Dorma

A co maja wiersze i poezja danej osoby do kłótni czy prowokacji jakie wywołuje sobie często dla zabawy ??

No i patrzcie.. autor postu osiągnął jednak swój cel :)

Agnieszko, nie mogłam oczywiście ominąc wiersza o takim tytule.. Ślicznie.. Pozdrawiam

Sebastianie. Wiersz zupelnie inny niż cała reszta twoich utworów. I jako jeden z niewielu Twoich nawet mi sie podoba..

Hahaha.. A Ty podobno laik jesteś?? Przynajmniej tak mi się tłumaczyłeś kiedyś :)

Trafny tytuł.. Idealnie przekazuje nam treść (wiersza?)

fajnie, ze wreszcie ktos czyta, a nie podziela hienich habicji przenoszonych w burcze skory i maniery. Zatem wyjasnie wierszyk, nie w drodze polemiki, tylko by zaznac oczyszczajacej kapieli w ekspiacji. ten kto jest soba, jest tylko tam gdzie jest i kim jest. zaczynamy i konczymy sie w sobie samych, przynajmniej na plaszczyznie fizycznosci (truizm, ktorego nie zamiescilbym nigdy w wierszu). sytuacja liryczna ogranicza pole do dwoch osob, ktore tak jak wyzej, zaczynaja i koncza sie w sobie i nie sa soba nawzajem, a plan, pointa, mysl wiersza, jest zaproszeniem do aktu przenikniecia sie. bo "tam gdzie nie jestem ja musisz byc ty", a przynajmniej "zobaczenia", poznania siebie. nadajac jednoczesnie nowe i głębsze znaczenie startemu zwiazkowi frazeologicznemu, co nadaje również utworowi w moim mniemaniu wartosci lingwe. to wlasciwie koniec mojej interpretacji, tego skromnego tekstu. Prawde powiedziawszy, mialem cichą nadzieję, że tak purystyczna forma zwroci uwagę na dwoistość znaczenia i zatrzyma czytelnika na tyle dlugo by dostrzegl cos poza pozorną wyświechtanościa. Najwyraźniej woń padliny u niektorych i instynkt była szybsza od myśli... smutno teraz pewnie uslysze ze to i tak glupi wiersz i prostacki, albo ze tego co napisalem o nim, nie ma w nim. odpowiem tylko, ze wuszce ewidentnie tyle wystarczylo by stwierdzic, ze jednak jest co skomentowac i nad czym przystanąć. Takim jesteś poetą, że musisz ( albo chcesz) czytelnikom tłumaczyć swoją twórczość.. Godne uznania

Wątpię żebyś się czegokolwiek lękał.. Ty poprostu uwielbiasz działać mi na nerwy.. a tak przy okazji wiem o Tobie więcej niż myślisz.. I niż możesz się spodziewać..

Och! jak możesz kopać wiersz, nie znając jego autora, nie spojrzawszy "w jego przelęknione oczy?" Gdybyś nie zauważyla, to jednak skomentowalaś go, piszac że jest tak insygnifikantny, że jakby go nie było. No, może w uniwersum twojej percepcji rzeczywiście go nie ma, a ty znow piszesz o czyms czego nie widzisz. pojawilas sie na chwilke i zostawilas szpilke pod nieistniejacym wierszem hahah. zenujace. A to wszystko dlatego, że Cię nie lubie. Wpakowałeś się, bo teraz będę zaglądała do każdego Twojego wiersza.Możesz nie brać pod uwagę moich komentarzy, ale ocenie Twój wiersz dobrze, kiedy będzie naprawde dobry.Tu nie ma złośliwości. I prosze Cię pisz do mnie po Polsku i przestań wreszcie zgrywać mędrca swoim wysublimowanym słownictwem. "insygnifikantny"??? Umiesz to wogóle płynnie przeczytać? Ile tergo słowa szukałeś w jednym z Twoich studenckich słowników?

Wydaje mi się, że ta książka bardziej podoba sie kobietom. Nie znam żadnego mężczyzny, który ja przeczytał. Za to znam kobiety i większość była zachwycona. Ja niestety nie czytałam jeszcze, ale zanim obejrzę film chciałabym przeczytać książkę.

Utwór jest bardzo banalny, oklepane zwroty. Nie podoba mi sie. ale trochę ratuje go pointa. To jedyne co sie udało w tym wierszu. Gratuluję choć tego..

hehehehe.. Końcówka mnie całkiem rozwaliła.. Super

Jak to fajnie brzmi : stożek wulkaniczny :))))) Jesteś moim stożkiem wulkanicznym .. hih.. To tylko taka dygresja

U mojej babci na wsi, kiedy odganiają psy mówią np.: "poszedł!!! poszedł!!!" Może to głupio brzmi, ale zawsze rozwiązanie:)."Psik" brzmi jeszcze gorzej a pozatym mądremu psu wystarczy podniesiony ton głosu :) Nie pijam win, tych dobrych również. Może być piwo :))))

Czy to jakiś żart, a może zagadka na poziomie mentorskim...? Nie będę komentować, bo nie ma czego..

