Ewelina Kocur

Witaj Gryfie. Tym razem wypowiem się jako pielęgniarka: oczywiście nawet ropiejące rany można zagoić. Wystarczy umyć, a potem systematycznie działać środkiem dezynfekcyjnym. Życzę Ci Gryfie, abyś miał pod ręką taki środek, a wtedy rany się zabliźnią. Pozdrawiam.

Po przeczytaniu takiego wiersz chce się zaczynać wszystko od początku. Tyle piękna w paru wersach. Pozdrawiam.

Jeszcze jedno pytanie siedzi mi w głowie: Czy mam prawo pisać jeśli robię to nieudolnie? Na pewno nie mam prawa nazywać się Poetą. I czy to co tworzę to poezja? Przecież poezja to piękno. A czym jest piękno? Zwariować można. Pozdrawiam wszystkich.

Witaj Michale. Mam wrażenie, że pobudzasz nas do dyskusji nad tym czy warto pisać. Tak warto pisać, warto tworzyć. Osiągnięciem jest jeśli nasz wiersz zachwyci, wzruszy lub nawet zniesmaczy. Zrozumiałam to dzięki "Dla Jaj". Zdenerwował mnie jego wiersz ale i pobudził do napisania mojego. Jeśli nawet nasz wiersz kogoś nie "ruszy", to warto pisać, bo pisanie nam pomaga. Pisanie i dzielenie się własnymi przemyśleniami i odczuciami pomaga. Dlatego tutaj wracamy. Wracamy, bo czujemy, a każdy z nas inaczej i przecież to jest piękne. Prawda?

Uwielbiam ten charakterysytczny klimat w Twoich wierszach. Pozdrawiam.

Jest Twoja i jest piękna i jedno jesteście. Jak dla mnie oboje piękni.

Tu wygrywa miłość. :)

Idealnie.

Bardzo piękny wiersz. Ja w nim widzę wielką mękę narcyza i jakoś bardzo żal mi się go zrobiło. Gratuluję wyrazu i atmosfery wiersza.

Czytając Twoje wiersze jestem szczęśliwa, że jestem kobietą. :) Czasem tylko blondynką, ale często w "zwiewnej kiecce". Czytam Twój wiersz i czytam i znów do niego powracam. Dla mnie świetny.

Piękny prostotą, niesamowity przekazem. Pozdrawiam.

Znowu zachwyciłeś. Pozdrawiam.

Zobaczyłam i poczułam. Świetny wiersz. Pozdrawiam.

Głęboki, przemyślany, mocny. Podoba mi się. Pozdrawiam.

Witaj Michale. Wiersz wcale nie prosty lecz po prostu piękny.

Witaj! "Nie ten świat" uważam, za najlepszy z Twoich wierszy. Ma formę, jest spójny. W tych dwóch ostatnich zakradł się haos. Wiem, że to wynika z wielości emocji i uczuć, które w Tobie. Łatwiej jest skupić się jednak na jednym wątku, a w tym wierszu podmiot liryczny dotyka uczuć wywołanych przez osobę, którą kocha, a także uczuć wywołanych własnym zachowaniem. Dorzucasz też wnioski, pouczenie typu "Gdy się krzywdzi to utraci się oddech." Uważam, że emocjami i tematami, które w tym wierszu możnaby obdarować trzy wiersze, a wtedy czytelnikowi będzie łatwiej się skupić i dać ponieść się przekazowi. Pilnuj także błędów typu: "oddałam bym". Wynikają z nieuwagi, a męczą niepotrzebnie czytelnika. Pozdrawiam. Czekam na kolejne wiersze. Muszę jeszcze dodać, że w wierszu "Będę Twoja" wprowadziłaś ładną formę zewnętrzną wiersza, a to też ważne.

Świetnie udało Ci się ująć ten moment, w którym czujemy niemoc naszego umysłu wobed tego co duchowe. Pozdrawiam.

Witam. Bardzo dobry wiersz. Z jednej strony przeraża, z drugiej daje nadzieję. Pozdrawiam.

Twój wiersz przeniósł mnie w czasie do zim dzieciństwa. Przypomniał mi zmarznięte dłonie i nieznośnych chłopców, którzy uwielbiali rysować śniegiem czerwień policzków dziewczyn. Myślę, że to atut Twojej obecnej zimy. Nie malujesz już na czerwono policzków dziewczynom, ale malujesz w ich głowach wspomnienia. :) Życzę Ci abyś mógł kiedyś przy kominku wspominać jak to było pięknie w zimowe wieczory pisać dedykacje na własnym tomiku poezji rozpromienionym kobietom, co w kolejce po autograf stały. Pozdrawiam serdecznie.

Ten wiersz jest pyszny. Miło jest w nim smakować. Pozdrawiam.

Podoba mi się. Pozdrawiam.

Piękny klimat.

A mnie uniosłeś Gryfie na swych skrzydłach poezji. Czytając ten wiersz chce się wierzyć, że są tacy ludzie, którzy potrafią "od nowa świat ubarwiać radością".

Twój świat jest piękny i wiersz także.

Czasem tak trzeba, ale wierzę, że potrzeba "trafiania" w serca i umysły innych będzie silniejsza niż chęć milczenia. Pozdrawiam.