wonna mięta

wśród nich był bóg, więc kim był diabeł? ewo, pewnego dnia twoi potomkowie będą słabi. nie ostanie się nawet cień kolumny, ani splot świętych, tkanych prześcieradeł, witych na gniazdo. rozejdą się za jednym pociągnięciem, rozsypią jak garstka niewiernych, bo nawet w raju były węże. ewo, pewnego dnia twoi potomkowie będą słabi. wielkość bowiem ubiera ludzi w białe kaftany, w jakie zwykła zapinać nas matka. w jakie zwykła nas chować dzieląc strach na części. dzieląc drogę jak garstka niewiernych, na głód i godność poczętych.