Julia_Tomaszewska

Ciekawie tutaj w Pani świecie. po doba win szuję za myśl

...dlaczego futuryzm? Zastanawiam się.

Zapachniało ciałastą. Blisko. Pozdrawiam.

ciekawa (ewolucja) brak wstecznego. Pozdrawiam.

Pani Aneto większość Pani utworów określiłabym jako wyśmienite,ale jednak mam nadzieje, ze "podobnych" wierszy nie znajdę. Pewnie za 10 lat? to będzie wyznacznik poezji. Minimalizm...ale to już nie poezja dla mnie. To jakiś twór zakorzeniony w dadaizmie. Pozdrawiam.

Pierwsza strofa zainteresowała. Ładnie napisane. Szczególnie podoba mi się fragment: "lekko unosisz piórko głaz na piersi opada " Jednak pózniejsze linijki wiersza stanowią wręcz kontrast dla tak dobrego początku. "I to piórko jest szczęśliwe bo nie zdąży poczuć zimna a ja ciągle w strachu przecież nie wiem jak jest w niebie jeśli tak..? "--> bardzo cięzko się czyta ( melodyjność? forma ?) Są powtórzenia, to uznaję za bład,niedopatrzenie. strach -strach, zasznurowałes - sznur- sznury, ciepła - cieple. --> tekst brzmiałby ciekawiej jeśli użyłaby Pani synonimów. Temat dobry. Jestem za :) Pozdrawiam serdecznie.

Forma - zdecydowanie jestem przeciw. Chaos, a wierzę, że gdyby dokładnie uporządkować wersy, sciereczką zebrać z półki wersu niepotrzebne słowa ukazałby się utwór znacznie atrakcyjniejszy. onomatopeje --> zbyt wiele, niepotrzebny zamęt. Odnoszę wrazenie jakby wiersz powstał pod wpływem nagłego impulsu. Zostały przelane myśli, ale przecież warto pamiętać, że odbiorca ceni to co nasiąknięte jest poezją. "na błotnistych betonowych płytkach pod parasolką cierpliwości czekał... " "tam i z powrotem, tam i z powrotem - po nic." --> powtórzenie, oczywiście ja nie tępię z zasady powtórzeń, ale lubię mieć pewność, że musi być tak a nie inaczej. W tym momencie zaliczam to do braku "porządku". "nie zostały nauczone (by skrócić wycie naiwności) rozumieć znak krzyża. " --> podoba mi się ( raz drugi) Jestem przeciw butom (powtórzenia) i "hau hau". :) rozpisałam się subiektywnie. Uczepiłam się nawet biednych kropek. Proszę nie odbierać tego jako formę złośliwości. Nie poświęciłabym takiej uwagi, jeśli utwór nie zainteresowałbym mnie. ( Podoba mi się) Pozdrawiam serdecznie.

Obronę?:) peesik dotyczył sondy która wyświetła się właśnie ponad treścią komentarza. Ja nie widzę w Pani utworze żadnych "przeciw". Nieporozumienia. //

Pierwsza strofa - otula. Utwierdziałam się w przekonaniu, że warto było zajrzeć tutaj wieczorkiem. Stworzyła Pani niepowtarzalny klimat. Dziwiło mnie "hafty richelieu" - ja taka nieobeznana, ale już wiem:) Pozdrawiam P.S. W ogóle to irytuje mnie ta sonda. :P Żle wpływa na odbiór utwóru ( mówię to ja - wzrokiwiec, nie wdrażam się dalej dlaczego, bo to temat na "dyskusje")

Dziękuję Pani Izabello jak najszczerzej potrafię :). Ciepło..czytałam Pani komentarz. Dziękuję bardzo. Pozdrawiam serdecznie, ciepło, wieczornie.

W krainie logiki? jeszcze istnieje pojęcie empiryzmu. Na pewno dobrze Pani postapiła umieszczając swój wiersz. Dobrze się czytało. Pozdrawiam.

Przechodzę obok Pani wiersza już drugi raz. Zaciekawił, zatrzymuję. Podoba mi się. Pozdrawiam.

