Bożena Tatara - Paszko

@Łukasz Jasiński Nie tylko można, trzeba :)

@Jacek_Suchowicz byłoby to bardzo słuszne za naiwność cięgi dostać gdyby odebrał nauczkę, żeby się znowu nie nabrać, niedoświadczony narybek tymczasem wszyscy zapłacą za prawo do ich pomyłek bo przez nich wygrał ladaco. Mam tylko nadzieję, że to długo nie potrwa :) Dobrej nocy :)

@Adaś Marek Epitafium

@Jacek_Suchowicz Zapatrzona w rozwój akcji w rozmarzenie się zanurzam prawie czuję życia prądy wzbiera już czułości burza kiedy nagle smagasz puentą sypie się impresja kucha "uważajcie na ulicach..." jak jad wsączył się do ucha. Wierszyk z historią miłosną w tle i taka puenta, litości nie masz :) Intencje rozumiem ale rozumu niektórym zaintrygowanym orientem nie dołożysz, nawet tak pięknym wierszem.

@Jacek_Suchowicz ja bez żartów także powiem, że do bzdur potrzebne zdrowie zwłaszcza kiedy z piedestału prócz głupoty i banałów nowomowa nas poraża ignorantów moc obnaża, potrzeba nam wytrwałości by doczekać normalności. To prawda, przyznam uczciwie, że nawet nie zaglądałam. Dzisiaj zatęskniłam za forum, no i jestem :) Dziękuję za wierszyk :)

Z inspiracji tekstem Waldemara Talara "myśl to wzór, matematyczna niewiadoma" Myśli bolą, gdy po głowie chodzą stale, zwłaszcza gdy roztrząsać im przychodzi jakieś ale... Myśli czasem więcej niźli kamień ważą, gdy w bezładnym biegu lec na sercu się poważą. Myśl to droga, która gdzieś prowadzi zawsze, kiedy pierwszy krok postawisz, inne będą żwawsze. Myśl to jest matematyczna niewiadoma, kiedy odnajdziesz wzór, to i odpowiedź gotowa. Myśli to skarb, który zawstydza nas czasami zwłaszcza gdy błądzą po manowcach wieczorami, A gdy myślimy że myśl dobrą jest zabawką to się bawimy, choć dla wielu jest huśtawką co z euforii szczytów zepchnąć może ego do depresyjnych piekieł niemocy, każdego kto próbując myśleć wbrew predyspozycji błądzi, cierpi, w imię chorych swych ambicji.

@Waldemar_Talar_Talar Zainspirowana Twoim tekstem napisałam inną wersję i dołożyłam puentę, zatem pozwól, że przeniosę ten wierszowany komentarz i do siebie :) Myśli bolą, gdy po głowie chodzą stale, zwłaszcza gdy roztrząsać im przychodzi jakieś ale... Myśli czasem więcej niźli kamień ważą, gdy w bezładnym biegu lec na sercu się poważą. Myśl to droga, która gdzieś prowadzi zawsze, kiedy pierwszy krok postawisz, inne będą żwawsze. Myśl to jest matematyczna niewiadoma, kiedy odnajdziesz wzór, to i odpowiedź jest gotowa. Myśli to skarb, który zawstydza nas czasami zwłaszcza gdy błądzi po manowcach wieczorami, a gdy myślimy że myśl dobrą jest zabawką to się bawimy, choć dla wielu jest huśtawką co z euforii szczytów zepchnąć może ego do depresyjnych piekieł niemocy, każdego kto próbując myśleć wbrew predyspozycji błądzi, cierpi, w imię chorych swych ambicji. Tak tak, chyba najprościej żyje się tym bezmyślnym :) Pozdrawiam :)

@Wiesław J.K. Dziękuję za czytanie i komentarz :) Odpozdrawiam ciepło :)

@Nata_Kruk Prostota i romantyzm nie wykluczają się, tutaj najwyraźniej idą w parze ;) Dziękuję :)

@lirycznytraktorzysta Trochę jakbym czytała Daukszewicza. I mimo karkołomnych łamańców językowych czyta się śpiewnie. Przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam :)

