halcia

Greg ja nie mecze sie cudzymi komentami wszystko czytam uwaznie i ten portal duzo mnie nauczyl np skladni o ktorej nie mialam pojecia ,ale przyznam sie szczerze ze czasem wiersze cisna mi sie na usta i nijak nie moge poradzic ze skladnia wiec pisze jak mi wychodzi:)

Kochany ja pisze tak jak umiem i wielu osobom moje wiersze sie podobaja wydalam nawet tomik,niestety nie wszyscy mamy jednakowe gusta i wiem ze nie wszystkim dogodze jednakze dziekuje za szczera opinie i pozdrawiam:)

Ojczyzno moja umiłowana zdajesz egzamin wolności kochana tylko od ciebie dzisiaj zależy co pozostawisz naszej młodzieży Czy orzeł biały w złotej koronie gniazdo zbuduje czy w ogniu spłonie czy nie zapomnisz by nie zejść z drogi którą nam wskazał pielgrzym ubogi Nasz rodak wielki Jan Pawel II wzór żywy obraz Bożego sługi to jego serce wciaż nas wzywało by nam godności nie brakowało Każdy pielgrzymem na swojej drodze los nas doświadczał i smagał srodze więc nie pozwólmy by żadna siła Bożej miłości w nas nie zabiła

Pisz pisz ja lubie takie rymy bialych wierszy wielu nie rozumiem o czym pisza ,kocham rymy nie zrazaj sie krytyka,pozdrawiam:)

Sliczne podziekowanie przyjaciolce ,pozdrawiam i dziekuje za komentaz u mnie")

Bozia nam po to język dala by każda dusza się rozumiała. czy to staruszek czy dzieci gromadka muszą pamiętać o przypadkach. Bo w gramatyce skryła się sztuka na przykład jak się szczęścia szuka. Weźmy mianownik tak dla przykładu dla mnie jest wzorem porządku i ładu. Kto? co? Zapytam tylko tak niewiele jest mi prawdziwym przyjacielem. Dopełniacz myśli moje odmienia kogo? czego? Unikać, podpowiedź - cierpienia. Celownik znowu mnie budzi o świcie komu? czemu? powierzam swe życie. Biernik mi daje co podaruje kogo? co? widzę i sercem czuje. Narzędnik piąty przypadek w rzędzie z kim? z czym? idę, cieszę się - tak będzie. Miejscownik klejnot niespotykany o kim? o czym? mowie i myślę niezakłamany Wołacz ma u mnie takie zastosowanie O! Przyjdź, ja co dzień Cię wołam Panie

Pozdrawiam serdecznie z okazji Nowego Roku podobaja mi sie prownania w twoim wierszu ,pozdrawiam:)

Dziekuje serdecznie i wzajemnie zycze wszystkiego dobrego:)

Rzeczownik zadaje mi proste pytanie: Kto? Co? Jest radością moją i kochaniem. Przymiotnik: Jaki? Jaka? Czyj? Czyja? Czyje? Miły mój, dla niego serce moje bije. Czasownik: Co robi? I co się z nim dzieje? Uśmiecha się , tak pięknie... pięknie się śmieje. Liczebnik - liczy który z kolei, ile wydaję w sklepie - głowę - pokornie chylę. Przysłówek: Jak? Gdzie? Kiedy? Wczoraj na ulicy księgowy mój bezbłędnie resztę przeliczył. Przyimek jest pod jego słodkim nadzorem, przy blasku świec marzymy późnym wieczorem. Spójnik dwa serca, jak zdania łączy wciąż. Wykrzyknik ach! och - och! Przecież to mój mąż!

A ja sie serdecznie usmiechnelam na ta kolede pozdrawiam serdecznie bardzo mi sie podoba:)

"by był lepszy każdy marzy od tych starych kalendarzy" może tak? Lekko podany temat zawsze aktualny przy Nowym Roku ;>) dziekuje serdecznie poprawilam

Rozszalały się zegary to odchodzi już rok stary zabrał bagaż naszych trosk stopił się jak świecy wosk Spadły karty kalendarza Nowy będzie nas obdarzał więc staremu podziękujmy i w pamięci zapisujmy Bo staruszek był łaskawy poukładał nasze sprawy a ten Nowy to wszak wiecie to jest zawsze małe dziecię Co się rodzi nam co roku my witamy go łzą w oku by był lepszy każdy marzy niż ze starych kalendarzy

