Ja Aqua

Lubię, kiedy o poranku dymi kawa znad filiżanki, kiedy słońce na talerzu rogalikiem się układa. Lubię, kiedy o poranku szumi wiosna zza firanki, kiedy delikatne gałązki otwierają zielone piąstki. Lubię, kiedy o poranku dobre myśli pachną bzem, kiedy słowa jak motyle przysiadają na mym stole.

Bardzo dobrze skrojona ta "proza bezpoetycka" [czytaj: nie za długa] jak na taką ciekawą historię. Czasem w życiu (nie koniecznie na drodze) każdy z nas jest takim Panemwkratkę, tylko się nie przyznajemy. Podoba się :) Pozdrawiam Ja A.

Nastrojowy i nostalgiczny, przyłączam się do wszystkich pozytywek. Pozdrawiam Ja A.

Oxy! Zapraszam do nas po Frabettiego ;) Ciepłe pozdrowienia, Ja A.

Dziękuję za tę przychylność do tematu [i formy:)]. Ja też zdecydowanie wolę bujną zieloność lata i to słońce na skórze... Rzeczywiście w każdym przemijaniu jest ukryte drugie dno. Przemijanie jest formą życia. Ciepłe pozdrowienia, Ja A. :)

Jak dobrze, że ktoś myśli podobnie jak ja, jak dobrze, że moje myślenie nie odstaje. Jakże się z Tobą zgadzam, że wielu twórców tak bardzo podąża za modą i próbuje jakichś nowotworów, byle przypodobać się krytykom. A przecież poezja to emocje, impresje nie tylko wystudiowana poprawność. Czasem więcej bełkotu jest w formie przyciętej wg szablonu niż w rozemocjonowanej treści. Ile jest liryki w liryce? Przepraszam jeśli zakręciłam. Pozdrawiam ciepło. :)

Witaj Oxy! Pamiętam jak ten wiersz czytałam po raz pierwszy i to na pewno w kontekście biblioteki, chyba nawet konkretnej ;) Ale jest on dla mnie zbyt ciężki "ot, jak z cegły" mimo bogatej metaforyki. Przepraszam za porównanie. Po prostu dużo słów, które brzmią trochę jak przewodnik, nie jak wiersz. Ale przywodzi mi na myśl piękną książkę (niewielką) Carlo Frabettiego "Pałac o stu bramach". Polecam. Pozdrawiam ciepło, Ja A. :)

... i nie pytam kiedy Chronos skończy mierzyć ciszy szept Tik tak, wg mnie, brzmi nieco infantylnie w tak głębokim tekście, który i tak ma bardzo piękną i znaczącą metaforykę. Pozdrawiam, Ja A. :)

Pozdrawiam moich gości, dzięki za przychylność :)) PS drogi Patryku, zgadzam się z Tobą - też wolałabym, żeby to zima już odeszła ;)

Na horyzoncie dogasa słońce. Jutro wstanie dzień taki sam jak ten i koniec świata nie nastąpi - nie. Tylko my tęsknić będziemy do tych szmaragdowych chwil miodnych letnich dni. 12.09.2008

Oxyvio, wezmę pod rozwagę Twoją opinię. Pewnie już na przyszłość ;) Pozdrawiam ciepło, Ja A.

sen o wodzie to pozbycie sie kłopotu albo odwrotnie, choroba zmartwienia, a nawet śmierć, w snie dobrze jakby Plka weszła w te wodę mimo iż taki prosty, wcale w symbolach nie prosty cmoook Dziękuję za odszukanie głębszych znaczeń akwatycznych :)) Pozdrawiam Ja A.

Gdyby się uprzeć, to można, np. "po policzkach spływał też", o ile to miałoby jeszcze sens, ale bez zaopiniowania nie zmienię. Niemniej dzięki za wizytę. Pozdrawiam, Ja A. :)

przepraszam że pozwoliłem sobie pogmerać ale tak mamy 7/5 pozdrawiam Pana poprawki również poszerzają pole interpretacji. Dziękuję za wizytę, pozdrawiam :) Ja A.