@error_erros Bardzo dziękuję za czytanie, miły komentarz i serduszko :)

@corival Serduszko za prawdę zawartą w wersach. Pozdrawiam ciepło :)

OK, zatem czy tytuł "Hydra i heros", albo "Hydra i heros nieuświadomiony" - żeby niczego nie wyrzucać - rozwiązałyby problem? No i bez herosa - gdybyś go z wiersza wyrugowała - to tego wiersza by nie było :) Na pewno zajrzę i poczytam :) @Jacek_Suchowicz "Corival" sugeruje raczej rodzaj męski :) Dziękuję Jacku za podpowiedź, już prostuję moje wpisy :)

@corival Przyznam, że z zainteresowaniem przeczytałam. Mam dwie uwagi... 1. Żeby utrzymać czterowers strof usunęłabym "nieuświadomiony" z ostatniej strofki. Brzmiałaby ona tak: Heros z Hellady wynalazca czegoś, co do dzisiaj straszy, biologicznej broni. 2. Wiersz jest nie o córze Tyfona, prawdę mówiąc jest o Heraklesie, zabójcy Hydry i wynalazcy broni, co zawiera puenta, chemicznej czy biologicznej o to mniejsza :) Zmieniłabym zatem tytuł wiersza na przykład na : " Heros nieuświadomiony" i nic nie przepadnie z tego co napisałeś a będzie bliższe puenty. Pozdrawiam. Bożena P.S. Nie pokusiłabyś się o wiersz rymowany ?

beta_b Dziękuję za czytanie i serduszko :)

@jan_komułzykantPo tej Wiśle zanim uda się gdzieś dalej to raczej do kwarantanny trafi, mimo carte blanche :) A limeryk podoba mi się.

@jan_komułzykant "...I wespół w zespół, wespół w zespół,By żądz moc móc zmóc..." Zima za oknem ale limeryk wiosenny raczej :)

@Jacek_Suchowicz Co jeśli gest pusty nie będzie a wiosna uderzy do głowy, obietnic choć nieczekanych i zapomnianych naręczy z ust jego popłynie wartko razem z czułymi słowy, przecież nie sługą jest serce w efekcie ambaras gotowy. Co jeśli okaże się siłą, co z wiosną może wejść w zmowę, zabije mocniej a wtedy nieszczęście dla dwojga gotowe. Może więc lepiej popatrzeć, żeby przypomnieć coś sobie by potem, w swoich objęciach, pić kawę przy własnej połowie. Z podziękowaniem za wierszowany komentarz odpozdrawiam cieplutko :) @Łukasz Jasiński @jan_komułzykant @Tectosmith Dziękuję za czytanie i serducha :)

(z inspiracji wierszem @aniat. "W uroczej kawiarence" ) Warto się czasem zatrzymać przy kawiarenkach uroczych rzęs trzepotanie zobaczyć nieśmiałe spojrzenia w oczy, by czasem sobie przypomnieć że z nami też tak bywało i że się nie da zapomnieć tego co z dawna przetrwało, kiedyś na zawsze zapadło na całe dusz pokolenia, choć w życiu zmian jest niemało to jedno wciąż się nie zmienia.

@tmp To nie było dla zgrywy. Dziękuję za czytanie i serducha :)

@Marcin Sztelak A ta arka Mojżesza to licentia poetica, czy tylko brak znajomości Pisma świętego?

@aniat. To miał być głos w dyskusji ale rzeczywiście wygląda jak zakończenie :)

@Kwiatuszek Bardzo dziękuję i odpozdrawiam ciepło :)

@aniat. Warto się czasem zatrzymać przy kawiarenkach uroczych rzęs trzepotanie zobaczyć nieśmiałe spojrzenia w oczy, by czasem sobie przypomnieć że z nami też tak bywało i że się nie da zapomnieć tego co z dawna przetrwało, kiedyś na zawsze zapadło na całe dusz pokolenia, choć w życiu zmian jest niemało to jedno wciąż się nie zmienia. Przy Twojej kawiarence zatrzymałam się z przyjemnością. Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota Jesteś jednym z niewielu, dla wierszy którego warto tutaj zaglądać. Pozdrawiam :)