Bogusława_Matusiak

lubię być we wnętrzu Twojego gotyku taki strzelisty pełen cienkich szkieletów jak widoczne pod światło z witraży delikatne pajęczyny wymodleń wydaje mi się że pachniesz jak katedra w W. i napełniane przez pięć lat ciało do dziś Jesteś nie w świetle ale w cieniu, cień jest bardziej miękki łatwiej można się w nim ukryć jak za długim płaszczem bezpieczeństwa patrzenie na twarz rozproszone bo podzielone na tej wąskiej ścianie na zbyt wiele szczegółów i myślenie idzie w zbyt wielu kierunkach a może to przez to , że uklękłam po złej stronie i nie widzę już Twojego uśmiechu ci z prawej mają więcej szczęścia ja po lewej i słowo moje zbyt słabe by uniosło drugi kącik ust chyba że znów zrobię coś nieprzemyślanego [sub]Tekst był edytowany przez Bogusława_Matusiak dnia 05-11-2003 23:58.[/sub]