eselu

dzięki Nata :)

chciałam tylko zaznaczyć. że 'bezwietrzność' powstała celowo i nie jest błędem. pozdrawiam

Anioły rwą pióra Bo prohibicja Przecież latać nie wolno Ołowiane stopy Trzeźwe myśli Chłodny spokój A u mnie inaczej Proszę Pana Grawitacja dziś nie działa Błogi powiew Po pięciu nocach bezwietrzności

Co do tych pleonazmów. Pleonazmami faktycznie wg mnie nie są, bo pleonazmem byłoby cofanie się do tyłu i spadanie w dół. Zastosowałam jednak 'cofanie się do przodu', by pokazać pewną absurdalność, miotanie się i szamotanie. Pozdrawiam

Tak więc dobrze. Pobawię się aniołami. Przerwa świąteczna, więc troche więcej czasu będzie. I być może podzielę się potem z wami efektem zabaw ;>

Uzbrojona po zęby w cierpliwość Cofam się do przodu Spadam w górę Rozpad – synteza – rozpad Atomy niepewności rozsadzają galaktykę Na horyzoncie Anioły strachu

Kiedyś już zamieszczałam tu wiersz o podobnej tematyce. Mówiliście wtedy, żeby popracować nad formą. Popracowałam. Jak teraz? Pozdrawiam.

Chciałam oswojenia – nie lisiej nory Każdego dnia być bliżej Zawieszać w powietrzu donośne milczenie Całymi dniami rysować szkice lisich marzeń Kreślić opuszkami palców granice nieskończoności Garstkę Twojego zapachu mieć na własność I nie dzielić się nim z nikim Idę spać Już za ciemno w norze na pisanie

Proszę o jakąś krytykę ;>

Resublimacja uczuć Z niczego We wszystko 5 wieków czekania Bezwiednie I ucieczka przed pięknem Którego teraz przełknąć się nie da Bez popijania Czkawka błędów

niestety. tragedia.

Podoba się :) Na sprawach językowych nie znam się za bardzo, ale pod względem artystycznym - ładnie :)

Nie chciałam, żeby akurat w Tym utworze, który dość dużo dla mnie znaczy, forma przerosła treść. :)

Berek! - krzyknęło Szczęście I uciekło Z nieokreślonym kolorem oczu I nadprzyrodzoną zdolnością Do wywoływania uśmiechu Złapię?

stanisław - racja, ale tak jakoś mi lepiej rytmicznie pasowało. dzięki za rady :)

Podoba się :) Minimum słów, maximum emocji.

Niestety zgadzam się z przedmówcami. Wiersz nie niesie ze sobą nic nowego, a "głębia twych oczu" itp. zwroty są strasznie oklepane. Wszystko jest zbyt oczywiste. Nie ma metafor, niedopowiedzeń. Pozdrawiam

Dziękuję za wszystkie wskazówki. Na pewno kiedyś się przydadzą :) Pozdrawiam sobotnio-leniwie i czekam na więcej.

Obłęd północy Chaos wyrywa resztki spokoju Z gardła Milczą słowa niewypowiedziane Będą dusić póki nie wyjdą Nie wyjdą nigdy Moje plany i zamiary Wieczne oczu przekrwienie No ile można jeszcze bez snu Przeżyć Bez Ciebie?

Podoba się ze względu właśnie na zabawę wersami.

Podoba mi się nastrój Twojego wiersza. Tylko jakoś wyrazu "paznokcie" nie mogę logicznie połączyć z resztą.

Nooo... co tu taka cisza?

a co z tymi zarzutami? ;>

Nie wiem, dlaczego się uśmiecham... Przecież gwiazdy nie chcą już spadać.

czekam na więcej komentarzy leniąc się w niedzielne, jakże upalne i parne, popołudnie. :)