janusz_pyzinski

odpowiem podobnie jak Basi - mają usta i oczy(zapomniałeś dodać Stefanie) by czytać Twoje krótkie formy i nie męczyć ich

Jagódko,to jest pikne!!! serdeczności

jest coś takiego pomiędzy śpiewem i weselem co zasnąć nie pozwala bo radość źródła jest wiedzą i niewiedzą niepewną jak studnia gwiazd -ostrych nasion światła wschodzących wczoraj zasianym niepokojem ucieczki szronu przed wspólnotą słońca a stąd niedaleko do Emaus gdzie z dniem spotyka się noc widziałem wiatr jak zwiewał z ikonostasu zapach kadzidła i wosku łemkowskich westchnień śpiewając chorał czekał aż wykrwawi się czas w blednącym płomieniu świecy i dymie z kartoflisk świt się zatrzymał i trwał w bezruchu zanim tęsknota w niemej pokorze nie posadziła malw pod oknami i ogień nie zatrzeszczał szacunkiem dla twarzy schylonej by dołożyć drew rozwiązał się język świata ciszy i dżungli przywołał pieśń w skrzętnie zbieranych okruchach milczenia świadkiem im Chrystus Frasobliwy jak przydrożna miłość zamknięty w rozstaju podobieństw tam życzliwe słońce osiada na czapach cerkiewnych pajęczyną światła i ciepła spacerując pod drzewem gdzie została młodość jesień wsącza w liście przerdzewiałe żelazo potem umiera najpiękniej jak umie nocną muzyką wchodzącą w niebo tysiącem kandelabrów i schodzącą w studnię złotym runem i gronem jarzębin - już wiem dlaczego nie potrafię zasnąć

podręcznikowy przykład jak nie powinno się pisać-banał goni banał banałem i banałem się podpiera "mimo wszystko są moje i lubię je mają niezwykłą moc" - nie mają żadnej bo banał w poezji mieć jej nie może chłopcy spod gór powinni lepiej pisać,to leży w ich charakterach pozdrawiam i dobrze życzę

mnie nie (jak na razie) pozdrawiam

nie przemówił do mnie,a powinien pozdrawiam

i znowu niezmiennie pięknie,miękko i ciepło-"dwa dni błogich myśli już idą na szafot",ech... wiosennie choć mokro pozdrawiam

a to co?-jakaś harcerska zabawka,bo wiersza tu nie widzę

nie jest źle Grażynko pozdrawiam

pięknie,swojsko i ciepło,chociaż zimą sypnęło,tylko ten tytuł-trzeba było od razu po polsku (nie lubię tych "zangielszczeń" w dodatku w przypisach tłumaczonych) wiosennie i serdecznie

piękne klimaty i krajobrazy,jakby nie w Koziczynie,a u mnie pozdrawiam

udany powrót kowala Leszku,gratuluję i pozdrawiam

w ciszy tej chaty cisza tajemnic plącze się w kurzu pajęczyn na ścianach wisi jeszcze wiara i gdzieś w kącie wytarty klęcznik płacze modlitwą ojców jeszcze na łóżku tli się węglik rzucony między skiby twarzy jutro umiera w dłoniach wczoraj i sufit patrząc czasowi w oczy czyta historię w lustrze podłogi z ziaren pszenicy daty układa pot składając w paciorki różańca chleb rozdzielony w przyjazne dłonie za oknem butwieje Mirona "starocerkiewna pogoda" ze strzechy klekot bociana jak echo kołatki powtarza Wielki Piątek

Fly Eliko,słabo czytasz i plusujesz sama nie wiedząc co

bzdet

a mi się widzi świątecznie pozdrawiam

"bez serca"-a ja z sercem czytam właśnie świątecznie pozdrawiam

nie udało się mnie zaślepić czy oślepić

złodziej rowera sprytniejszy od wiersza

sacrum czy profanum-oczywiście profanum nie tylko poezji,ale i czytelnika

tak,tylko smutek,bo wiersza nie ma

"jak iskra serca na błoto opada"wiersz osiadł,jeśli to wierszem nazwać jeszcze można

brak słów

Adolfie,urzekasz pozdrawiam

"sztuka ma być odzwierciedleniem prawdy"-a prawda jest bolesna jak sztuka-jest źle