andrejch

krótki i ładny

swietny ale jak wspołczesna poezja bez skłądu i czasem gubi sens :) ale podoba sie ;]

Przez to stałem się człowiekiem by zadawać pytania. Bo gdybym był jak TY. Nie miałbym o co pytać. Mogłem być liściem lub ptakiem na gałęzi. Więc pozostaje mi za przewinienia chyba pytać jako człowiek.

I mały domek i mała nawet kulka ucieszy przecież dobrego głupka. A największe nawet szczyty, skarby i mowa. Nie ucieszą dumnego może głupiego filozofa. Z miłym uśmiechem patrzeć na otaczający świat. To wielki dar. Nie myśleć ciągle że czegoś brak. W kropelce wody dostrzec nieskończoność wód. A w kałuży łez zobaczyć piękny wschód.

Dobrze że pogoda jest nieśmiertelna wciąż zadziwiająca wciąż nasza. Ten wschód po deszczu. I promień w oczy. Te piękne chmury sunące leniwie z naszymi myślami. Dobrze, że ona jest wciąż z nami. I możemy z nią o niej wciąż mówić. Oddalając się od innych z innymi.

Choć ciężka praca nie jest łatwa. To myśląc o efekcie miło popracować. By po wszystkim siedząc w fotelu. Wsłuchać się w szum radia, czy bzykanie muchy. Obejrzeć z dumą, podziwem, może politowaniem. Lecz na pewno z radością. To co się samemu ciężko przecież wypracowało.

Za węża wielkości milimetra symbolu nieskończoności jeden punkt. Za czerwoną czapkę na czarno-białym tle jeden punkt. Za wszystko na sprawdzianie za całe życie jeden punkt. Niby tak mało a gdy przyszedł czas kiedy wszystko się zliczyło to aż tyle dało.

Po przeczytaniu nasuwają się takie spostrzeżenia: Możesz, choć nie musisz rozpoczynać wersy dużymi literami. Mnie to nieco przeszkadza w odbiorze, ale to tylko moje odczucia. Znaki przestankowe, raz stosujesz a raz nie. Albo - albo. W tej części wiersza coś bym zmieniła: "Jeden widzi kreskę A drugi dostrzega cały wiersz. Nawet z niej zbuduje baśń." na coś w tym rodzaju:"jeden widzi tylko kreskę, drugi treść i cały wiersz" itd. "dostrzega" - moim zdaniem, zbędne. Zamiast trzech "budowań" zmienić na synonimy tego słowa. To na razie tyle, mam nadzieję, że nie weźmiesz mi za złe uwag, nie chcę nikogo urazić ale pomóc, nie zakładam, że mam słuszność, tylko poddaję pod rozwagę. Jeszcze zajrzę. Serdecznie pozdrawiam - baba jestem wdzieczny ;] dziekuje samemu trudno znalezc błędy ;]

trudny liryk ale fajny ;]

Ładne w sumie to boskie opis przyjaźni prawdziwej; czasem najgorszy wróg moze okazac sie najlepszym przyjacielem ;] tak mi sie pomyslało :P

niezłe jak bym miał ci dac ocene dał bym 6 ;]

zgadzam sie z judyta;] szczerze krotko i dobrze wszystko sie podoba ;]

romantycznie ;] słodko ;]

święta racja ;]

Jeden pisze atramentem łez Inny z dumą buduje szczyt Jest jeszcze ten co Kolorami tworzy świat; Każdy Szarpiąc świetlną strunę mistrza, Stara się zapisać, podobny dźwięk. Jeden widzi kreskę A drugi dostrzega cały wiersz. Nawet z niej zbuduje baśń. Inna budowa, inna metafora Lecz ta sama treść; Są Jak dwa długopisy Co różnią się wyglądem Z pozoru inne lecz Piszą tym samym kolorem.

alez prosze :)

Jest jak wiatr Co wieje dla każdego Najpotężniejszy czar Wyjaśniający mrok dnia. Czeka cierpliwie na swój czas W ostatniej sekundzie krzyknie i da znać. Nie jest złotem ni węglem Jest po prostu mgłą Co czeka na poranek By z rosą osiąść na łzach. Choć wielka i burzliwa To czasem Ulotna to chwila. Miłość!

niezłe krótkie szczere i prawdziwe :D

dziekuje to miłe dostac taki wiersz od takiej osoby ;]

nawet w realnym zyciu warto marzyć ;]

ost zwrotka jest boska ;]

postarałes sie ;] fajny szacunek ;]

miłosc jak wszystko ma dwie strony ;] ciut nawiązujesz tym do mojego wiersza ;]

zawsze liczy się ze jest nadzieja ;] ktos niby znany a jednak sie zmienił kazdy się zmienia ;] niezle :P

ładne napomnienie ;] spróbuje rozpalić ten ogień