Z miłości Twej bierzemy siłę by poukładać świat z miłością Twą zwyciężamy śmierć nie licząc lat dzieci Twe wolne ptaki z Twymi skrzydłami kiedy odchodzisz nie umiemy latać i noc przed nami Z miłości Twej bierzemy siłę by przezwyciężyć ból gdyż tak nas uczy zwycięzca śmierci i nasz Król w miłości tej zagoją się bolesne rany i blizny Badź pozdrowiony Mesjaszu z Niebieskiej Ojczyzny Daj nam miłosierdzie i łaskę mądrości Twej i drogi nasze opatrznie ustrzec chciej niech każde ludzkie serce poczuje i zrozumie bez Bożych skrzydeł zginiemy w swiata tłumie Ciszą adwentu Twe przyjście dziś świętujemy niedługo w opłatku Twe ciało spożyjemy by znów zregenerowały się nasze utracone siły a skrzydła nasze do lotu przy Tobie ożyły

Matko można Matko wierna litościwa błękit sukni Twego Syna wciaż okrywa nagie ciało tak przez ludzi poniżone A za milość tak nikczemnie zbezczeszczone Noż boleści przeszył srodze Twoje ciało aby się słowo Boże prawdą stało i zmartwystał po cierpieniach Boży Syn dając światu światło odkupienia win Dziś nie obce jest nam w życiu cierpienie los nieraz niesie ból łzy i poniżenie tak często nam ciężko podnieść swój krzyż po upadkach znów unieść swą głowę wzwyż Tylko w Tobie nadzieja jak zwykle ożywa gdy Twój płaszcz nagie ramiona okrywa Boś Ty Matką najczulszą na świecie o lilio Ducha Świętego najczystszy kwiecie

ciekawy wiersz podoba mi sie ,pozdrawiam:)

Dla mnie sympatyczny wiersz podoba mi sie ,pozdrawiam:)

Pozdrawiam serdecznie wiersz zrobil na mnie pozytywne wrazenie:)

Święta listopada szary dym kominka obraz przemijania modlitw w wypominkach deszcz jesienny łzami w płaczu sie zanosi nad samotnym krzyżem o modlitwę prosi Marność świata niesie w jesiennej zadumie samotną sonatę w monotonnym szumie gdziekolwiek podążasz mimo szerych chęci rozstanie zastapi czas świętej pamięci Wszystkie ziemskie bóle zostawisz za sobą wiara i nadzieja pozostanie z tobą to skarby bez miary bezcennej wartości dla nas będą kluczem do bramy wieczności

"Słowa są proste i krótkie do wymowy lecz nieskończone bywa ich echo" z ust do ust z głowy do głowy słowa cię ranią lub są pociechą tutaj jest rada mój czytelniku rada co duszy niesie korzyści języka pokoju używaj bez liku a odrzuć słowa-słowa nienawiści kiedyś nadejdzie chwila rozstania historia zostawi ślad po tobie czy godna będzie naśladowania jeśli nienawiść zostawisz po sobie

Jesteś jak róża obleczona w ciernie w małym serduszku dałam Ci mieszkanie w kolcach boleści ludzkiego cierpienia wisisz Matuchno na gipsowej ścianie A kiedy spoglądam na Ciebie kochana z mych oczu często łzy gorące płyną a Ty odwracasz Swą twarz zatroskaną i jesteś nadzieją i ulgi przyczyną Ty, któraś pod krzyżem tyle wycierpiała z pokorą oddając Syna na konanie jakżeś litościwa byś nie wysłuchała gdy Cię co dzień budzi to nasze wołanie My też upadamy pod ciężarem krzyży jednak łaska Boska w górę je podnosi nie zostawia nigdy nikogo na świecie kto ze łzami w oczach miłosierdzia prosi

