natalia

Kochanie! Czy Ty chcesz mnie doprowadzić do obłędu?! Mało nie padłam czytając o tym bólu...niemal sama go poczułam... pięknie napisany i tak tragicznie realistycznie! no nic ocieram łzy i wyczekiwany uśmiech ślę Pozdrawiam serdecznie Natalia

piękny wiersz....na więcej brak mi słów poprostu piękny:) pozdrawiam Natalia

zawsze? to jeszcze jeden szczególik... prosze usunąć ten napisik przed Twymi wierszykami!! no przecież do czego tam oczka przymykać? Ja czytałam je z przyjemnością i jeszcze żeby tak na nic więcej nie narzekać.... ciekawy pomysł z tekstami piosenek. ....a nie ponarzekam ! może tak jakąś księgę gości tam zamieścisz kiedyś? mogłabym się tam wpisywać no to już wszystko...narazie Pozdrawiam

Aleś mnie tym wierszem zniewolił! Prawie oddychać nie mogłam , masz Ty moc w słowach ale skąd ta ciasnota? czyżby ktoś lub coś Cię krepowało w życiu? Świetny wierszyk dający do myślenia pozdrawiam Natalia

Och jaki Ty kochany jesteś... dziękuję

Niesamowity nastrój wprowadziłeś, kilka razy przeczytałam i oto moje wnioski: -po pierwsze jak mówi Pelman ludzie którzy jakkolwiek narzucają Ci Twoje zachowanie to nieprzyjaciele -po drugie mam nadzieję ,że dobrze zrozumiałam ,ale boisz się że umiera w Tobie dziecko? nie masz czego się obawiać! jesli tylko zupełnie nie zatracisz się w życiu i byciu dorosłym to chyba nie ma strachu by umarło to dziecko podobno na zawsze ono pozostaje w nas, a przyznam że uwielbiam jak się objawia... -po trzecie wiersz jest śliczny i bardzo mi się podoba serdecznie pozdrawiam Natalia

A to akurat już zdąrzyłam wyczuć

Już pracuję nad rymami pięknie dziekuję za tak pochlebne komentarze! och tak się wzruszyłam jak je czytałam, kochani jesteście wszystkim przesyłam uśmiech i jeszcze raz wielkie dzięki Oczywiście jak najbardziej polecam wyprawę ( choćby myślami ) nad morze, tam świetnie można się wyszumieć Pozdrawiam Natalia

Na mnie równiez zrobił wrazenie :)naprawde wartściowy wierszyk serdecznie pozdrawiam Natalia

Dziękuję ślicznie wszystkim! Paulina, cieszę sie że Ci się podoba Alessia ja nie wiem skąd u Ciebie to przeczucie ,ale cieszę się że we mnie wierzysz Kai, kochanie, ostatnimi wersami chciałam podkreślić że całe opisywane piękno ,przyroda, życie i my istniejemy dzieki Matce Naturze. Co do tego z jakiego jestem świata to czasem sama mam wątpliwości dziekuję za miłe słowa i proszę popraw te swoje Mazury - ślę całusy. Serdecznie wszystkich pozdrawiam Natalia

*** Taki smutek wokół mnie. Czuję się jak we mgle, nie ma tu nikogo kto podałby choć rękę, choć szepnął jedno słowo, wzbudził we mnie nadzieję. Myślę że to kiedyś minie może jak poznam ciebie? Pozdrawiam Natalia

oj Pelmanku ja tam nie liczylam zaraz na to że życie oczka przymknie tylko na to że zrozumiecie mój błąd wiesz powinno się uczyć wybaczać,prawda? co do moich rymów to już nad nimi myślę musze zacząć od siebie wymagać, masz rację. Serdecznie pozdrawiam Natalia

wiersz świetny, ślicznie dobrane słówka tylko może ta posadzka że sama się zmywa troszkę dziwne (moze:" dziś z posadzki zmywam"? )ale to tylko mój sobisty komentarzyk Serdecznie pozdrawiam Natalia

Dziękuje bardzo e-m-e-m za ciekawy i sympatyczny komentarz Pozdrawiam Natalia

Alez nie ma za co Paulino ,naprawdę, zasługuje na to i wiersz i Ty jak chcesz mogę Ci napisać smutniejszą wersję podobnego tematu tzn ten wierszyk o którym wspomniałam? pozdrawiam Natalia

Uwielbiam zapach kwiatów wiosennych i subtelnych delikatnie nos drażniących i pozostający na dłużej w pamięci. Troszkę mnie otumania zabiera chwilę z życia z szarugi codzienności przenosi w krainę piękna i słodyczy. Upajam się tym momentem odprężam i relaksuję bo coś tak cudownego istnieje jak ja i ty dzięki naturze.

dziękuję za miłe słowa Paulino , no dobrze by było jakby przymknęli oczko na to pozdrawiam Natalia

Za to mnie przekonałaś i rozumiem to tak jak wyjaśniłaś. Pozrawiam Natalia

Oj nie! słuchajcie ja się pomyliłam....to miał byc wiersz w początkujących. Przepraszam ,naprawdę niechcący. Natalia

Idę brzegiem plaży, szumiące morze nastraja, wiatr wpątuje we włosy świeży jod uspokaja. W oddali świeci latarnia i puszcza zajączki w mą stronę, bo wyobraźnia mi podpowiada, że bawi się tam ktoś lustrem. Piasek już w butach gości, i w ustach zgrzytnie czasami, jest tak drobniutki i delikatny, że z chęcią siadam na nim. Obok mnie leżą muszelki, duże, małe, barwne, szare, wyrzucone z głębin morza kilka zabieram na pamiątkę. Z rozkoszą wsłuchuję się w dźwięki morza, mew, ciszy, tylko tam mogę iść chcąc odbudować równowagę duszy.

No a ładnie to tak bez komentarza? mnie się bardzo ten wierszyk podoba Tomku , no może tylko ten fragment : "cieszył się będę nim wtedy szczęśliwy" coś tu mi nie pasuje... może dlatego że jak ktoś się cieszy to wiadomo że jest szczęśliwy? no naprawdę nie wiem. Serdecznie pozdrawiam Natalia

Ja tam uwielbiam wyboiste teksty trzeba przy nich stanąć na momencik i się zastanowić a jak uchwyci się sens to aż człowiek sam do siebie ( lub wiersza ) sie uśmiecha Ten wiersz jest świetny! Pozdrawiam Natalia

Piękne Agnieszko , nic tylko czytać i zachwycać się Pozdrawiam Natalia

Dziękuję Ci bardzo Pelman ale ten wers wogóle nie pasuje do mojego stylu.... no coś może wymyślę Mam nadzieję ,że się nie gniewasz? Pozdrawiam Natalia

Jesteście kochani szczególnie Ty Kai , no cieszę się ,że Wam się podoba ,naprawdę przesyłam buziaki Natalia