wiedzieliście, że się okazało...? wg mnie masakra. pisać takie wiersze, to zupełnie jak po minucie rozmowy uzależniać znajomość z kimś od idiotycznego pytania: czego słuchasz? ale najgorzej z tobą nie jest, nie bój nic. zdrówko, Jimmy edycja: od odpowiedzi na idiotyczne pytanie - znaczy