Witam. Dobrze, że zawitał Pan w moje skromne progi. Przyznam rację: widzę ten monopol, swoiste uzależnienie od rzeczowników. Antidotum na razie nie posiadam, ale poszukam. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam.

Przeciągam struny kociego grzbietu. Ręce w finezji lotosu łakną przebicia dotyku przez szkło. Brak penetracji myśli wokoło gwintu. Próżni, leśni ludzie potknęli się już dawno o kłębek absolutu. Choć rozwijali się, przodem można iść podobnie jak i tyłem. Zakreślam grubą kreską spojrzenia upatrzony wątek. Karmi nowej pigułki puszyste ciało przyciąga rozbitka z tratwy wskoczę w głąb sztolni wszechświata. Za ciągnę się lukrem popiołu -gdy ukołyszesz. Nie będzie pożegnalnych listów. Spontaniczności spazm przychodzi zawsze niezapowiedziany.

Korzystać... nie poprawiałam. Chodziło mi o polemikę z odbiorcą. Przekazałam myśl i czekalam na gromy. Jak byś go "dopracował" ? :P

Niedopracowane? Jak można nadać świadomej treści przymiotnik "niedopracowany"? Piękno zostawię parnasistom. Chodziło o to co media robią z człowiekiem. Nie musiałam dodawać szczypty naciągniętych metafor, aby przelać prostą myśl na papier.

Subtelny, wybrała Pani ciepłe barwy z palety słów. Jestem pod wrażeniem malarskiego kunsztu. Podoba mi się, czytałam z przyjemnym uśmiechem. Pozdrawiam.

Pogubiłam się w tych powtórzeniach - zapewne celowe, choć mi do gustu nie przypadły. Pozdrawiam życząc wiecej lapidarności na przyszłość ( i mniej dosłowności)

Witam. Intrygujący obrazek, czuję niepowtarzalny klimat. Nie podobają mi się rymy, ale przyganiał kocioł garnkowi. :) Pan próbuje, ja włożyłam rymowanki do półki na samym dole. Pozdrawiam.

"spotkanie wiąże światło czerwone zgaśnie rozejdziemy się po kościach miasta asfaltowych będę o nim pamiętała do następnego krawężnika" Pozdrawiam serdecznie. Dziękuję za miłą lekturę :)

Dziękuję ze komentarz - bardzo, oraz za małe "ale" 4- bo to ja :) dualistyczne - moje małe "ale" Pozdrawiam.

Niegdyś płonący Ra- dość by zawierzyć carpe diem. Wdychał dym podpalonych splotów palców wskazujących pochlebiających, obraźliwie małych, zakończonych blaszanym paznokciem. Trzask zamykanych drzwi powiek oznajmił jego pożegnanie dualistyczne. Jako ochłap mięsa porywali go na 4 strony świata. Nazywali drogi jego dawnym imieniem Sapere auso – śpiewali ci co wyszydzali mądrość- sępy opętańczej mojry. Zostawili mu tylko zabrudzony atramentem palec – ten sam co trącił w rąbek papieskiej spódnicy białej, dzisiaj fundamentem wzoru, relikwią w pudełku barwy ostatniego płomienia.

"przez sitko przelewam trzymam na kaloryferze żeby odparować wściekłość przesiewam krzyki" Podoba mi się Pani wiersz. Pomysł, umiejętność dobierania koralinków słów na nić wiersza. Coś "ponad obrazek" :) Forma - wszystko zbyt zbite, jak w ciasnym pudełku. Ja jednak nie znam odpowiedzi jak powinno być, Pani wie lepiej. Pozdrawiam.

Dla krytyków? Ale ja nie piszę dla Nich, tylko.... Nie siliłam się na profesjonalizm. Nie wpycham się nigdzie z łokciami na siłę. Formy przybieram rózne - maska nastrojów. Nowym elementem jest gra słów. Poza tym ja- ta sama co w P. Pozdrawiam.

Witam. Ciekawy wiersz, nie podoba mi jednak się użycie zaimków: ciało moje włosy me moje dłonie gardło Twoje Pozbawiony zupełnie zaimków: Jeszcze pamiętam dłonie Wciąż rysujące ciało Pozdrawiam.