Tematyka taka, że naprawde z rana nie bardzo..Końcówka ostra, twarda, aż w brzuchu sie miesza. Ale niestety musze to powiedzieć dobra jest tylko pierwsza strofa i to bardzo dobra. Bardzo odstaje od reszty. Kiedys też zastosowałam w podobny sposób metafory połykania ( ale nie dlatego dobra :) ). "tak też nie można powiedzieć to też nie jest tak tak też nie można powiedzieć" - to jest zbędne. Do kasacji, to niczemu nie służy w wierszu

Zgadzam się, a nawet jestem pewna, że to "nie" nie jest potrzebne. W ogóle te wersy z wyspą mi przeszkadzają.Nie ma potem jakiegoś większego powiązania między wyspą a sensem wiersza. Ale to jedyne co mi sie nie podoba

Dziękuję Ci mój drogi!! Dzięki tobie mam już pogląd o facetach :) A tak serio.. To bardzo pomogła mi Twoja interpretacja.. Teraz już wszystko rozumiem

Ja już z ostrożności i z doświadczenia zaznaczam dany fragment. Kiedyś napisałam wiersz, który był nawiązaniem do piosenki Turnaua i nie napisałam tego na końcu. Po jakimś czasie nie mogłam znaleść mojego wiersza. Okazało się, że został wywalony do kosza jako plagiat i to bez żadnej informacji. Wtedy wywiązała sie pod wierszem burzliwa dyskusja.. Oto link: http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=6549 Innym przykładem jest wiersz, w którym kończyłam każdą strofę cytatem ze Staffa ( z dość znanego wiersza) i zamknęłam go w cudzysłów.nie pamiętam już w którym wierszu, ale pamiętam, że nie każdy nawet zauważył, że to cyctat a co dopiero, że to Staffa. W innym wierszu: http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=12782 również urzyłam cytatu"więc można kochać i nie wiedzieć o tem" i też gdzieś w jednym z ostatnich komentarzy ktoś zaczął poprawiać treść, bo mu sie pierwszy wers nie podobał. A kiedy powiedziałam, że tak musi zostać bo to cytat ( w koncu był w " " :) ) to się zdziwił. Tak więc uznałam, że lepiej pisać kursywą lub w cudzyłowie cytaty, bo zawsze znajdzie się ktoś kto nie będzie go znał albo będzie złośliwym moderem, który uzna ze nawiązanie to to samo co plagiat.

Dobry stanowczy wiersz.. Nie będę wnikała w szczegóły bo wiersz się broni.. Chyba mam podobne zdanie w wielu sprawach..

Po pierwsze: również tak jak Bezet nie łapię momentami wersyfikacji. Brak mi przedewszystkim znaków interpunkcyjnych. Nie wiem czy dany wers kończy się w danej linijce czy ma dalszy ciąg w następnej. To oczywiście budzi wiele sprzeczności, ale też nadaje oryginalności wierszowi gdyż każdy może go odczytać inaczej. "cisza zodiak przewierca mnie srebrnie" - po cisza powinien byc przecinek? bo jak nie wyjdzie nam cisza zodiak a nie mam pojęcia co to jest. To samo tutaj: "doznaję zawrotu głowy zaraz" to zdanie brzmi trochę śmiesznie, a nie każdy wpadnie, ze to ma być: "doznaję zawrotu głowy" i dalej "zaraz wystraszę pustkę".. Dalej już lepiej.. Mi sie akurat te pchły najmniej podobają, za to najbardziej podoba mi się: "w trakcie podwieczorka ośliniłem mechanicznie wszystkie nogawki w moim domu" Nie wiem tylko czemu ma służyć:"psik głupi psik piesek". Jeśli to "psik" ma być wyrazem odganiania psa to z tego co wiem to "psik" robi się do kotów.. Ale niech mnie Pan oświeci jeśli nie o to chodziło.

A gdzie Pan podział rytm? Jeśli już wiersz się rymuje, to powinien być bardziej rytmiczny, bo inaczej czyta się bardzo kaleko..

OOO jak miło, że ciągle jeszcze ktoś zagląda:)

Coś jest w tym wierszu, ale nie wszystko misie w nim podoba.. Np. zbyt częste używanie: moja, mnie, ty, niego, jego itd.Troche to drażni, choc nie jest nieznośne. "Postać, którą jedyna ty" - tu mi nie pasuje to "ty" na końcu I jeszcze jedno do treści.nie bardzo mi pasuje w pierwszej strofie stwierdzenie : być poważnym jak róża bez kolców.Troche dziwne porównanie. Czy ona jest poważna, bo ją ktoś oskubał z tych kolców? Reszta na plus Pozdrawiam I ciesze się, że Cie widzę

Powiem tylko, że mi się bardzo podoba, a szczególnie treść i rytm. Tylko niech sie Pan nie przewróci od nadmiaru słodyczy