Nata_Kruk

Waldku... dzięki za upodobanie... szemranych podróży... :) Gerber.... rozbawiłeś mnie tym wpisem... :)) dzięki za zajrzenie. Czarku... to Ci się skojarzyło... :) Miło, że wpadłeś tutaj. Pozdrawiam Gości.

Corival ..:) miło, naprawdę miło mi, że chce Ci się cofać... no tak, kolejne liczby mogły.. skusić.. o co tej kobiecie chodziło... :) Mam takie tytuły, że "domalowanie" treści nie stanowiło jakiegoś większego problemu. .... bo mam w swoich.. Niedziela nad Niegocinem... to jeden z tytułów, który znalazł się w... zrywie. ... wiesz, też lubię tę frazę. ... :) może i inni miewają podobnie. Dziękuję za obszerne odniesienie do treści. Doceniam.

Tak Corival.. następna historyjka, która ma pewnie swoje 'kopie' w realu. Miło, że zaglądasz i zostawiasz kilka słów od siebie, bardzo dziękuję... :) Pozdrawiam.

.... kieeedyś wpadł mi do głowy pomysł zapisania treści z max. tytułów i min. dodadkowych słów i ... co jakiś czas, kontynuuję. Dzięki za wejście do 'staroci'.... :) Pozdrawiam.

Elephant... powyższą treść widzą tylko jako piosenkę... podoba mi się przekaz... piszesz o zwariowanych, współczesnych czasach, cóż... cała prawda, którą wielu widzi (może poza elYtami... ;)) i.. pisze, i ok. Pozdrawiam.

... odczuwam to samo i ilekroć jestem przy jakimś starym, okazałym drzewie, zadumam się.. ileż to drzewo "widziało". Tutaj o gruszy... :) i daaawnych wczasach pod nią. Ładnie o... drzewie... bardzo ładnie.! ... a gdyby... żyje pod korą, ale też w koronie... zyskasz jedną sylabę. Pozdrawiam.

... jasne, że.. "powolutku".. tutaj trzeba się delektować każdą chwilką. Romantyczny, jakby z innej epoki erotyk, z innej... bo delikatność gra pierwsze skrzypce. Pozdrawiam.

Waldku... udał Ci się ten wiersz. Dołączam do postów wyżej, zgadzam się z nimi. Ja także lubię ciszę... ale nieraz daję też sobie upust, w głośnym słuchaniu muzyki. Pozdrawiam.

Zryw (tytułowy paczwork 3) Panie Dobrosławie, jak tu żyć.? Na ulicy Szopena to... jak sen we śnie, a ja lubię spokój. Ciągłe podchody, szemrane podróże. Weźmy tego Glutka Poli - on jak myśliwy i... U brata na Andrzejkach gadali, że na poczty napada. Jeszcze chwila, a sprintem nam chałupy obrobi. Jego matka od lat fastryguje własne serce. No... jak tu żyć.? Pa.. Pani Mario, taaaka rola matki. osaczonym trzeba dać latawce, w nich na.. na.. dzieja i dobre duszki. Wszelkie żalki to takie nieeezapominajki, a teraz mamy po..ranek, prawie wio.. sennie. Taki plecień. Ale ten Glutek... Ot, chłopczyk, puuuszek marny i handlował towarem z pa..pani mężem. No co pan... ciszej. Jakoś trzeba żyć. maj, 2023

Wracam... czytam komentarze i... wymiękam. Osobiście nigdy nie używam powitania.. serwus.. ale w ustach tego dziadka, musiało ono zabrzmieć, znacząco, czego za pierwszym razem nie dostrzegłam, ponieważ.... znowu źle odczytałam jeden wers (dwa wersy).

Klip... :) super post.! Czarek Płatak... dzięki za ślad.

ehhh... Kuba... to jest świetny wiersz. a ona.. niech przeczyta i niech zawita... obok.

Zabawek jest bardzo dużo do sprzątnięcia. Dobre obserwacje. Trzymaj się...

... a dlaczego np. nie... chmurnieje.. (?).. chyba logiczniej. To jedyny 'punkcik' całości, który mi zatrzeszczał... bo reszta... :) sos z muzyki... dzieci w ekranach... w podsłowiu.. dosięganie (jest po co, cały czas) Też nieraz .. odkrztuszam popołudnie... :) Pozdrawiam.

ok. czytam odp. która w pełni mnie zadowala. Dzięki. A już się bałam ... serio.

Czarek... wracam tu i... jakaś ciemność w mojej "epetynie"... nie kum(k)am, a tak żaby lubię.

... powitanie "serwus", mówione przez dziadka... można uznać za "piękne"... :) Ostatni wers ważny. Stosujesz trochę dziwną, jak dla mnie, składnię zdań. Pozdrawiam.

Waldku... sorry, ale tytuł bardzo chybiony... ... tak, człowiek często błądzi w życiu, ale to jego lekcje... to również lekcje pokory. On częstuje ciszą, bo czasami w ciszy potrafimy więcej zrozumieć. niesprawiedliwa.... łącznie... ale tym się nie przejmuj, mnie także jakiś byczek się zdarzył... :) Pozdrawiam.

Ewelino... tytuł bardzo proroczy... a treść jakby z lekka 'pretensjonalna', ostatni, bo... Treść można dwojako rozumieć... czy Twoja peelka kieruje je do kogoś, kogo niezmiennie kocha, ale bez wzajemności, więc postanawia usunąć samą siebie na bok i... nadal cierpieć (?) (... nie warto) ... czy ma świadomość wrażliwości swoich tekstów, w ogóle, ale jest zawiedziona 'obojętnością'. Takie przemyślenia wyszły mi z głowy. Ponieważ tytuł jest jakby zapowiedzią, nie mogę dać plusa, bo to tak, jakbym się z tego cieszyła, a moim zdaniem, powinnaś dalej pisać, bo masz czucie poetyckie, które z czasem nabierze jeszcze ciekawszych barw. Pozdrawiam.

.... sorry, że "rwę" Twój sonet.... całość bardzo mi się podoba, ale to, jw. w szczególności... dodatkowo pogrubiłam. Pozdrawiam.

Violetto... może.. w pewnym okresie.. gorący... ;) bo tak poza tym, to... terenowo - 'zimnolubek'. Dzięki. Ewelino... dziękuję za ślad czytania.

... ze starej szafy... będzie poprawnie. Czy ten pajacyk... to.. ha ha ...ot tak sobie... mówił..?.. powiedział.?. Ty Autor, to wiesz... :) Wiesz, że próbowałam podstawić w te "heheszki" słowo... rechoczącego... tylko się nie śmiej ze mnie.

Wędrowcze... świetny tytuł, do niego piękne wejście w wiersz i całość bardzo przemyślana... ale jak to Ty.. pewnie sypnęło Ci się wszystko z rękawa na jeden raz... ;) Pozdrawiam.

Bezwzględność.... która.. koi... konkretna treść, a jednak wysublimowana. Pozdrawiam.

... i masz rację, a mnie.. przeczytało się... wpadłam na chwilkę... wpadłam na chwilkę (raz jeszcze) i.. a tu wieczność. Co 'ślepemu' po oczach, gdy nie tak czyta.. :)) Sorry... moja wina.