maya kent

Dobre ale proponowałabym "przez pomyłkę zrzucił mnie" Pozdrawiam, pa

Gdzieś już czytałam coś podobnego? Pozdrawiam

Dzięki, że zajrzałaś Marusiu Pozdrawiam gorąco:)

Nie było miłości w skorupce orzecha bez serca zrzuciła na ziemię leszczyna podniosła szczęśliwa dziewczyna ściska go w dłoni chłopcu podaje z nadzieją, że jej dotrzyma chłopiec też ściska namiętnie szepce do ucha w palcach rozplata włosy guziki bluzki kiedy wracali potem o zmierzchu już był podobny do skorupki

Dzięki za odwiedziny i komentarz, ale ten wiersz był czytany w radiu przez krytyka literackiego i jemu szczególnie podobało się słowo "dziecko" Pozdrawiam ciepło:)

Zbyt dosłownie - za mało metafor Pozdrawiam, pa

tak mi się zdawało Pozdrawiam

Nie jestem zaskoczona, każdy ma prawo do własnego zdania, a ztym winem to taka metafora, a to w poezji jest dozwolone. Zresztą nie wiem czy P. zauważył ale to nie jest poważny wiersz, tylko lekka wariacja. Pozdrawiam

Ciekawy wiersz ale niepotrzebne to "i" na końcu, wystarczy pin puk jak bicie serca. Pozdrawiam gorąco:)

Dwie ostatnie strofy są super! Pozdrawiam pa,pa

Bardzo mi się podoba "woda nie przywróciła oddechu", ale popracuj jeszcze nad I zw. Pozdrawiam pa,pa

Dzięki za odwiedziny i za podobanie Pozdrawiam gorąco:)))

Dzięki za przeczytanie i komentarz ale chyba nic nie zminenię, ponieważ lepiej się czyta tak jak jest "kołysał do snu - z Jego ust", jest bardziej rytmicznie, a na końcu będzie mi brakowało tej samogłoski. Pozdrawiam gorąco:)))

Czy prawdziwe nie wiem, może się kiedyś dowiem, to taka moja mała wariacja. Dzięki z odwiedziny pozdrawiam pa:)

"wszyscy mamy żle w głowie, przeżyjemy hej, hej, na,na ......." Dzięki za ślad Pozdrawiam gorąco:)

Też ładnie, dzięki za komentarz Pozdrawiam pa,pa:)

na początku się przekręcam, a pod koniec czerpię z życia garściami...hmm. Życie po życiu i że niby lepsze? To taka moja wariacja na temat Raju "czerpę z życia garściami" dot. życia właśnie w Raju Dzięki za ślad Pozdrawiam ciepło:)

Po życiu zaśniemy na rękach Pan będzie nas kołysał do snu jak bochen chleba zjemy słońce wino będziemy pić z Jego słów stopy nam będą myć aniołowie zanim do Raju wpuszczą nas bram gwiazdy dywanem padną pod nogi "idzie nasz człowiek chociaż nie Pan" śpiewać nam będą Chóry i Trony dzwonki diamentem będą nam grać leżeć będziemy w zielonej trawie i życie garściami brać

Końcówka jest super, ale nad resztą jeszcze popracuj. Pozdrawiam gorąco:)

wróciły wspomnienia młodych lat także do mnie, a pozatym pięknie piszesz Pozdrawiam pa,pa

Dziękuję wszystkim za odwiedziny, a w szczególności tym, którzy zostawili swój ślad. Dzięki serdzczne, ale z braku czasu, tak ogólnie Pozdrawiam gorąco:)))

Bernadetta wyjęła mi te słowa z ust, bardzo ciepły i kobiecy Pozdrawiam cieplutko:)

Dziecko mówię do ciebie szelestem liści porzuconych jesienią tysiącem słońc uwięzionych w tęczy, które nie zachodzą lecz tylko się mienią szumem wody w potoku co ma bystre spojrzenie ale nie rani tylko gładzi kamienie dziecko słuchaj Mego słowa wciąż i wciąż od nowa.

Dzięki za ślad i miły, ciepły komentarz Pozdrawiam cieplutko:)))

Dzięki za odwiedziny Krysiu biorę sobie do serca twój komentarz, ale to "lecz" zastępuje słowo "pomimo wszystko nacieszmy się jeszcze życiemi" i raczej z niego nie zrezygnuję Pozdrawiam ciepło:)))