"Drogie dziecię, spójrz! Niebo płacze nad losem chorych ojców i matek, którym zabrakło słów pocieszenia i toną w bólu jak w morzu statek. Kiedyś ten statek po falach życia pływał z kochanym dzieckiem w objęciach, dzisiaj ze łzami tych dwoje ludzi ogląda swoja miłość na zdjęciach. O serce drogie! Znajdź ślad litości! Wyrzuć za siebie strute uczucia, byś nie poznało końca miłości, nie doświadczyło braku współczucia Szybko czas leci, przeminą lata i nie obejrzysz się nawet, kiedy dotknie boleścią rodziców strata... I co pomyślisz me dziecko wtedy? Kiedy do ciebie smutek zawita, może choroba - inne cierpienie: Pamiętaj! Ten kwiat, co nie przekwita, to dar od Boga - ludzkie sumienie. Nie bierz ciężaru, który przygniecie wtedy, gdy przyjdzie wspomniana strata, bo gdy zabraknie Ci ich na świecie nie żadko wspomnisz: mama i tata. Przez cały czas Ciebie czekają, w ich sercach cicha nadzieja płonie, W modlitwie Matkę Świętą błagają, by ugasiła gniew, który płonie..."

Co ty mi zarzucasz częstochowskie rymy mówiąc że te wersy są technicznie złe ja ci tylko powiem że się tym różnimy i że ty jesteś w blędzie a ja właśnie nie Nie kaźdy wszak kończy szkoły fakultety jednak zasługuje na miano poety a jego prostota więcej może zdziałać niż ty wykształcony i twój złoty pałac Znam ja te przykłady kochany kolego i przed potępieniem przestrzegam dlatego bo to proste słowo czesto łzę wyciśnie a te wyuczone giną jak kij w Wiśle Dam ci prosty przykład pana uczonego co siedzi za biurkiem i nie wie dlaczego mądrego udaje a o wszystko pyta młody i uczony-wiekiem emeryta

Białe mewy Jak białe mewy krążą po niebie tak moje myśli szukają ciebie bo tęsknie za ciepłym słowem czekam na krótką choćby rozmowę Czekam na słówko na pulpicie gdyż tak mi smutno niesamowicie czas mi cię kradnie jak złodziej a ja rozbitek w starej łodzi Który opuścił tonący statek zostając skazany na niedostatek tak to odczuwam gdyż nasze rozmowy rzadsze są teraz przyszedł czas nowy Ty wciąż zajęta po drugiej stronie a ja cię ciągle myślami gonie dziś proszę w wierszu skromnie nie zapominaj kochanie o mnie Choć zatrzymują cię ważne sprawy napisz choć słowo niech los łaskawy nie rzuca mi pustych kopert pod nogi z których twe listy zabrał wiatr srogi

Anioły plączą Biedny tułaczu zgubiony w ciemności spójrz anioł płacze nad losem twym błądzisz biedaku nie znając miłości która ci daje Człowieczy Syn Poznaj cudowne dzieło stworzenia pomyśl choć chwile nad swoim losem zapytaj cicho swego sumienia a ono odpowie anielskim głosem Jedno masz życie szybko przemija jak kadry filmu biegną zdarzenia w nich twe cierpienie się odbija bo serce twoje zło odmienia Dziś tak poważne zmiany na świecie wielu Boskiego światła gdzieś szuka a Betlejemskie ubogie dziecię próżno do serca z miłością puka Nie zwlekaj dłużej otwórz ramiona a doznasz w życiu cudu olśnienia bo już magiczny ten czas nadchodzi to dzień Bożego Narodzenia

Trędowata żmija, co jadem uśmierca jak złodziej grasuje i myśli odmienia wędruje i czycha na niewinne serca, kogo by tu wpisać na listę stracenia. Potrafi pokazać kochane oblicze, szpetne, nieprawdziwe i zasiać zwątpienie, jesli pójdziesz za nim to ja ci wyliczę nieuchronną mękę,bolesne cierpienie. Jego cel największy, zabić w nas nadzieję, zapomnieć o Bogu i Jego naukach, zbuntowany anioł co nieszczęscia sieje i bez przerwy ludzi słabej wiary szuka. Zatrute pokarmy ciagle nam podaje a my nieświadomi pijemy trucizny, infekcja zdradliwa do żyl się dostaje, psychicznie osłabia, pozostawia blizny. Jedynym sposobem na ocalenie- kontrola umysłu ,prawie nieustannie, odmów też czasami Anielskie Pozdrowienie a cierpienia oddaj Przenajswiętszej Pannie. Spójrz na świat wnikliwie,wspomnij objawienia to są Boskie znaki dane także Tobie, byś zawrócił z drogi niewiary,zwątpienia a w to miejsce uwił gniazdo życia w Sobie.