Usunięcie interpunkcji może częściowo przynajmniej Panią usatysfakcjonuje? :) Myślników używam rzeczywiście dużo czasem dla zawieszenia myśli, czasem dla wypełnienia optycznej luki w tekście, a najczęściej dla rozwinięcia myśli. Ale być może nadużywam i ktoś musi mi o tym przypominać :)) Dziękuję za sugestie. Pozdrawiam, Ja A.

Wyczytałam z tego wiersza: bosa dziewczyna w warkoczach krople deszczu i oczy pełne łez pod progiem domu u jej stóp woda zdziwiona z deszczem na ramionach chciała w ulewę biec (...)----tu wg mnie zabrakło mocnej pointy... Wydaje mi się, że "deszcz, ulewa i zaskoczenie" (zdziwienie) dziewczyny są wieloznaczne, że kryje się tu smutne przeżycie Peelki, jakiś zawód miłosny czy coś w tym stylu...ale to ja tak myślę. Nie jestem zwolenniczką interpunkcji, więc wybacz ...bez interpunkcji czytelnik ma większą swobodę inerpretacji. Serdecznie pozdrawiam :) "Zgoda tereso943 - pozbycie się interpunkcji może poszerzyć pole interpretacji. Nie puentowałam, bo to sen przecież, wydaje mi się, że to zawieszenie jest tu bardziej na miejscu. Dziękuję za uwagi, pozdrawiam Ja A. :)"

Odwracasz się ode mnie w półobrotach, półcieniach. Z półuśmiechem jeszcze zapewniając o swojej stałości, a już myślą obcą wybiegasz w przyszłość - beze mnie. (...) Ta druga może nie do końca prawdziwa, podskórnie przeczuwana przez peelkę, ale zegar bezlitosny nie daje nadziei. Cóż,smutek jest porą poetów. Bardzo kobiece i bliskie mojej optyce. Pozdrawiam Ja A.

Aniu Kos, dziewczyna ze snu to tajemnicza nieznajoma, więc niczego nie wykluczam ;)), a śniąca (niestety ona) bywa melancholiczką i marzycielką. Dziękuję za wizytę. Pozdrawiam, Ja A.

"Woda i coraz więcej wody, do której wstępuję i nie-ja-wstępuję" dziewczyna była bosa jej włosy w warkoczach a w splotach kropli deszcz jej oczy pełne łez Wzbierała woda u jej stóp napływała pod domu próg a ona zdziwiona z deszczem na ramionach chciała w ulewę biec

Witaj Fanaberko! Skąd ta myśl - nomen omen - że peelka zwraca się do owej drzazgi? Adresatem jest ten, którego zabrakło przy niej. Jeśli chodzi o różnicę mego-mojego, to oczywiście masz rację, co do uwspółcześnienia języka, tylko jakoś mi się rytm zatraca, dlatego nie poprawiam, wybacz. Pozdrawiam i dziękuję za wizytę :)) Ja A.

Witam po weekendzie wszystkie przyjazne dusze. Szczególnie zgadzam się z Makarem Borą co do tych "zszarzałych piórek" :)) Pozdrawiam Ja A.

Drzazgą pod paznokciem świtu jest myśl uparta, że nie ma ciebie – mego anioła i czarta. Wracasz tylko w snach świtem jak myśl uparta, wspomnieniem bladym – mego anioła i czarta.

Bestio, tereso943, Oxyvio (raz jeszcze) dziękuję za nowe horyzonty interpretacyjne i cenne uwagi warsztatowe. Pozdrawiam ciepło :))) Ja A.

Dziękuję za komentarze Bernardetty1, Naty Kruk i kasiballou i za, mimo wszystko, życzliwe przyjęcie debiutu na forum. Pozostaję w nieustannym staraniu sprostania wierszem. Pozdrawiam :)

Dziękuję Oxyvio za pokrzepienie i zrozumienie. Co do opozycji wybrani-wybierający można by się zastanowić, tylko mam wrażenie, że to byłby już inny utwór. Ale nie wątpię, że warto. Pozdrawiam.