Niesapominayka27

oby wreszcie przyjechał zapchanym autobusem królewicz w koszuli z wytartym kołnierzykiem z plecakiem przez ramię z papierosem i rozdzielił na pół horyzont nim kolejny świt ubierze cyfry w codzienność

Ja już czytam któryś z kolei Pański wiersz i lubię ten styl, rytm, klimat, wyciszenie jakie mi przynosi ich czytanie. Zwykle nie jestem zwolenniczką rymowanej poezji, robie wyjątek dla takiej, jak Pańska, to stara szkoła pisania, już niewielu potrafi dziś robić to dobrze. Pozdrawiam.

Będę bronić wiersza; 'ciężkość słów', 'lepka pustka' oddają według mnie właściwie sens opisanej sytuacji lirycznej i określają uczucia podmiotu llirycznego, co do dalszej treści wypowiedzi to osobiste odczucia i z nimi nie zamierzam polemizować. Dzięki serdeczne za dobre słowo i cieszę się że Pani odnalazła sie w moim wierszu. Pozdrawiam all:)

Będę bronić wiersza; 'ciężkość słów', 'lepka pustka' oddają według mnie właściwie sens opisanej sytuacji lirycznej i określają uczucia podmiotu llirycznego, co do dalszej treści wypowiedzi to osobiste odczucia i z nimi nie zamierzam polemizować. Dzięki serdeczne za dobre słowo i cieszę się że Pani odnalazła sie w moim wierszu. Pozdrawiam all:)

wyrzucę z siebie ciężkość słów zanurzę palce w lepką pustkę chłód nagle taki zewsząd ktoś był kolekcjoner oddechów magii ciała zmienił hobby

Poezja ma wiele twarzy, ten wiersz to proza życia ubrana w słowa; nie tylko temat ale i forma podchodzą pod prozę- styl pisania, przerywany tok wypowiedzi, rozmaite wtrącenia. Ale według mnie wiersz się broni sam; nie jest przegadany raczej przemyślany. Faktycznie specyficzny, ale podoba mi się. Pozdrawiam

Serdeczne dzięki za wizytę :) po równo dla wszystkich, którzy poświęcili mi chwilkę uwagi; Pozdrawiam z ciepłym wrześniowym słońcem:)

Ach jestem zachwycona, juz po pierwszym czytaniu! A już zakończenie poprostu genialne, i to: 'podli się świat przez palce anielskiego pacierza' i ostatni wers kursywą. zaraz ddodaję do ulubionych.:) Pozdrawiam

Przyłączam się do zacytowanej opinii. I na dodatek jeszcze taki ciekawy, dający do myślenia tytuł :)

Poprostu piękne, nie da sie oprzeć sile przekazu tego wiersza, a na dodatek urokliwe metafory. Plus ode mnie. Pozdrawiam.

Kojarzy mi się to z przemówieniem, może przez te wykrzyknienia nagromadzone, smaku i stylu w tym nie za wiele, niestety jestem na nie. Pozdrawiam

A dla mnie te powtórzenia są uzasadnione; całość na tak, rzeczywiście aż mieni się od barw ciszy...dużo tu interesujących przemyśleń, może tylko dla przełamania szyku wypowiedzi pasowało by troszkę inne zakończenie, np 'gdy niebo czeka nieruchome'

Odnajduję w tym wierszu siebie i swoje przemyślenia. Prostota formy i mądrość przekazu; tak pisać jest niełatwo więc tymbardziej jest to w cenie. Mnie się bardzo podoba:) Pozdrawiam

chłodem pustej pościeli przykryta marznę

obojętnie maluję usta czeszę uparcie żywe włosy niedługo zatańczy z nimi wiatr wychodzę nie oglądając się za siebie przecież wiem zagram dobrze znaną rolę w tym przezroczystym dniu i nie doszukam się w nim twojego ciepła choć jak na ironię wiosna -

jeśli powiem zbyt dużo zabraknie miejsca na to co kwitnie w ciszy ciężkość myśli przemienia słowa w oszukańczo lukrowany banał milczeniem wyszeptam swoje skargi niech zapłoną przenajświętszym ogniem

Jako utwór "w ogóle" - bardzo mi się podoba. Krótki, prosta forma, daje naprawdę do myślenia. Zgrabnie. Gratuluję. Jako haiku to niestety tak ... niecałkiem haiku :o). Bliżej miniaturki. Pozdrawiam serdecznie Ma Pani rację, niespecjalne z tego haiku, ale pomimo wszystko cieszę się że sie podoba :)

Ja dodam tylko że poprawna forma to 'koi'; poprostu, poza tym jestem skłonna przychylić sie do poprawek wersyfikacyjnych Julii Valentine, pozdrawiam.

Wiersz do mnie przemówił, jest bardzo prawdziwy, iluż ludzi dla wygody bądź z innych powodów zabija swe marzenia, ideały, by jakoś żyć a z czasem traci własną twarz...w ostatniej strofie zmieniłabym 'spojrzy' na 'patrzył', całość na duży plus. Pozdrawiam.

Po pierwszym czytaniu już: Subtelnie, pięknie, całość przemyślana; taki bardzo kobiecy wiersz, jak najbardziej w moim guście, :) Pozdrawiam

faktycznie i klimacik jest i jak sie go czyta to sprawia wrażenie takiego porwanego na strzępy, może to przez wersyfikację, ale to nawet dobrze, dla mnie każdy wers to osobna fotografia, albo podarte części jednej i tej samej- w odniesieniu do tytułu- fajny pomysł, także pointa ciekawa Pozdrawiam

'rozgwieżdżony niepokój nieba' to mi pozostanie w pamięci po lekturze wiersza, całość jakoś do mnie nie przemawia. Pozdrawiam

Właśnie, ja słyszę tak jakby szelest ziarenek piasku przesypujących się w klepsydrze, a pośród falującego oceanu traw przemykają cienie poległych wojowników; kojarzy mi się to z jakimś symboliczno - impersjonistycznym obrazem. I to wszystko w kilku słowach zawarte:)

Hej:) szczere dzięki spod serduszka za uwagę i pozytywną opinię. Pozdrawiam.

Prawdziwe ale wersyfikacja faktycznie do poprawy, zwłaszcza wyraz czas powtórzony dwukrotnie; całość podzieliłabym na strofy, może podam moją wersję?: 'Spotkanie po latach Taki dziwny czas Patrzymy na siebie Nieznani sobie ludzie Trudno przypomnieć Wspólne chwile Mamy już inne życia Inne sny o byciu Mijamy się mówiąc głucho: 'co słychać'? Dopiero po chwili wiem Tyle miałem słów Poukładanych Dla Ciebie To tylko moja sugestia, dużo nie zmieniałam, może tak byłoby lepiej? Pozdrawiam