Bolesław_Pączyński

Dziękuję za taki miły komentarz, przyjemnie że odbierasz ten wiersz jak misa przytulankę, cieszę się ze jest w nim coś tak kojącego:) Serdeczności:)

Cała przyjemność po mojej stronie że tak ciepło go odebrałaś, dziękuję Ci za miłą wizytę:) Serdeczności Lilu:)

Cieszę się że tak Ci zasmakował, dziękuję za tak miły komentarz:) Z serdecznym pozdrowieniem:)

Dziękuję za miły komentarz i z wzajemnością:) Z serdecznym pozdrowieniem:)

Fajnie, znakomicie, chociaż nie lubię mleka w stanie surowym ale wyroby oczywiście,każdy z nas będąc dzieckiem chciał jak najszybciej wydorośleć:) Wyszła krowa za zagrodę, poszła polem i ogrodem, gospodyni zaryczała, krowa się opamiętała nie lazła już więcej w szkodę. Serdeczności:)

Dobry wiersz, uśmiechnął mnie ,płynie tak lekko, swobodnie z satyrą:) W myślach swych się zapędzamy i nieraz też brwi marszczymy, przeorane czoło mamy, intensywnie tak myślimy. Pozdrawiam serdecznie:)

Dobry wiersz, miłe wspomnienia, wszystkie te małe miasta w warmińsko mazurskim tętniły kiedyś pełnią życia, pamiętam, wracam też wspomnieniami, mieszkałem 26 km od Lidzbarka Warmińskiego w trochę mniejszym miasteczku teraz nieco dalej z 50 km, też mieścina blisko Olsztyna, miłe wspomnienia w Lidzbarku i w Dobrym Mieście byłem na zabawie, inne lata inne czasy. Dziś jak mi wiadomo to Dowgiałło kupił zamek w Lidzbarku Warmińskim, bezrobocie ma duży wpływ na te małe miasteczka w naszym województwie no i te byłe PGR-y pozostałe pomniki tamtych czasów, ale kocham tą swoja krainę tysiąca jezior. Z serdecznym pozdrowieniem:)))

Przyjemnie mi że tak ciepło odebrałaś ten wiersz w te listopadowe jesienne wieczory czasem i wena przypłynie z tą nostalgią:) Serdeczności:)

Dziękuję za tak miły komentarz, przekazuję Elu te swoje myśli żeby były czytelne i łatwe w odbiorze dla każdego, a tak w ogóle to wciągnęły mnie te rymy:) Pozdrawiam serdecznie:)

Dziękuję Alu i kolorowych snów życzę, jak w krainie czarów:) Serdeczności:)

Miło mi że Ci się podoba i nastroił Cię, kolorowych snów Oxyvio:) A ja także limerykiem, ojczystym naszym językiem tę paletę moich myśli, niech Ci barwny sen się przyśni z jesiennym ślę Ci wietrzykiem. Z serdecznym pozdrowieniem:)

Cieszę się Krysiu że Cię ukoił i ukołysał o to chodziło:) Serdeczności:)

Oczywiście masz rację wahałem się ale musi być spacja, już poprawiam:) Z pozdrowieniem:)

Dziękuję miłe to że tak ciepło odbierasz ten wiersz, jak ukołysał to przyjemnych kolorowych snów:) Z serdecznym pozdrowieniem:)

Ładnie płynnie bez potknięć, przyjemnie się czyta:) Myśl jak ta kręta rzeka płynie, porwana prądem wyobrażeń, czasem zakolem się zawinie, wezbrana weną Twoich marzeń. Serdeczności Alicjo:)

Dzień umęczony już się kładzie na dworze chłodno, mrok zapada, nostalgią wieje w listopadzie wena mi słowa podpowiada. Na ucho szepcze mi cichutko, budzi fantazję - śle natchnienie, chociaż zagląda tu na krótko, dużo zawdzięczam mojej wenie. W tumulcie myśli zagubiony, błądzę w zaułkach zapomnienia i nagle budzę się olśniony bo była przy mnie moja wena. Wznoszę swój umysł na wyżyny i lewituję znów na szczycie, spiętrzonych myśli serpentyny notuję skrzętnie w swym zeszycie. Już gaśnie dzień pod powiekami, i mrużę swoje myśli sennie, przykryty jestem marzeniami, tak barwnie nie śpi się codziennie.

Fajna miniaturka i tak prawdziwa ujęty cały żywot, powiało nostalgią na te jesienne, cóż jesień :) Z pozdrowieniem Oxyvio:)

Miła ta jesienne poezja Kingo w Twoim wydaniu taka ciepła i kolorowa:) Klon pomachał barwnym listkiem młodej sośnie, wiatr jesienny serenadę im zanucił, potem wzniósł się, zawirował tak radośnie po bezdrożach listki barwne znów rozrzucił. Serdeczności:)

Fajna lekka miniaturka na czasie i jak to u Ciebie z humorkiem, tak trzymaj:) Z serdecznym pozdrowieniem:)

Zadumałem się nad tym wierszem jest taki sentymentalny, ciepły i na czasie, zmusza do refleksji. Serdeczności Krysiu:)))

Dobry, mądry wiersz dla niektórych to okno jest jedynym oknem na świat:) Pociągiem podróżowałem kiedyś za dziecięcych lat, przy okienku też siadałem by podziwiać ten nasz świat. Serdecznie pozdrawiam Lilu:)

Miła i ciepła poezja, płynie tak swobodnie i lirycznie. Może chce śpiewać o ekologii żeby się ludzie opamiętali i sami sobie żeby pomogli żeby o przyszłość swoją zadbali. Serdeczności Aniu:)))

Dobry wiersz choć krótki dużo mówi i na czasie. Pozdrawiam Waldemarze.

Ależ Ci ten Gródek służył budząc w Tobie tą niespożytą wenę ślicznie:) Wysłane smesy bez echa zostają w samotności cisza tak donośnie krzyczy, kiedy skłębione myśli zewsząd kołatają i serce zrozpaczone tęsknotą skowyczy. Serdeczności Oxywio:)))

Moje miasto Zmrok przetoczył się ulicą tak leniwie, ociężale, przywitał się z wieczornicą, przy ratuszu siadł ospale. Jak mgła schodzi dzień oparem, gaśnie taki umęczony, księżyc wisi nad bulwarem, i mrugają już neony. Moje miasto sennie ziewa, cichną domy, kamienice, dookoła noc dojrzewa, pustoszeją już ulice. Jeszcze tylko przy Klasztornej amfiteatr kończy właśnie, satyryczny cykl wieczorny i niebawem on też zaśnie. Na ratuszu zegar bije w nocnej ciszy północ głosi do księżyca pies znów wyje jakby z żalem o coś prosił. Moje miasto już się budzi, wschodzi słonka promyk złoty na ulicy widać ludzi już się spieszą do roboty.