Klaudiusz

Nie mam żadnych zastrzeżeń co to formy graficznej, ale powiem szczerze, że dla mnie jest to poezja z "górnej półki", czyli trudna. Pozdrawiam ! zadałem sobie trud żeby sprawdzić... i nie obrażam się... ale jeżeli również autorka nie "złapała" o co mi chodziło - tłumacze się - w wierszu jest coś intrygującego, zmuszajacego do zastanowienia się - a to zdecydowanie zaleta...

sadząc po nicku, utworu nie należy traktować poważnie - dlatego też wysiliłem się i wyciagnąłem z niego co wartościowsze (bardziej wartościowe ? ) momenty: "że być celem to zbyt wielki komplement" i "Siedzę i niszczę swe życie..." bardzo poprawne, reszta ociera się o "kk"

powiem tak: nie wiem o co chodzi :) pozdrawiam

zgadza się - tylko się upić pozostaje...

trafił... może bez fajerwerków, i moze właśnie dzieki temu tak celnie... zdecydowanie ma to "coś"... pozdrawiam

jedynie tytuł i wers z paznokciami się ratują - reszta niestety bardzo odgrzewana - czyli zestaw bardzo banalnych zwrotów (pytanie: kiedy autorka ostatni raz z kałamarza korzystała, że aż go w wierszu umieściła ? - przez takie słowka wiersz staje się całkowicie sztuczny - zlepek zdań które zapamiętałaś z utworów przerabianych na j.polskim: "wylany atrament", "liczenie gwiazd" "kochanka wiatru" czy "owinę wokół szyi"... to błąd - wiersz będize dobry jeżeli będize TWÓJ, a nie jeżeli "wpakujesz" tam kilka fragmentów które pani na polskim powiedziała że są "ładnym metaforami"... rozpisalem się - bo mam wrażenie ze mogłoby być dobrze gdybyśnie starała się na siłę (i kompletnie niepotrzebnie) upodobnić swojego wiersza do jakiegoś dizwnego wzorca...

wersja Hanny rzeczywiscie lepsza - chociaz lepiej jednak wyglądaja krótsze wersy... a co do tekstu - trochęza dużo krzyczysz a za mało mówisz - przez co za bardzo chaotycznie i ...za krótko... ale i tak plus za poglądy :)) (chociaż krótko, to chyba się domyślam o co chodizło) ps. fajne zestawienie tytułu z nickiem ;)

mam tylko nadzieję, że nie oczekuje pan że się o to obrażę... -wolny kraj - każdy może "se" "zapodawać" co chce...

powoli się już przyzwyczajam, że tutaj mozna sie spodizewać naprawdę dobrego tekstu... a co do uwag pana Mirosława - absolutnie zgadzam się z autorem - w takiej formie, jaka jest teraz tekst "płynie" i idealnie "trafia" a w tej "kategorii"(prozatorskiej) to najważniejsze...

ehm, tematyka jeszcze mnie nie dotyczy (z tego co widzę - to tekst z cyklu "co można robić po ślubie" - a ja jeszcze nawet nie zaobrączkowany...) i jako niezaangażowany obserwator, skłaniam się raczej to opinii pani Dotyk - rzczeczwiście coś w "morale" tego wiersza nie gra - peelce nie podoba się że dostaje tylko jego "owoc pulsujący" a sama przez połowę wiersza mówi o fizjologicznych aspektach tego uczucia(i w ogóle nie sposób się tu doszukać tego metafizycznego "wielkiego kochania" o którym później w komentarzach wspomina Autorka) ... jak dla mnie to jednak jest to bardzo egoistyczne podejscie do sprawy... ale to pewnie z braku znajomości faktów (które jednak powinny pojawić siew treści wiersza - wyobraźnia tu nie wystarczy...) a sam wiersz - też sienie podoba - zbyt pretensjonalny, kompletnie nie trafił...

podpisuję się - bardzo smaczny kawałek - "leżąc o przestrzeń dalej" - fajne to...

niezłe, chociaż nie lubię pisania o pisaniu, to ten nawet całkiem udany, z wyjątkiem ostatniego wersu - ten się kompletnie nie podoba- mam wrazenie że po prostu brakło pomysłu, a trzeba było jakoś zakończyć...

dobre - skoro nawet tobie nie chce sięgo czytać po co skazujesz na takie katorgi niewinnych ??? zastanów sieco robisz, a już na pewno co piszesz.... pozdr

byłoby fajnie - tak melancholijnie...ale cały efekt psuje wers: "Gdy księżyc nadchodzi śniegiem okrywa psychikę mroku," cóż to jest ta psychika zmroku - kompletnie nie pasuje do nastroju wiersza, wrecz kaleczy... i ta kondycja też niezbyt szczęśliwa... pomimo dość zużytego tematu całkiem dobrze sie czyta (czuje się ten wiersz)

hehe, to tak oczywiste, że rzeczywiscie mozna nazwac olśnieniem... a jednak się podoba - ma to COŚ w swej prostocie... tylko trochę odchudzić by sie przydało: przede wszytskim 'dobry wierny czysty" - niepotzrebne - poprzedni wers w zupełności wystarczy 2. Żądnym krwi wampirem - zbyt fantastycznie to brzmi.. generalnie puenta najlepsza - a reszta powinna być tylko wprowadzeniem - teraz jest za długa i zniechęca... no i trzeba poprawic błędy (opcja "edycja" na dole po prawej...)

uff, długie to... pierwsze co sięrzuca w oczy to "nierówność" -za bardzo "namotane" w ost. strofach... refren bardzo fajny (jak na refren piosenki oczywiście) myślę że można by go zaadoptować kiedyś gdzieś...

super, podoba mi się pomysł, wykonanie też poprawne innymi słowy: kawał dobrego wiersza...

super ;)) hirajgołegen !! :))

jak dla mnie kicz - "zupa wyciśnięta z duszy..." "ukradkiem wydarte z mojego snu" a już zwłaszcza "pąsowy biszkopt smakujacy czarnym krzyżem" brakuje tylko płaczu niewinnie mordowanych dzieci... to takie świecidełka, ani specjalnie oryginalne, ani uzasadnione... - gra na płytkich emocjach.. jedynie: "jesteś jak ufo wciąż nie mogę w ciebie uwierzyć" fajne - reszta to banał pisany na siłę (efekciarstwo)

polecam majonez - z nim wszystko smakuje lepiej...

patrzę na tytuł i myślę sobie, że coś ciekawego będize... no i rzeczywiscie ciekawe: jeden z najgorszych tekstów jakie czytałem we wszystkich kategoriach, pewnie jestem niemiły ale może trzeba ostrzec autora, żeby tego znajomym nie pokazywał, bo do zakładu odeślą(te włosy, te baranki..)..

mam głupie skojarzenia z jakąś litanią czy czymś w tym rodzaju... o co chodzi z tym początkiem sezonu na końcu? bo nie łapię?

dobre! miły kontrast... (tylko ten fragment o formach mi nie pasuje - niestety gdzieś już to było...) nie tylko inny, ale i dobry...

bardzo fajnie "zrobiony" (chociaż "emocjonalnie" nie trafił ) ale nie sposób nie docenić (bo to chyba ten typ wierszy, które docierają na drugi dzień... w każdym razie technicznie bdb...)

miało wyjść zmutno i cieżko, ale nie wyszło... już "mytedynda" mnie rozbawiła i potem wszystko się posypało... trochę przegadany, powtórzenia też nie spełniają swojej roli... pomysł - nawet dobry (dopiero na końcy załapałem że to o człowieka chodzi) i świetne: "Sine gałęzie co ruchem Były"