Piękny Wojtuś

Dwa ostatnie wersy - super.

Obawy pana S. Pan S. nie lubi obłoków. Mogą zwiastować burzę są wtedy wielkie, Granatowe. Chmury ograniczają perspektywę, zabierają horyzont. Pan S. boi się. Ciężkie obłoki Kiedyś runą… Zbyt niewiele jest do stracenia.

„Trąbka” Wyciągam z futerału Złoty, lśniący instrument Gram pięć dźwięków. Potem jeszcze kilka. Układają się logicznie, w całość. Ludzie zatrzymują się. Patrzą. Złoty, lśniący instrument przyciąga uwagę. Nikt nie słucha. Poszli dalej... Szkoda.

Droga Goyo, bardzo gratuluję Ci stworzenia klimatu, bo to najważniejsze. Przyłączam się do wszystkich peanów na twój temat, prócz jednego. Brakuje mi otwartego zakończenia. Po prostu, dwa ostatnie zdania są chyba zbyt oczywiste. Pozostawiłbym wszytko do wersu "mgłą się rozwieje". To taka moja sugestia, ale to kwestia gustu. Poza tym, świetnie.

"RYZYK FIZYK" Inni skakali prosto z mostu na głęboką wodę. Oni płynęli dalej. A Ja? Utopiłem się w szklance wody.

„Nieśmiertelny” By być nieśmiertelnym Zapisałem się na dysku pamięci. Teraz kryję się w mikrorowkach. Uciekam przed laserem. Płyta CD. Ciąg dalszy Już nastąpił.