Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

teresa943

Użytkownicy
  • Postów

    12 506
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez teresa943

  1. odpowiem nie wprost gdy kusisz pytaniem nie mogą zmilczeć usta wciąż łase choć nie te same na licach płonę jak dawniej zaiskrz stając płomieniem rozjarzysz żar być może podtrzymam ps sorki, za gapiostwo... ot, przydarzyła się w tytule literówka ;)
  2. I co tu dodać? Po prostu ...delikatnie i kobieco. Podobasie i już! :) Serdecznie i ciepło - Krysia
  3. Ojej! Ile w tym uczucia! Jesteś "Miszczynią" wyrażania serca słowem. Trafił we mnie i zamyślił:) :):) Cieplutko - Krysia
  4. Ot tak, Leo. Gdyby umiały mówić...pewnie recytowałyby najpiękniejszą lirykę :) Dziękuję. :):) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  5. Aniu, wiem...tzn. domyślam się :)) Dziękuję. :* Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  6. Eliko, dziękuję za przemiły komentarz. Cieszę się, że masz pomysł na podobny wiersz. Nie rezygnuj. Próbuj aż do skutku, z przyjemnością poczytam :) "Pójście za głosem serca" jest czasem brodzeniem po błocie, ale ...wiernie za tym, kogo się kocha, bo w życiu najważniejsza jest miłość we wszelkich wymiarach... od duchowej poprzez cielesną, ale prawdziwą :) :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  7. Witaj Krysiu - wiersz króciutki ale ile w nim mądrości - miłość ma charakter którego nam często brakuje . Ona zawsze dojdzie do celu - nawet gdy teren bardzo grząski . Dodam na zakończenie że bardzo spodobał mi się ten stary park który był świadkiem nie jednego zbliżenia i rozstania . pozd. Tak, Waldku. Miłość "wszystko przetrzyma", jeśli jej pozwolimy iść za głosem serca. "Stary park" ... hehe, masz rację, kryje w sobie bardzo wiele treści. Dziękuję. :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  8. myśli nie myśli a jednak... to miłość drży jak dziecko w objęcia wtulona pozostań sobą a ujrzysz ... "jak wstaje świt" Całość pięknie spięta klamrą (puenta + tytuł). A ten fragment po prostu ...wzruszył, bo jakby czule dotykał mnie osobiście :) Dziękuję, Zbyszku, za to liryczne wzruszenie. :):):) Cieplutko pozdrawiam - Krysia
  9. Waldku, przesłanie (przypomnienie) SUPER! Jednak będę szczera - forma mi nie bardzo, ponieważ "przegadana", ale to tylko takie tam moje a wiersz jest Twój :) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  10. Witaj Bolku :) Ogromną radością napełnisz moje "ego" takim komentem. Dziękuję z serca :):) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  11. Krysiu wpakuję w ten wiersz swoje łapy, wybacz;)) i przeczytam o tak jw jest ostrzej i bardziej mrocznie, ale to tylko mój design pierwsza w po twojemu zarysowanym klimacie, dobra pozdrawiam r Rafał, fajnie wpakowałeś swoje... lubisz mroczność i ostrość, więc nie mam co wybaczać :) moje upodobania są przeciwieństwem, więc pozostanie tak jak jest, ale dziękuję, że czytasz z przemyśleniem... to dla mnie ... wyróżnienie :) serdecznie pozdrawiam - Krysia
  12. Witaj, Andrzeju :) Dziękuję za podobanie i zaciekawienie. :):) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  13. Witaj Krystyno - potrafisz z paru słów stworzyć klimat który budzi zachwyt . A ta nadzieja niech puka i puka - w niej jest moc w którą zawsze warto wierzyć. pozd. Witaj Waldku :) Kocham takie klimaty i najlepiej się w nich czuję, bo w nich nadzieja... nigdy nie umiera, dopóki tli się życie :) nawet w natrudniejszych chwilach łatwiej oczekiwać na to pukanie :) Dziękuję za ciepłe słowa i życzę pogody ducha. Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  14. Hehe..."poradnik sercowy":), no tak, coś w tej "tabletce" jest :) cieszę się, że Ci służy. Dziękuję, Aniu :* Cieplutko pozdrawiam - Krysia
  15. Cieszę się, że Ci się podoba. Dziękuję, Biała Lokomotywo :):) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  16. Madziu, nigdy nie należy tracić nadziei...peelka to wie :) dziękuję odściskuję najmocniej jak potrafię :* Krysia
  17. Krzysiu, Twoje odczytanie "wielofunkcyjności" jest dla mnie ogromną radością, o to chodziło, by można było "różnie i różnym" oddać :) dziękuję :))) serdecznie pozdrawiam - Krysia
  18. choć w starym parku odcieniem brązu szeleści smutek rozstania przebrniesz ostatnie kałuże przez grząskość do celu dobrniesz bo…
  19. ojejej! jaki piękny wiersz :))))) dziękuję :)))) nie mogę się oprzeć, by nie odpowiedzieć na gorąco ...ars amandi :) odpowiedź tak zalotnie pytasz że nie mogą milczeć usta wciąż łase ognia choć jam nie ta sama pasterka z krasą na licach płonę jak dawniej gdy zaigra iskra obejmę polana miłością odzyskasz wigor :)))) serdecznie pozdrawiam - Krysia .... no aleś dwuznacznie odpisała :))) no aleś = bo gdyby było " gdy zaigra iskra obejmę polana miłością " ...to byłoby jednoznaczne a tak = zastanawiam się jakie " polana " mi obejmiesz :))))) pozdro Ździch widzisz...dwuznaczność to takie kobiece "wymknięcie się", żeby potem "nie było" :))) żartuję oczywiście :))) a "polana" mogą być ... o ho ho... to zależy od wyobraźni :))))) serdecznie pozdrawiam, Ździchu - Krysia
  20. rozliczasz niedogrzane noce malujesz zielenią w snach nie wypełnisz wyrwy po człowieku za drzwiami czatuje zły los oddaj nadziei gdy zapuka otwórz
  21. Rafał, namalowałeś realistyczny obraz... mocno, po męsku i dobrze, bo takie też bywa życie serdecznie pozdrawiam - Krysia
  22. wiersz zawiera refleksję Autora, ale przenika także osobiste odczucia czytelnika; czasami, kiedy się wraca po latach, trudno się odnaleźć, w tym, co przetrwało we wspomnieniach; bywa i tak, że ...nie można odnaleźć korzeni, że człowiek gdzieś w głębi duszy wszędzie czuje się "obcy"... serdecznie pozdrawiam :) Krysia
  23. "hołubi" no cóż? na pewne rzeczy nie mamy wpływu, więc "kręcimy się" wokół, jednak ważne, by nie zatracić zdrowego rozsądku :) cieplutko i serdecznie, Aniu - Krysia
  24. ojej! jaki piękny! taki kobiecy, subtelny i bardzo od serca :)))) serdecznie pozdrawiam - Krysia
  25. masz rację...wciąż odkladamy (marnujemy), naiwni, a zegar nieubłaganie "tyka" :) serdecznie pozdrawiam, Andrzeju - Krysia
×
×
  • Dodaj nową pozycję...